هیپرکلسمی چیست؟ هیپرکلسمی یعنی کلسیم بالا. این به معنای داشتن سطح بسیار بالای کلسیم در خون است.
کلسیم برای عملکرد طبیعی اندام ها، سلول ها، ماهیچه ها و اعصاب ضروری است. به علاوه انعقاد خون وسلامت استخوان همچنین برای با این حال، کلسیم بیش از حد باعث ایجاد مشکلاتی می شود. هیپرکلسمی باعث می شود که بدن در انجام عملکردهای طبیعی خود با مشکل مواجه شود. سطوح بسیار بالای کلسیم می تواند تهدید کننده زندگی باشد.
هیپرکلسمی چیست؟
هیپرکلسمی چیست؟
بدن از تعامل بین کلسیم، ویتامین D و هورمون پاراتیروئید (PTH) برای تنظیم سطح کلسیم استفاده می کند. PTH میزان کلسیمی که از روده ها، کلیه ها و استخوان های بدن وارد جریان خون می شود را کنترل می کند.
به طور معمول، PTH با افزایش سطح کلسیم افزایش می یابد و زمانی که سطح کلسیم در خون کاهش می یابد و کاهش می یابد. وقتی سطح کلسیم خیلی بالا باشد، بدن می تواند کلسی تونین را از غده تیروئید بسازد. هنگامی که هیپرکلسمی وجود دارد، کلسیم اضافی در جریان خون وجود دارد و بدن نمی تواند سطح طبیعی کلسیم خود را تنظیم کند.
علل هیپرکلسمی
هیپرکلسمی می تواند دلایل مختلفی داشته باشد:
پرکاری پاراتیروئید باعث ایجاد عدم تعادل کلسیم می شود که بدن به تنهایی نمی تواند آن را تنظیم کند. این عامل اصلی هیپرکلسمی به خصوص در زنان بالای 50 سال است.
بیماری سل veسارکوئیدوز بیماری های گرانولوماتوز مانند بیماری های گرانولوماتوز باعث افزایش سطح ویتامین D می شوند. این باعث جذب بیشتر کلسیم می شود که سطح کلسیم را افزایش می دهد و خطر هیپرکلسمی را افزایش می دهد.
برخی داروها، به ویژه دیورتیک ها، می توانند هیپرکلسمی ایجاد کنند. داروهایی مانند لیتیوم باعث ترشح بیشتر PTH می شوند.
مصرف بیش از حد ویتامین D یا مکمل های کلسیم می تواند سطح کلسیم را افزایش دهد.
کمبود آب بدنبه دلیل مقدار کم مایعات در خون باعث افزایش سطح کلسیم می شود.
اگرچه همیشه نمی توان از هیپرکلسمی پیشگیری کرد، اما برای کاهش خطر مصرف مکمل های کلسیم ضروری است. بدون نظر پزشک نباید مصرف شود. از آنجایی که کم آبی بدن نیز می تواند باعث هیپرکلسمی شود، نوشیدن آب کافی در طول روز ضروری است.
