ویتامین B12 نیز کوبالامین نامیده می شود. این ویتامین مهمی است که بدن به آن نیاز دارد اما نمی تواند آن را تولید کند. به طور طبیعی در غذاهای حیوانی وجود دارد. به عنوان مکمل به برخی غذاها و نوشیدنی ها اضافه می شود.
ویتامین B12 نقش های زیادی در بدن دارد. از عملکرد سلول های عصبی پشتیبانی می کند. برای تشکیل گلبول های قرمز و سنتز DNA ضروری است. فوایدی مانند انرژی بخشی و پیشگیری از بیماری های قلبی دارد.
B12 واقعا یک ویتامین حیاتی است. هر آنچه در مورد این ویتامین تعجب می کنید را در مقاله ما با جزئیات پیدا خواهید کرد.
ویتامین B12 چیست؟
ویتامین B12 یکی از ویتامین های متعلق به گروه ویتامین های B کمپلکس است. این تنها ویتامینی است که حاوی عنصر کمیاب کبالت است. بنابراین به آن کوبالامین نیز می‌گویند.
برخلاف سایر ویتامین‌ها که می‌توانند توسط منابع گیاهی و حیوانی مختلف تولید شوند، B12 فقط در روده حیوانات تولید می‌شود. بنابراین نمی توان آن را از گیاهان یا نور خورشید گرفت. میکروارگانیسم های کوچکی مانند باکتری ها، مخمرها و جلبک ها نیز می توانند این ویتامین را تولید کنند.
این ویتامین محلول در آب نقش کلیدی در عملکرد مغز و سیستم عصبی دارد. این ماده همراه با فولات در سنتز DNA و گلبول های قرمز خون کار می کند. در تشکیل غلاف میلین در اطراف اعصاب و انتقال تکانه های عصبی نقش دارد. میلین از مغز و سیستم عصبی محافظت می کند و به انتقال پیام ها کمک می کند.
بدن ما از بیشتر ویتامین های محلول در آب استفاده می کند. بقیه از طریق ادرار دفع می شود. اما ویتامین B12 را می توان تا 5 سال در کبد ذخیره کرد.
ویتامین B12 به اشکال مختلفی وجود دارد. کوبرینامید، کوبینامید، کوبامید، کوبالامین، هیدروکسوبالامین، آکوکوبالامین، نیتروکوبالامین وسیانوکوبالامین به نام های مختلفی مانند
فواید ویتامین B12
ویتامین B12 چیست؟
تشکیل گلبول های قرمز را تقویت می کند
ویتامین B12 بدن را قادر به تولید گلبول های قرمز می کند.
کمبود آن منجر به کاهش تشکیل گلبول های قرمز خون می شود.
اگر گلبول های قرمز نتوانند به مقدار مناسب از مغز استخوان به خون منتقل شوند، کم خونی مگالوبلاستیک، نوعی کم خونی، رخ می دهد.
کم خونی اگر این اتفاق بیفتد، گلبول های قرمز خون کافی برای حمل اکسیژن به اندام های حیاتی وجود ندارد. این باعث ایجاد علائمی مانند خستگی و ضعف می شود.
از نقایص اصلی مادرزادی جلوگیری می کند
برای پیشرفت سالم بارداری باید B12 کافی در بدن وجود داشته باشد.
مطالعات نشان می دهد که نوزاد در رحم باید ویتامین B12 کافی از مادر برای رشد مغز و سیستم عصبی دریافت کند.
اگر در مراحل اولیه بارداری کمبودی وجود داشته باشد، خطر نقایص مادرزادی مانند نقص لوله عصبی افزایش می یابد.
همچنین میزان زایمان زودرس یا سقط جنین در صورت کمبود افزایش می یابد.
از پوکی استخوان جلوگیری می کند
داشتن ویتامین B12 کافی در بدنسلامت استخوان بسیار مهم است برای
مطالعه ای روی بیش از 2,500 بزرگسال نشان داد که افراد مبتلا به کمبود B12 تراکم استخوان کمتری دارند.
استخوان هایی با تراکم معدنی کاهش یافته به مرور زمان حساس و شکننده می شوند. این باعث بیماری هایی مانند پوکی استخوان می شود.
مطالعات ارتباط بین B12 کم و پوکی استخوان را به خصوص در زنان نشان داده است.
خطر دژنراسیون ماکولا را کاهش می دهد
دژنراسیون ماکولا این یک بیماری چشمی است که توانایی بینایی را تحت تأثیر قرار می دهد.
وجود ویتامین B12 کافی در بدن خطر ابتلا به این بیماری مرتبط با افزایش سن را کاهش می دهد.
در مطالعه ای که بر روی 40 زن 5000 ساله و بالاتر انجام شد،اسید فولیک veویتامین B6 مشخص شده است که مصرف مکمل های B12 همراه با BXNUMX در پیشگیری از این بیماری موثرتر است.
افسردگی را بهبود می بخشد
ویتامین B12 خلق و خو را بهبود می بخشد.
این ویتامین نقش حیاتی در سنتز و متابولیسم سروتونین تنظیم کننده خلق و خو دارد.
به همین دلیل ممکن است در کمبود آن شرایط روحی مانند افسردگی ایجاد شود.
مطالعات نشان داده است که افراد مبتلا به کمبود B12افسردگی نشان داده شده است که برای بهبود علائم باید مکمل مصرف کرد.
در سلامت مغز نقش دارد
کمبود B12 باعث از دست دادن حافظه به خصوص در افراد مسن می شود.
این ویتامین در جلوگیری از آتروفی مغز که باعث از بین رفتن نورون های مغز می شود و با از دست دادن حافظه همراه است، نقش دارد.
در مطالعه ای روی افراد مبتلا به زوال عقل در مراحل اولیه، ویتامین B12 واسید چرب امگا 3 ترکیب این مکمل، زوال ذهنی را کند کرد.
به عبارت دیگر، ویتامین حافظه را بهبود می بخشد.
انرژی می دهد
در افراد مبتلا به کمبود B12، مصرف مکمل ها باعث افزایش سطح انرژی می شود. یکی از شایع ترین علائم کمبود، خستگی است.
از سلامت قلب حمایت می کند
سطوح بالای هموسیستئین در خون خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش می دهد. اگر ویتامین B12 به میزان قابل توجهی در بدن کم باشد، سطح هموسیستئین افزایش می یابد.
مطالعات نشان می دهد که این ویتامین سطح هموسیستئین را کاهش می دهد. این امر خطر ابتلا به بیماری های قلبی را کاهش می دهد.
کیفیت خواب را بهبود می بخشد
ویتامین B12 اختلالات ریتم خواب و بیداری را بهبود می بخشد.
به درمان فیبرومیالژیا کمک می کند
سطوح پایین B12،فیبرومیالژیا ve سندرم خستگی مزمنمیتواند منجر به .. شود.
علائم وزوز گوش را بهبود می بخشد
وزوز گوش باعث ایجاد احساس وزوز در گوش می شود.
یک مطالعه اشاره کرد که ویتامین B12 می تواند علائم وزوز گوش را بهبود بخشد.
کمبود می تواند باعث وزوز مزمن و کاهش شنوایی ناشی از سر و صدا شود.
هضم را بهبود می بخشد
B12 تولید آنزیم‌های گوارشی را فراهم می‌کند که سلامت گوارش را ارتقا می‌دهد و تجزیه مناسب غذا را تضمین می‌کند.
با تقویت رشد باکتری های سالم روده، محیط روده را تقویت می کند.
همچنین باکتری های مضر روده را از بین می برد. بنابراین، از سایر مشکلات گوارشی مانند بیماری التهابی روده جلوگیری می کند.
به کاهش وزن کمک می کند
برخی گزارش ها بیان می کنند که ویتامین B12 به بدن کمک می کند تا چربی را به انرژی تبدیل کند و کربوهیدرات ها را نیز تجزیه کند.
با این ویژگی با تسریع متابولیسم به کاهش وزن کمک می کند.
یکی از مهم ترین دلایل خشکی و کدر شدن پوست، کمبود B12 در بدن است.
این ویتامین به مرطوب نگه داشتن پوست کمک می کند. همچنین بافت خود را حفظ می کند.
آسیب های پوستی را التیام می بخشد
ویتامین B12 کافی، التیام آسیب های پوستی را تضمین می کند.
همچنین ظاهری شاداب و تمیز به پوست می دهد.
رنگ پریدگی پوست را برطرف می کند
B12 به کنترل تشکیل سلول در بدن کمک می کند. همچنین باعث افزایش طول عمر سلول می شود.
به افرادی با پوست رنگ پریده درخشندگی می بخشد. حدود 70 درصد از افراد مبتلا به هر گونه اختلال پوستی کمبود B12 را در بدن تجربه می کنند.
از علائم پیری جلوگیری می کند
مصرف B12 از علائم پیری و ظاهر شدن چین و چروک های صورت جلوگیری می کند.
از اگزما و ویتیلیگو جلوگیری می کند
B12 به درمان اگزما کمک می کند. در بدناگزما ویروسی که باعث ظهور آن می شود را از بین می برد.
مصرف کافی ویتامین B12ویتیلیگو در درمان کمک می کند. ویتیلیگو یک بیماری پوستی است که منجر به وجود لکه های سفید روی پوست می شود.
فواید ویتامین B12 برای مو
از ریزش مو جلوگیری می کند
اگر این ویتامین در بدن کمبود داشته باشد، ریزش مو رخ می دهد.
کمبود B12 عامل سوء تغذیه فولیکول های مو است. این باعث ریزش مو می شود. همچنین از رشد مو جلوگیری می کند.
از رشد مو حمایت می کند
ریزش مو در صورت افزایش سرعت رشد و یا کاهش سرعت رشد، مصرف غذاهای حاوی ویتامین B12 ضروری است.
اگر B12 کافی در بدن وجود داشته باشد، فولیکول های مو پروتئین هایی را می گیرند که به رشد مجدد موهای از دست رفته کمک می کند.
از رنگدانه مو پشتیبانی می کند
ملانین به موها رنگ می دهدتیروزین همچنین به عنوان یک اسید آمینه شناخته می شود.
اگر ویتامین B12 به مقدار کافی در بدن باشد، از ملانین برای بهبود رنگدانه و حفظ رنگ اصلی مو حمایت می کند.
موهای قوی را فراهم می کند
ویتامین B12 به تولید پروتئین و ویتامین های مورد نیاز بدن کمک می کند.
این همچنین باعث رشد مو می شود. آن را از آسیب محافظت می کند.
B12 برای توسعه یک سیستم عصبی قوی و تشکیل گلبول های قرمز خون در بدن حیاتی است. اگر ویتامین B12 در بدن کاهش یابد، بر سلامت مو تأثیر می گذارد.
آسیب های ویتامین B12
B12 یک ویتامین محلول در آب است. هیچ حد بالایی برای دریافت این ویتامین تعیین نشده است زیرا بدن ما قسمت استفاده نشده را از طریق ادرار دفع می کند. اما مصرف مکمل هایی که بیش از حد بالا هستند، عوارض جانبی منفی دارد.
مطالعات مختلف نشان داده است که مصرف این ویتامین در دوزهای بالا باعث قرمزی، آکنه و رزاشیا یعنی نشان داده است که می تواند باعث روزاسه شود.
همچنین، دوزهای بالا می تواند عواقب نامطلوبی برای سلامتی در افراد مبتلا به دیابت یا بیماری کلیوی داشته باشد.
یک مطالعه نشان داد که افراد مبتلا به نفروپاتی دیابتی در نتیجه مصرف دوزهای بالای ویتامین B، کاهش سریع‌تری در عملکرد کلیه‌ها تجربه کردند.
در مطالعه ای بر روی زنان باردار، مصرف دوزهای بسیار بالای این ویتامین خطر ابتلا به «اختلال طیف اوتیسم» را در فرزندانشان افزایش داد.
ویتامین B12 در کدام غذاها یافت می شود؟
کبد و کلیه حیوانات
کله پاچه, یکی از مغذی ترین غذاهاست. به خصوص جگر و کلیه که از گوشت بره گرفته شده است،سرشار از ویتامین B12 است.
جگر بره؛ همچنین دارای مس، سلنیوم، ویتامین های A و B2 بسیار بالایی است.
همچنین حاوی ویتامین های B2، B3 و B6 و همچنین سلنیوم و روی است.
برای دریافت سطوح بالاتر B12، باید گوشت کم چرب را انتخاب کنید. بهتر است به جای سرخ کردن، کبابی کنید. زیرا به حفظ محتوای B12 کمک می کند.
ماهی تن
ماهی تن حاوی انواع مواد مغذی مانند پروتئین، ویتامین ها و مواد معدنی است.
کنسرو ماهی تن نیز منبع ویتامین B12 است.
ماهی قزل آلا
ماهی قزل آلا منبع عالی پروتئین و حاوی چربی های سالم و ویتامین های گروه B است.
همچنین منبع مهمی از مواد معدنی مانند منگنز، فسفر و سلنیوم است.
ماهی سالمون
ماهی سالمونغلظت بالایی از اسیدهای چرب امگا 3 دارد. همچنین منبع عالی ویتامین B12 است.
شیر و فراورده های لبنی
ماست و محصولات لبنی مانند پنیر پروتئین، ویتامین ها و مواد معدنی را همراه با بسیاری از مواد مغذی مانند B12 فراهم می کند.
ماست ساده پرچرب منبع خوبی از B12 است. حتی سطح B12 را در افراد مبتلا به کمبود ویتامین افزایش می دهد.
ویتامین B12 موجود در شیر و محصولات لبنی بهتر از گوشت گاو، ماهی یا تخم مرغ جذب می شود.
تخم مرغ
تخم مرغمنبع کاملی از پروتئین و ویتامین های گروه B به خصوص B2 و B12 است.
مطالعات نشان می دهد که زرده تخم مرغ B12 بیشتری نسبت به سفیده تخم مرغ دارد. ویتامین موجود در زرده راحت تر جذب می شود.
کمبود ویتامین B12 چیست؟
کمبود ویتامین B12 زمانی اتفاق می افتد که بدن به اندازه کافی ویتامین دریافت نمی کند یا به درستی از غذا جذب نمی شود. اگر این کمبود درمان نشود، می تواند باعث مشکلات جسمی، عصبی و روانی شود.
کمبود B12 شایع‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کنید. در گیاهخواران و وگان ها بیشتر اتفاق می افتد. زیرا این ویتامین فقط در بافت های حیوانی یافت می شود. در این رژیم ها غذاهای حیوانی مصرف نمی شود.
چه چیزی باعث کمبود ویتامین B12 می شود؟
می‌توانیم علل کمبود B12 را به شرح زیر فهرست کنیم.
عدم وجود عامل درونی
کمبود ویتامین Dناشی از کمبود یک گلیکوپروتئین به نام فاکتور داخلی است. اگر این گلیکوپروتئین توسط سلول های معده ترشح شود، با ویتامین B12 متصل می شود.
سپس برای جذب به روده کوچک منتقل می شود. اختلال در این جذب باعث کمبود B12 می شود.
کسانی که رژیم گیاهخواری یا وگان دارند بیشتر در معرض خطر کمبود هستند. به این دلیل که B12 به طور طبیعی فقط در محصولات حیوانی مانند گوشت، ماهی، گوشت گاو، بره، ماهی قزل آلا، میگو، مرغ، تخم مرغ و محصولات لبنی یافت می شود.
بنابراین، وگان ها باید غذاهای غنی شده با B12 بخورند یا مکمل ها را مصرف کنند.
مشکل روده
افراد مبتلا به بیماری کرون و کسانی که روده آنها با جراحی کوتاه شده است ممکن است در جذب ویتامین B12 از جریان خون دچار مشکل شوند.
سندرم روده کوتاه اسهال، گرفتگی عضلات و سوزش سر دل در بیماران مبتلا به
اسید معده ناکافی
یکی از دلایل کمبود ویتامین B12، به ویژه در افراد مسن، کمبود اسید معده است.
افرادی که به طور منظم از داروهایی مانند مهارکننده های پمپ پروتون، مسدود کننده های H2 یا سایر آنتی اسیدها استفاده می کنند، در جذب ویتامین مشکل دارند زیرا این داروها اسیدهای معده را سرکوب می کنند. آنها باید ویتامین B12 را از غذاهای غنی شده یا مکمل ها دریافت کنند.
الکلیسم مزمن
اعتیاد مزمن به الکل یکی از دلایل اصلی کمبود است.
قهوه
طبق یک مطالعه مشخص شد که مصرف چهار فنجان یا بیشتر قهوه در روز باعث کاهش 15 درصدی سطح ویتامین B می شود.
عفونت باکتریایی
عفونت با باکتری هلیکوباکتر پیلوری که باعث زخم معده می شود نیز می تواند منجر به کمبود B12 شود.
علائم کمبود ویتامین B12
رنگ پریدگی یا زرد شدن پوست
پوست افراد مبتلا به کمبود B12 رنگ پریده یا زرد روشن می شود و چشم ها سفید می شوند.
خستگی
خستگی یکی از علائم رایج B12 پایین است. زمانی اتفاق می‌افتد که B12 کافی برای ساخت گلبول‌های قرمز که اکسیژن را در سراسر بدن حمل می‌کنند، وجود نداشته باشد.
اگر اکسیژن به طور موثر به سلول ها منتقل نشود، باعث می شود شما احساس خستگی و فرسودگی کنید.
احساس سوزن سوزن شدن
یکی از عوارض جدی کمبود طولانی مدت B12 آسیب عصبی است.
این ممکن است در طول زمان رخ دهد. زیرا ویتامین B12 به طور قابل توجهی در مسیر متابولیکی که ماده چرب میلین را تولید می کند، کمک می کند. میلین از اعصاب محافظت می کند و آنها را احاطه می کند.
بدون B12، میلین به طور متفاوتی تولید می شود و سیستم عصبی به درستی عمل نمی کند.
علامت این رویداد احساس سوزن سوزن شدن در دست و پا است.
با این حال، احساس سوزن سوزن شدن یک علامت رایج است که می تواند دلایل زیادی داشته باشد. بنابراین، به خودی خود نشانه کمبود B12 نیست.
حرکت و تغییر شکل
در صورت عدم درمان، آسیب به سیستم عصبی ناشی از کمبود B12 می تواند باعث تغییر شکل هنگام راه رفتن شود.
حتی می تواند بر تعادل و هماهنگی تأثیر بگذارد.
التهاب زبان و زخم های دهان
هنگامی که التهاب در زبان رخ می دهد، زبان قرمز، متورم و درد می شود. التهاب زبان را نرم می کند و جوانه های چشایی کوچک روی زبان به مرور زمان ناپدید می شوند.
علاوه بر درد، التهاب زبان می تواند نحوه غذا خوردن و صحبت کردن را تغییر دهد.
علاوه بر این، برخی از افراد مبتلا به کمبود B12 ممکن است علائم دهانی دیگری مانند زخم دهان، سوزش زبان، احساس سوزش و خارش در دهان را تجربه کنند.
تنگی نفس و سرگیجه
اگر کم خونی به دلیل کمبود B12 رخ دهد، ممکن است تنگی نفس احساس شود و ممکن است سرگیجه ایجاد شود.
این به این دلیل است که بدن فاقد گلبول های قرمز خون مورد نیاز برای رساندن اکسیژن کافی به سلول ها است.
نقص بینایی
یکی از علائم کمبود B12 تاری دید یا اختلال در دید است. زمانی اتفاق می افتد که کمبود B12 درمان نشده باعث آسیب سیستم عصبی در سیستم عصبی بینایی می شود که به چشم ها آسیب می رساند.
وضعیت با مکمل B12 برعکس می شود.
تغییرات خلق و خوی
افراد مبتلا به کمبود B12 اغلب دچار نوسانات خلقی می شوند.
سطوح پایین این ویتامینافسردگی و زوال عقل، با اختلالات خلقی و مغزی مرتبط است.
تب شدید
یک علامت نادر اما گاه به گاه کمبود B12تب شدیدکامیون
مشخص نیست که چرا این اتفاق می افتد. با این حال، برخی از پزشکان موارد تب نرمال شده در B12 پایین را گزارش کرده اند.
لازم به ذکر است که تب بالا بیشتر ناشی از بیماری است نه کمبود B12.
به غیر از اینها، علائم دیگری از کمبود ویتامین B12 وجود دارد:
بی اختیاری ادرار: به دلیل کمبود ویتامین B12، مثانه نمی تواند ادرار را نگه دارد و نشت می کند.
فراموشی: فراموشی علامتی است که زمانی رخ می دهد که سیستم عصبی از ویتامین B12 محروم باشد.
توهم و روان پریشی: علائم شدیدی که می تواند به دلیل کمبود B12 رخ دهد، توهم و حالات ذهنی ضعیف است.
روزانه چه مقدار ویتامین B12 باید مصرف کرد؟
افراد سالمی که در معرض خطر کمبود B12 نیستند، نیازهای بدن را با رژیم غذایی متعادل تامین می کنند.
جدول زیر سطوح توصیه شده ویتامین B12 را برای گروه های سنی مختلف نشان می دهد.
سن
مقدار توصیه شده
از بدو تولد تا 6 ماهگی
0.4 mcg
نوزادان 7-12 ماهه
0,5 mcg
کودکان 1-3 ساله
0.9 mcg
کودکان 4-8 ساله
1,2 mcg
کودکان 9 تا 13 سال
1.8 mcg
نوجوانان 14-18 ساله
2,4 mcg
بزرگسالان
2,4 mcg
زنان حامله
2,6 mcg
زنان شیرده
2,8 mcg
چه کسانی در معرض خطر کمبود B12 هستند؟
کمبود ویتامین B12 به دو صورت رخ می دهد. یا به اندازه کافی از رژیم غذایی خود دریافت نمی کنید یا بدن شما آن را از غذایی که می خورید جذب نمی کند. افراد در معرض خطر کمبود B12 عبارتند از:
بزرگسالان مسن تر
بیماری کرون یابیماری سلیاک افراد مبتلا به بیماری های گوارشی مانند
کسانی که جراحی های گوارشی مانند جراحی چاقی یا جراحی برداشتن روده داشته اند
رژیم های کاملا گیاهی
افرادی که برای کنترل قند خون متفورمین مصرف می کنند
افرادی که برای سوزش سر دل مزمن از مهارکننده های پمپ پروتون استفاده می کنند
در بسیاری از افراد مسن، ترشح اسید هیدروکلریک معده کاهش می یابد و جذب ویتامین B12 کاهش می یابد.
B12 فقط در محصولات حیوانی یافت می شود. اگرچه برخی از شیرهای گیاهی یا غلات با ویتامین B12 غنی شده اند، رژیم های غذایی وگان اغلب فاقد این ویتامین هستند.
اگر رژیم غذایی سالم و متنوعی داشته باشید، احتمال کمبود ویتامین B12 کاهش می یابد.
بیماری هایی که در کمبود ویتامین B12 دیده می شود
در صورت عدم درمان، کمبود B12 می تواند منجر به مشکلات سلامتی زیر شود.
دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن: Gاین یک بیماری چشمی است که می تواند باعث از بین رفتن بافتنی شود. کمبود B12 خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد.
سرطان پستان:زنان یائسه ای که ویتامین B12 کمتری از غذا مصرف می کنند در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه هستند.
بیماری پارکینسون: آدنوزیل متیونین یک ماده طبیعی است که در هر سلول بدن یافت می شود و با ویتامین B12 برای پردازش سروتونین، ملاتونین و دوپامین، تغییرات شیمیایی مغز که در ایجاد بیماری پارکینسون نقش دارند، کار می کند. طبق یک مطالعه، سطوح پایین ویتامین B12 در خون عامل اصلی کمک کننده به حافظه و تغییرات شناختی مرتبط با بیماری پارکینسون است.
ناباروری مردانه: برخی از مطالعات ثابت کرده اند که ویتامین B12 نقش مهمی در بهبود تعداد اسپرم و تحرک اسپرم ایفا می کند. بنابراین، سطوح پایین B12 می تواند ناباروری مردان باشد. با این حال، تحقیقات بیشتری در مورد این موضوع مورد نیاز است.
خستگی مزمن: خستگی مزمناحساس خستگی و ضعف دائمی در بدن است. علت آن کمبود ویتامین B12 است. تزریق B12 معمولا به افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن داده می شود.
کم خونی:از آنجایی که ویتامین B12 به تشکیل گلبول های قرمز خون کمک می کند، کمبود این ویتامین بر تشکیل گلبول های قرمز تأثیر منفی می گذارد. این در نهایت باعث کم خونی می شود. کم خونی خطرناک، بدون درمان، خطر مشکلات قلبی و سکته را افزایش می دهد. به سلول های عصبی آسیب می رساند. می تواند باعث ایجاد تغییراتی در سطح دستگاه گوارش شود. بنابراین خطر ابتلا به سرطان معده افزایش می یابد.
بیخوابی: ملاتونیناین یک هورمون خواب است که تولید آن با افزایش سن کاهش می یابد و باعث بی خوابی می شود. ویتامین B12 نقش مهمی در تولید ملاتونین دارد. کمبود این ویتامین می تواند منجر به کاهش سطح ملاتونین و در نتیجه مشکلات خواب شود.
بیماری های قلبی و عروقی و مغزی: این بیماری ها به دلیل سطح بالای هموسیستئین در خون ایجاد می شوند. سطوح ناکافی ویتامین B12 می تواند هموسیستئین را افزایش دهد و در نتیجه خطر بیماری قلبی و سکته را افزایش دهد.
نقائص هنگام تولد: سطوح بالای هموسیستئین ناشی از کمبود ویتامین B12 می تواند باعث عوارض بارداری و نقایص مادرزادی شود.
شرایط عصبی:B12 پایین می تواند باعث بسیاری از بیماری های عصبی مانند زوال عقل و آلزایمر شود.
درمان کمبود ویتامین B12
درمان کمبود B12 با دریافت مقدار کافی B12 از غذا یا با استفاده از مکمل ها یا تزریق انجام می شود.
تغییرات تغذیه ای:درمان کمبود B12راه طبیعی برای خلاص شدن از شر آن، مصرف شیر، گوشت و محصولات لبنی حاوی ویتامین B12 است.
آنتی بیوتیک های خوراکی:کمبود ویتامین B12 ناشی از رشد بیش از حد باکتری های روده را می توان با آنتی بیوتیک های خوراکی مانند تتراسایکلین درمان کرد. این نه تنها رشد بیش از حد باکتری ها را متوقف می کند، بلکه جذب B12 را نیز تضمین می کند.
تزریقات: بیمارانی که علائم کمبود شدید دارند در هفته اول 5 تا 7 بار تزریق می شود تا ذخایر این ویتامین به بدن بازگردد. سوزن بسیار موثر است. در 48 تا 72 ساعت نتیجه می دهد. هنگامی که ویتامین B12 در بدن به سطح طبیعی رسید، هر 1 تا 3 ماه یک بار تزریق می شود تا از بازگشت علائم جلوگیری شود.
مکمل های خوراکی: کسانی که تزریق را ترجیح نمی دهند می توانند با مصرف دوزهای بالای مکمل های خوراکی زیر نظر پزشک کمبود را جبران کنند.
آیا کمبود ویتامین B12 باعث افزایش وزن می شود؟
شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد ویتامین B12 باعث افزایش یا کاهش وزن می شود.
مطالعات نشان داده اند که کمبود ویتامین B12 یکی از دلایل چاقی است. یک مطالعه ارتباطی با چاقی در کودکان و نوجوانان با سطوح پایین B12 نشان داد.
شواهد موجود نمی تواند نشان دهد که کمبود ویتامین B12 منجر به افزایش وزن می شود. با این حال، افراد مبتلا به مشکلات چاقی مشاهده شده است که سطح B12 پایینی دارند.
استفاده از سوزن B12
کمبود B12 درمان نشده می تواند منجر به مشکلات عصبی شود. همچنین می تواند باعث کم خونی شود که زمانی رخ می دهد که B12 کافی برای تولید گلبول های قرمز وجود نداشته باشد. اینها شرایط جدی است. برای مقابله با این مشکلات، کمبود B12 باید اصلاح شود.
تزریق B12 رایج ترین راه برای پیشگیری یا درمان کمبود است. تزریقات توسط پزشک انجام می شود. در عضله ساخته می شود.
تزریق B12 معمولاً به صورت هیدروکسوکوبالامین یا سیانوکوبالامین انجام می شود. اینها در افزایش سطح B12 خون و پیشگیری یا رفع کمبود بسیار موثر هستند.
تزریق ویتامین B12 به طور کلی بی خطر در نظر گرفته می شود. عوارض جانبی قابل توجهی ندارد. با این حال، در موارد بسیار نادر، برخی از افراد ممکن است واکنش های آلرژیک یا عوارض جانبی حساس را تجربه کنند.
در صورت مشاهده هر گونه عوارض جانبی، بهتر است با پزشک مشورت کنید.
آیا نیاز به تزریق B12 دارید؟
اگر رژیم غذایی متعادلی با غذاهای حاوی ویتامین B12 دارید، نیازی به مصرف B12 اضافی ندارید. برای اکثر مردم، منابع غذایی همه چیز مورد نیاز را فراهم می کند. با این حال، افرادی که در معرض خطر کمبود هستند احتمالاً نیاز به مصرف مکمل‌ها دارند.
