شایع ترین عدم تحمل غذایی چیست؟

برخلاف برخی از آلرژی های غذایی، عدم تحمل غذاییتهدید کننده زندگی نیست با این حال، می تواند برای افراد آسیب دیده بسیار ناراحت کننده باشد.

عدم تحمل غذایی بسیار رایج و در حال افزایش است. 20 درصد از جمعیت جهان عدم تحمل غذایی ممکن است تخمین زده شود.

عدم تحمل غذاییبه دلیل طیف گسترده ای از علائم، تشخیص آن می تواند دشوار باشد. رایج ترین در عدم تحمل غذایی، علائمی که رخ می دهد و اینکه افراد مبتلا به این عدم تحمل باید از چه غذاهایی اجتناب کنند توضیح داده می شود.

عدم تحمل غذایی چیست؟

اصطلاح "حساسیت غذایی بیش از حد" به هر دو آلرژی غذایی و عدم تحمل غذایینشان می دهد. آ عدم تحمل غذاییمشابه آلرژی غذایی نیست، اما برخی علائم ممکن است مشابه باشند.

در حقیقت، حساسیت غذایی ve عدم تحمل غذاییتشخیص این دو ممکن است دشوار باشد، در چنین شرایطی بهتر است با پزشک مشورت کنید. 

بیر عدم تحمل غذایی هنگامی که بروز می کند، علائم معمولاً در عرض چند ساعت پس از خوردن غذای حساس شروع می شود.

با این حال، علائم ممکن است تا 48 ساعت ظاهر نشوند و می توانند برای ساعت ها یا حتی روزها باقی بمانند و تشخیص غذاهای مزاحم را به ویژه دشوار می کند. 

علاوه بر این، برای کسانی که به طور مکرر غذاهای حساس مصرف می‌کنند، ممکن است ارتباط علائم با یک غذای خاص دشوار باشد.

عدم تحمل غذاییاگرچه علائم متفاوت است، اما بیشتر سیستم گوارش، پوست و سیستم تنفسی را تحت تاثیر قرار می دهد. هر عدم تحمل غذایی علائمی که مشاهده می شود عبارتند از:

- اسهال

- نفخ

- کندوها

- سردرد

- حالت تهوع

-خستگی

- معده درد

- آبریزش بینی

عدم تحمل غذاییبه منظور درمان بیماری، از مصرف غذاهای مختل خودداری می شود و از رژیم غذایی حذفی استفاده می شود. رژیم حذفیغذاهای مرتبط با عدم تحمل را برای مدتی تا زمان فروکش کردن علائم حذف کنید. غذاهای حذف شده از رژیم غذایی پس از آن مجدداً یک به یک وارد می شوند، در حالی که علائم نظارت می شود.

این نوع رژیم غذایی به افراد کمک می کند تا تشخیص دهند کدام غذاها باعث علائم می شوند. 

شایع ترین عدم تحمل های غذایی

عدم تحمل لاکتوز

لاکتوز قندی است که در شیر و محصولات لبنی یافت می شود. در بدن توسط آنزیمی به نام لاکتوز تجزیه می شود که برای هضم و جذب مناسب لاکتوز ضروری است.

عدم تحمل لاکتوزناشی از کمبود آنزیم لاکتوز است که باعث ناتوانی در هضم لاکتوز و علائم گوارشی می شود. علائم عدم تحمل لاکتوز عبارتند از:

- معده درد

- نفخ

- اسهال

- گاز

- حالت تهوع

عدم تحمل لاکتوز بسیار شایع است. در واقع، تخمین زده می شود که 65 درصد از جمعیت جهان در هضم لاکتوز مشکل دارند.

عدم تحمل لاکتوز را می توان به روش های مختلفی تشخیص داد، از جمله آزمایش تحمل لاکتوز، آزمایش تنفس لاکتوز یا آزمایش PH مدفوع.

اگر فکر می کنید ممکن است به عدم تحمل لاکتوز مبتلا باشید، از محصولات لبنی حاوی لاکتوز مانند شیر و بستنی خودداری کنید.

کفیر، پنیرهای کهنه و محصولات تخمیری حاوی لاکتوز کمتری نسبت به سایر محصولات لبنی هستند که باعث می‌شود برای کسانی که به لاکتوز حساسیت ندارند، آزاردهنده‌تر باشند.

عدم تحمل گلوتن

گلوتن نام عمومی پروتئین های موجود در گندم، جو و چاودار است. شرایط متعددی با گلوتن مرتبط است، از جمله بیماری سلیاک، حساسیت به گلوتن غیر سلیاک و آلرژی به گندم.

بیماری سلیاک شامل یک پاسخ ایمنی است، بنابراین به عنوان یک بیماری خود ایمنی طبقه بندی می شود. هنگامی که افراد مبتلا به بیماری سلیاک در معرض گلوتن قرار می گیرند، سیستم ایمنی بدن به روده کوچک حمله می کند و می تواند آسیب جدی به سیستم گوارشی وارد کند.

آلرژی به گندم به دلیل علائم مشابه اغلب با بیماری سلیاک اشتباه گرفته می شود. بیماری سلیاک به دلیل پاسخ ایمنی غیرطبیعی به طور خاص به گلوتن ایجاد می شود، در حالی که آلرژی گندم آنتی بادی تولید می کند که به پروتئین های موجود در گندم حساسیت ایجاد می کند.

با این حال، بسیاری از افراد علائم حساسیت را حتی پس از منفی بودن آزمایش برای بیماری سلیاک یا آلرژی گندم تجربه می کنند.

حساسیت به گلوتن غیر سلیاک عدم تحمل گلوتناین بیماری به عنوان یک نوع خفیف بیماری شناخته می شود و تخمین زده می شود که 0.5 تا 13 درصد از جمعیت را تحت تاثیر قرار دهد. علائم حساسیت به گلوتن غیر سلیاک مشابه علائم بیماری سلیاک است و شامل موارد زیر است:

- نفخ

- معده درد

- اسهال یا یبوست

- سردرد

-خستگی

- درد مفاصل

- بثورات پوستی

- افسردگی یا اضطراب

- کم خونی 

بیماری سلیاک و حساسیت به گلوتن غیر سلیاک با رژیم غذایی بدون گلوتن کنترل می شود. رژیم غذایی بدون محصولات حاوی گلوتن ضروری است:

- نان

- پاستا

- غلات

- آبجو

- محصولات پخته شده

- کراکر

- سس ها، به خصوص سس سویا

اینها غذاهایی هستند که باید از آنها اجتناب کنید.

عدم تحمل کافئین

كافئيناین یک ماده شیمیایی تلخ است که در انواع مختلفی از نوشیدنی ها مانند قهوه، نوشابه، چای و نوشیدنی های انرژی زا یافت می شود. این یک محرک است، به این معنی که باعث کاهش خستگی و افزایش هوشیاری در هنگام مصرف می شود.

این کار را با مسدود کردن گیرنده های آدنوزین، یک انتقال دهنده عصبی که چرخه خواب و بیداری را تنظیم می کند و باعث خواب آلودگی می شود، انجام می دهد. بیشتر بزرگسالان می توانند بدون هیچ گونه عوارض جانبی، تا 400 میلی گرم کافئین در روز مصرف کنند. این تقریباً مقدار کافئین موجود در چهار فنجان قهوه است.

با این حال، برخی از افراد نسبت به کافئین حساس‌تر هستند و حتی پس از مصرف مقادیر کم، واکنش‌هایی را تجربه می‌کنند. این حساسیت به کافئین به ژنتیک و همچنین توانایی آن در متابولیسم و ​​ترشح کافئین نسبت داده شده است.

حساسیت به کافئین با حساسیت به کافئین که سیستم ایمنی را درگیر می کند متفاوت است. افرادی که به کافئین بیش از حد حساس هستند ممکن است علائم زیر را پس از نوشیدن مقادیر کم کافئین تجربه کنند:

- ضربان قلب سریع

- اضطراب

- تحریک پذیری

- بیخوابی

– بی قراری

افراد حساس به کافئین باید با پرهیز از غذاها و نوشیدنی های حاوی کافئین از جمله قهوه، نوشابه، نوشیدنی های انرژی زا، چای و شکلات، مصرف خود را به حداقل برسانند.

عدم تحمل سالیسیلات

سالیسیلات ها مواد شیمیایی طبیعی هستند که توسط گیاهان به عنوان دفاعی در برابر عوامل استرس زای محیطی مانند حشرات و بیماری ها تولید می شوند. 

سالیسیلات ها دارای خواص ضد التهابی هستند. در واقع ثابت شده است که غذاهای غنی از این ترکیبات در برابر برخی بیماری ها مانند سرطان روده بزرگ محافظت می کنند. 

این مواد شیمیایی طبیعی؛ این ماده در طیف گسترده ای از غذاها مانند میوه ها، سبزیجات، چای، قهوه، ادویه جات، آجیل و عسل یافت می شود. سالیسیلات ها علاوه بر اینکه جزء طبیعی بسیاری از غذاها هستند، اغلب به عنوان نگهدارنده مواد غذایی استفاده می شوند و در داروها یافت می شوند.

در حالی که مقادیر بیش از حد سالیسیلات‌ها می‌تواند باعث مشکلات سلامتی شود، اکثر مردم با مصرف مقادیر نرمال سالیسیلات موجود در غذاها مشکلی ندارند. 

با این حال، برخی از افراد به شدت به این ترکیبات حساس هستند و با مصرف مقادیر کم، واکنش‌ها ایجاد می‌شود.

عدم تحمل سالیسیلات علائم عبارتند از:

- گرفتگی بینی

- عفونت های سینوسی

- پولیپ بینی و سینوسی

- آسم

- اسهال

– التهاب روده (کولیت)

- بثورات پوستی

در حالی که حذف کامل سالیسیلات ها از رژیم غذایی غیرممکن است، افرادی که دچار عدم تحمل سالیسیلات هستند باید از مصرف سالیسیلات ها مانند ادویه ها، قهوه، کشمش و پرتقال و همچنین لوازم آرایشی و داروهای حاوی سالیسیلات اجتناب کنند.

عدم تحمل هیستامین

آمین ها توسط باکتری ها در طول ذخیره سازی و تخمیر مواد غذایی تولید می شوند و در طیف گسترده ای از غذاها یافت می شوند. اگرچه انواع بسیاری از آمین ها وجود دارد، هیستامین اغلب با عدم تحمل غذایی مرتبط است.

هیستامین یک ماده شیمیایی در بدن است که در سیستم ایمنی، گوارش و سیستم عصبی نقش دارد. 

با ایجاد یک پاسخ التهابی فوری به آلرژن ها، از بدن در برابر عفونت محافظت می کند. این عطسه، خارش و آبریزش چشم را تحریک می کند تا مهاجمان مضر را دفع کند.

در افراد غیر حساس، هیستامین به راحتی متابولیزه و دفع می شود. با این حال، برخی از افراد نمی توانند هیستامین را به درستی تجزیه کنند و باعث تجمع آن در بدن می شود.

شایع ترین علت عدم تحمل هیستامین، اختلال در عملکرد آنزیم های مسئول تجزیه هیستامین - دی آمین اکسیداز و N-متیل ترانسفراز است. علائم عدم تحمل هیستامین عبارتند از:

- تحریک پوست

- سردرد

- خارش

- اضطراب

- گرفتگی عضلات شکم

- اسهال

- فشار خون پایین

افرادی که نمی توانند هیستامین را تحمل کنند باید از این مواد غذایی اجتناب کنند:

- غذاهای تخمیر شده

- گوشت های پخته شده

- میوه های خشک شده

- مرکبات

– آووکادو

- پنیرهای کهنه

- ماهی دودی

- سرکه

– نوشیدنی هایی مانند آیران

- ارواح تخمیر شده مانند آبجو و شراب

عدم تحمل FODMAP

FODMAP ها مخفف الیگو-، دی-، مونو ساکاریدها و پلی ال های قابل تخمیر هستند. اینها گروهی از کربوهیدرات های با زنجیره کوتاه هستند که به طور طبیعی می توانند باعث ناراحتی گوارشی در بسیاری از غذاها شوند.

FODMAPآنها در روده کوچک جذب ضعیفی دارند و به روده بزرگ می روند و در آنجا به عنوان سوخت برای باکتری های روده استفاده می شوند. باکتری ها تجزیه می شوند و FODMAP ها را تخمیر می کنند که گاز تولید می کنند و باعث نفخ و ناراحتی می شوند.

این کربوهیدرات ها خاصیت اسمزی نیز دارند، یعنی آب را به داخل دستگاه گوارش می کشانند و باعث اسهال و ناراحتی می شوند. علائم عدم تحمل FODMAP عبارتند از:

- نفخ

- اسهال

- گاز

- معده درد

- یبوست

عدم تحمل FODMAP در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر بسیار شایع است. در واقع، 86 درصد از افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر کاهش علائم گوارشی را به دنبال رژیم غذایی کم FODMAP تجربه می کنند. غذاهای غنی از FODMAP عبارتند از:

- سیب

- پنیرهای نرم

- عسل

- شیر

- کنگر فرنگی

- نان

- لوبیا

-عدس

- آبجو

عدم تحمل سولفیت

سولفیت ها مواد شیمیایی هستند که عمدتاً به عنوان نگهدارنده در غذاها، نوشیدنی ها و برخی داروها استفاده می شوند. همچنین به طور طبیعی در برخی غذاها مانند انگور و پنیرهای کهنه یافت می شود.

سولفیت ها به غذاهایی مانند میوه های خشک اضافه می شوند تا قهوه ای شدن را به تاخیر بیندازند و شراب برای جلوگیری از فساد ناشی از مس.

اکثر مردم می توانند سولفیت های موجود در غذاها و نوشیدنی ها را تحمل کنند، اما برخی به این مواد شیمیایی حساس هستند.

حساسیت به سولفیت در افراد مبتلا به آسم بسیار رایج است، اما افراد بدون آسم نمی توانند سولفیت ها را تحمل کنند. علائم رایج حساسیت به سولفیت عبارتند از:

- تورم پوست

- گرفتگی بینی

- فشار خون بالا

- اسهال

- خس خس سینه

- سرفه کردن

سولفیت ها می توانند باعث تنگی نفس در بیماران آسمی حساس به سولفید شوند و در موارد شدید می توانند باعث واکنش های تهدید کننده زندگی شوند.

نمونه هایی از غذاهایی که ممکن است حاوی سولفیت باشند عبارتند از:

- میوه ی خشک

- شراب

- سرکه سیب

- سبزیجات کنسرو شده

– غذاهایی مانند ترشیجات

- ادویه

- چیپس

- آبجو

- چای

عدم تحمل فروکتوز

فروکتوز نوعی FODMAP است، یک قند ساده با شیرین کننده هایی مانند عسل، آگاو و میوه ها و سبزیجات مانند شربت ذرت با فروکتوز بالا.

مصرف فروکتوز، به ویژه از نوشیدنی های شیرین شده با شکر، در نیم قرن گذشته به طور چشمگیری افزایش یافته است و با افزایش چاقی، بیماری های کبدی و بیماری های قلبی مرتبط است.

همراه با افزایش بیماری های مرتبط با فروکتوز، سوء جذب فروکتوز و عدم تحمل آن نیز افزایش یافته است. عدم تحمل فروکتوز فروکتوز به طور موثر در خون جذب نمی شود.

در عوض، فروکتوز ناجاذب باعث ناراحتی گوارشی می شود که توسط باکتری های روده تخمیر شده و در روده گردش می کند. علائم سوء جذب فروکتوز عبارتند از:

- گاز

- اسهال

- حالت تهوع

- معده درد

- استفراغ

- نفخ

افراد مبتلا به عدم تحمل فروکتوز اغلب به سایر FODMAP ها حساس هستند و ممکن است از رژیم غذایی کم FODMAP بهره مند شوند. برای تسکین علائم مربوط به سوء جذب فروکتوز، از مصرف غذاهای حاوی فروکتوز بالا باید اجتناب شود:

- جوش شیرین

- عسل

– آب سیب و سرکه سیب

– شهد آگاو

– غذاهای حاوی شربت ذرت با فروکتوز بالا

– برخی میوه ها مانند هندوانه، گیلاس و گلابی

– برخی از سبزیجات مانند نخود قندی

سایر موارد عدم تحمل غذایی

در بالا ذکر شده است عدم تحمل غذایی رایج ترین هستند.

با این حال، مواد غذایی و مواد دیگری وجود دارد که افراد ممکن است به آنها حساس شوند:

آسپارتام

آسپارتام یک شیرین کننده مصنوعی رایج است که به عنوان جایگزین قند استفاده می شود. اگرچه تحقیقات متناقض است، اما برخی از مطالعات عوارض جانبی مانند افسردگی و تحریک پذیری را در افراد دارای حساسیت گزارش کرده اند.

تخم مرغ

برخی افراد در هضم سفیده تخم مرغ مشکل دارند اما به تخم مرغ حساسیت ندارند. عدم تحمل تخم مرغ می تواند علائمی مانند اسهال و درد شکم ایجاد کند.

MSG

مونوسدیم گلوتامات (MSG) به عنوان یک افزودنی افزایش دهنده طعم در غذاها استفاده می شود. تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، اما برخی مطالعات نشان می دهد که مقادیر زیاد آن می تواند باعث سردرد، کهیر و درد قفسه سینه شود.

رنگ های خوراکی

گزارش شده است که رنگ های خوراکی مانند قرمز 40 و زرد 5 باعث واکنش های حساسیت بیش از حد در برخی افراد می شوند. علائم شامل تورم پوست و گرفتگی بینی است.

مایا

افرادی که به مخمر حساس هستند معمولاً نسبت به افرادی که به مخمر حساسیت دارند علائم شدیدتری را تجربه می کنند. علائم معمولاً محدود به دستگاه گوارش است.

الکل های قند

الکل های قند اغلب به عنوان جایگزینی بدون کالری برای شکر استفاده می شود. آنها می توانند باعث مشکلات گوارشی عمده در برخی افراد مانند نفخ و اسهال شوند.

در نتیجه؛

عدم تحمل غذایی متفاوت از آلرژی غذایی اکثر آنها سیستم ایمنی را تحریک نمی کنند و علائم آنها شدت کمتری دارد. با این حال، می تواند بر سلامتی تأثیر منفی بگذارد و باید جدی گرفته شود.

بسیاری از افراد نسبت به غذاها و مواد افزودنی مانند لبنیات، کافئین و گلوتن حساسیت یا عدم تحمل دارند. 

اگر مشکوک به عدم تحمل یک غذا یا افزودنی غذایی خاص هستید، در مورد آزمایش و گزینه های درمانی با پزشک مشورت کنید.

عدم تحمل غذایی آنها معمولاً کمتر از آلرژی های غذایی جدی هستند، اما می توانند بر کیفیت زندگی آنها تأثیر منفی بگذارند. 

بنابراین، برای جلوگیری از علائم ناخواسته و مشکلات سلامتی، عدم تحمل غذاییباید بداند