ဘယ်ဟော်မုန်းတွေက ကိုယ်အလေးချိန်ကျခြင်းကို ကာကွယ်ပေးသလဲ။

ကိုယ်အလေးချိန်လျှော့ချခြင်းလုပ်ငန်းစဉ်တွင် ဟော်မုန်းများ၏ အခန်းကဏ္ဍ

ကျွန်ုပ်တို့၏ခန္ဓာကိုယ်ဟန်ချက်ညီစေရန် ဟော်မုန်းများသည် ကိုယ်အလေးချိန်လျှော့ချရန်နှင့် ထိန်းချုပ်ရန်အတွက် ပေါင်းစပ်လုပ်ဆောင်သော ဓာတုသံတမန်များဖြစ်သည်။

ကျွန်ုပ်တို့၏ ဘဝလှုပ်ရှားမှုတိုင်းတွင် ပါဝင်သည့် ဟော်မုန်းများသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ စိတ်ခံစားမှုမှသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ လိင်မှုဘဝအထိ အစားအသောက်စားချင်စိတ်နှင့် တိုက်ရိုက်ကိုယ်အလေးချိန် အခြေအနေကို သက်ရောက်မှုရှိသည်။

မကြာသေးမီက လေ့လာမှုများအရ ကျွန်ုပ်တို့စားသည့် ကယ်လိုရီများ၊ အစာစားချိန်နှင့် ဤအစားအစာများသည် ဟော်မုန်းများကို မည်ကဲ့သို့ အကျိုးသက်ရောက်သည်ကို တွက်ချက်ခြင်းကဲ့သို့ အရေးကြီးကြောင်း ပြသခဲ့သည်။

ခန္ဓာကိုယ်အတွင်း အချို့သောဟော်မုန်းများ အလွန်အကျွံ သို့မဟုတ် နည်းလွန်းသောအခါတွင် ဟော်မုန်းပြဿနာများ စတင်သည်။ သင့်ဂလင်းသည် ဟော်မုန်းကို အလွန်အကျွံထုတ်လုပ်နိုင်ခြင်း၊ ဆဲလ်များရှိ receptors များသည် အလုပ်မလုပ်ဘဲ ဟော်မုန်းများနှင့် ပေါင်းစပ်ခြင်း မပြုလုပ်နိုင်ပေ။

ကျွန်ုပ်တို့စားသော အစားအစာများကြောင့် ဟော်မုန်းများသည် အချက်ပြမှုများကို လွဲမှားစွာ သိရှိနိုင်ပြီး မှားယွင်းသော ဟော်မုန်းများကို လျှို့ဝှက်စွာ ထုတ်ပေးနိုင်သည်။ ထိုကဲ့သို့သော ဟော်မုန်းမုန်တိုင်းများသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းရှိ ဟန်ချက်အားလုံးကို ပြောင်းလဲစေသည်။

ဤဆောင်းပါးတွင်၊ ကျွန်ုပ်တို့အား ကိုယ်အလေးချိန်လျှော့ချရန်နှင့် ကျွန်ုပ်တို့၏ကိုယ်အလေးချိန်ကို ထိန်းညှိပေးသည့် ဟော်မုန်းများသည် သင့်လျော်သောအဆင့်တွင် အလုပ်လုပ်သည့်အခါ သို့မဟုတ် ၎င်းတို့၏ ဟန်ချက်ပြောင်းလဲလာသည့်အခါ၊ ကျွန်ုပ်တို့၏ခန္ဓာကိုယ်တွင် မည်သို့သောပြောင်းလဲမှုများ ဖြစ်ပေါ်ပြီး ယင်းဟော်မုန်းများ ကောင်းစွာအလုပ်လုပ်စေရန် လုပ်ဆောင်ရမည့်အရာများ ဖြစ်မည်နည်း။ ရှင်းပြသည်။

ကိုယ်အလေးချိန်လျှော့ချခြင်းနှင့် ကိုယ်အလေးချိန်လျှော့ချခြင်း ဟော်မုန်းများ

အင်ဆူလင်

အင်ဆူလင်သည် ပန်ကရိယရှိ ဘီတာဆဲလ်များမှ ထုတ်ပေးသည့် ဟော်မုန်းတစ်မျိုးဖြစ်သည်။ ၎င်းကို နေ့စဥ်အတွင်း ပမာဏအနည်းငယ်နှင့် အစာစားပြီးနောက် ပိုလျှံသည်။

အင်ဆူလင်သည် ဆဲလ်များ လိုအပ်သော စွမ်းအင်ကို ပေးသည်။ ခန္ဓာကိုယ်က အဆီတွေကို သိုလှောင်နိုင်စေမယ့် အဓိကဟော်မုန်းလည်း ဖြစ်ပါတယ်။ ကျွန်ုပ်တို့စားသုံးသောအရာကို စွမ်းအင်အဖြစ်ပြောင်းလဲပေးသော အင်ဆူလင်သည် အလွန်အကျွံစားသောအခါ အဆီအဖြစ် အသုံးမပြုနိုင်သော တိုးမြင့်လာသောစွမ်းအင်ကို သိုလှောင်ပါသည်။

အင်ဆူလင်ခံနိုင်ရည်ရှိတယ်ဆိုတာ ကြားဖူးကြမှာပါ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် အဝလွန်ခြင်းမှာ မကြာသေးမီက အဖြစ်များလာသောကြောင့်၊ ၎င်းသည် အလွန်အဖြစ်များသော ပြဿနာတစ်ခု ဖြစ်လာခဲ့သည်။

အင်ဆူလင်ခုခံမှုအသည်း၊ ကြွက်သား၊ adipose တစ်သျှူးကဲ့သို့သော တစ်ရှူးများတွင် အင်ဆူလင်ဟော်မုန်းကို အာရုံမခံနိုင်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်ပေါ်ပြီး အမျိုးအစား II ဆီးချိုရောဂါ ဖြစ်ပွားရန် လမ်းခင်းပေးသည်။

နာတာရှည် အင်ဆူလင်ပမာဏ မြင့်မားခြင်းသည် အဝလွန်ခြင်းကဲ့သို့သော ကျန်းမာရေးပြဿနာများစွာကို ဖြစ်စေသည်။ အလွန်အကျွံစားခြင်း၊ သကြား၊ ကာဘိုဟိုက်ဒရိတ်နှင့် အမြန်အစာများ ကိုယ်အလေးချိန်များသော အစားအစာများသည် အင်ဆူလင်ကို ခံနိုင်ရည်ရှိစေပါသည်။

အင်ဆူလင်ခံနိုင်ရည်ရှိမရှိ သိရန်နည်းလမ်းမှာ ဆရာဝန်ထံသွားပြီး စမ်းသပ်မှုခံယူရန်ဖြစ်သည်။ အင်ဆူလင်ခံနိုင်ရည်ကိုရှောင်ရှားရန်နှင့်အင်ဆူလင်ပမာဏကိုပုံမှန်အဆင့်တွင်ထိန်းထားခြင်းဖြင့်အင်ဆူလင်အာရုံခံနိုင်စွမ်းကိုတိုးမြှင့်ရန်အောက်ပါအကြံပြုချက်များကိုစစ်ဆေးပါ။

• သကြားကို လျှော့ပါ။ Fructose နှင့် sucrose တို့သည် အင်ဆူလင်ပမာဏကို အလွန်အကျွံမြှင့်တင်ခြင်းဖြင့် အင်ဆူလင်ကို ခုခံနိုင်စွမ်းကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်။
• ကာဘိုဟိုက်ဒရိတ်စားသုံးမှုကို လျှော့ချပြီး ကျန်းမာသော ကာဗိုဟိုက်ဒရိတ် ပါဝင်သော အစားအစာများကို ရွေးချယ်ပါ။ အထူးသဖြင့် ကစီဓာတ်ပါဝင်သော ကာဗိုဟိုက်ဒရိတ်သည် သွေးတွင်းသကြားဓာတ်ကို မြင့်တက်စေသည်။
• ပရိုတင်းဓာတ်ကို ဂရုစိုက်ပါ။ ပရိုတိန်းအစားအစာများသည် အချိန်တိုအတွင်း အင်ဆူလင်ပမာဏကို တိုးစေသော်လည်း ၎င်းတို့သည် အင်ဆူလင်ခုခံမှုကို လျှော့ချပေးပြီး ရေရှည်တွင် ဗိုက်အဆီလောင်ကျွမ်းမှုကို ကူညီပေးသည်။
• အိုမီဂါ 3 ကဲ့သို့သော ကျန်းမာရေးနှင့်ညီညွတ်သော အဆီများပါဝင်သော အစားအစာများကို စားသုံးပါ။ Omega 3 ဖက်တီးအက်ဆစ်ကို ငါးမှ အများဆုံးရရှိနိုင်ပြီး သစ်ကြားသီး၊ ရွှေဖရုံစေ့၊ purslane၊ ဟင်းနုနွယ်ရွက်၊ ပဲပိစပ်နှင့် ပဲပိစပ်စေ့များကဲ့သို့သော အစားအစာများတွင် တွေ့ရှိရသည်။
• လေ့ကျင့်ခန်း မှန်မှန်လုပ်ပါ။ လေ့လာမှုတစ်ခုတွင် လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်သော အမျိုးသမီးများတွင် အင်ဆူလင် အာရုံခံနိုင်စွမ်း တိုးတက်မှုကို တွေ့ရှိခဲ့သည်။
• မဂ္ဂနီဆီယမ် လုံလောက်စွာ ရရှိပါ။ အင်ဆူလင်ခံနိုင်ရည်ရှိသူများတွင် ဖြစ်တတ်သည်။ မဂ္ဂနီစီယမ် နည်းပါးပြီး မဂ္ဂနီဆီယမ် ဖြည့်စွက်စာများသည် အင်ဆူလင် အာရုံခံနိုင်စွမ်းကို တိုးတက်စေသည်။ ဟင်းနုနွယ်၊ ရွှေဖရုံစေ့၊ ပဲတီစိမ်း၊ ပဲပိစပ်၊ နှမ်း၊ သီဟိုဠ်စေ့၊ ဗာဒံစေ့၊ ဆန်လုံးညိုတို့သည် မဂ္ဂနီဆီယမ်ကြွယ်ဝသော အစားအစာများဖြစ်သည်။
• လက်ဖက်စိမ်းအတွက်။ Green Tea သည် သွေးတွင်းသကြားဓာတ်ကို ကျဆင်းစေသည်။

Leptin

Leptinအဆီဆဲလ်များက ထုတ်လုပ်သည်။ ၎င်းကို "satiety hormone" ဟုခေါ်ပြီး ၎င်းသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ ဦးနှောက်အား ပြည့်ဝနေပြီဖြစ်ကြောင်း ပြောပြသည့် ဟော်မုန်းဖြစ်သည်။

ကျွန်ုပ်တို့၏ခန္ဓာကိုယ်မှ leptin မထုတ်ပါက၊ အချက်ပြမှုများသည် ဦးနှောက်၏ အစာစားချင်စိတ်ကို ထိန်းချုပ်ပေးသည့် hypothalamus ထံသို့ မရောက်ဘဲ ကျွန်ုပ်တို့သည် ပြည့်ဝနေမည်ဟု မထင်ဘဲ အဆက်မပြတ် စားသောက်နေပါသည်။

အဝလွန်သူတွေဟာ သူတို့ရဲ့သွေးထဲမှာ leptin ပမာဏ အလွန်မြင့်မားပြီး သာမာန်လူတွေထက် ၄ ဆ ပိုများပါတယ်။ ထိုကဲ့သို့ မြင့်မားသော leptin ရှိခြင်းကြောင့် ဦးနှောက်သည် leptin ကို လျော့နည်းသွားစေပြီး leptin ကို ခံနိုင်ရည်ရှိစေသည်။

လက်တင်ခုခံမှု ဖြစ်ပေါ်လာသောအခါ၊ leptin အချက်ပြမှုများ ပြတ်တောက်သွားပြီး အစာစားခြင်းကို ရပ်တန့်ရန် hypothalamus သို့ အချက်ပြခြင်း မရှိပါ။ ဤသည်မှာ leptin ခံနိုင်ရည်အား ချိုးဖျက်ရန်နှင့် leptin sensitivity ကိုတိုးမြှင့်ရန် အကြံပြုချက်အချို့ ဖြစ်သည်-

• လုံလောက်အောင် အိပ်ပါ။ Leptin ဟော်မုန်းသည် ညအိပ်ချိန် ၂ နာရီမှ ၅ နာရီကြားတွင် အထင်ရှားဆုံးဖြစ်သည်။ အိပ်ရေးမဝခြင်းက leptin အဆင့်ကို လျော့ကျစေပြီး အစာစားချင်စိတ်ကို တိုးစေပါတယ်။
• glycemic အညွှန်းကိန်းနိမ့်အစားအစာများကျွေးပါ။ အင်ဆူလင်အဆင့်ကို ဟန်ချက်ညီအောင်ထိန်းပေးတဲ့ ဒီအစားအစာတွေက leptin ခုခံမှုကို ချိုးဖျက်ဖို့ ကူညီပေးပါတယ်။ 
• ပြုပြင်ထားတဲ့ အစားအစာတွေကို ရှောင်ပါ။ ဤအစားအစာအမျိုးအစားများသည် leptin ကိုခံနိုင်ရည်ကြီးထွားမှုအတွက်တာဝန်ရှိသည်။
• လှုပ်ရှားမှုကို လစ်လျူမရှုပါနှင့်။ ပုံမှန်လေ့ကျင့်ခန်းသည် leptin ကိုလျှို့ဝှက်ရန်နှင့် leptin ခုခံမှုကိုချိုးဖျက်ရန်ကူညီပေးသည်။

Ghrelin

leptin သည် "satiety hormone" ဆိုလျှင် ghrelin ကို "ဆာလောင်မှုဟော်မုန်း" ဟုလည်းခေါ်သည်။ Leptin က "လုံလောက်ပြီ" လို့ ဦးနှောက်ဆီကို အချက်ပြပြီး ghrelin က "မင်းဗိုက်ဆာနေပြီ၊ မင်းအခုစားရမယ်" လို့ ပြောပါတယ်။ Ghrelin ကို အစာအိမ်၊ duodenum တွင် ထုတ်လုပ်သည်။

Ghrelin ပမာဏသည် အစာမစားမီ မြင့်တက်လာပြီး အစာစားပြီးနောက် လျော့နည်းသွားသည်။ အထူးသဖြင့် ဆာလောင်မှုအခြေအနေမှာ၊ အစာစားခါနီးမှာ အရသာတစ်ခုခုကို တွေးတဲ့အခါ အစာအိမ်က ghrelin ထွက်လာပါတယ်။

ghrelin ဟော်မုန်း အာဟာရဒဏ်။ လေ့လာမှုများအရ အဝလွန်သူများသည် ကိုယ်အလေးချိန် လျှော့ချပြီးနောက် ghrelin ပမာဏ တိုးလာကြောင်း သိရသည်။ ဒါဟာ ကိုယ်အလေးချိန် လျှော့ချပြီးနောက် ကိုယ်အလေးချိန် မထိန်းနိုင်တဲ့ အကြီးမားဆုံး အကြောင်းရင်း ဖြစ်ပါတယ်။

ဤတွင် ghrelin ဟော်မုန်း၏လုပ်ဆောင်ချက်ကို တိုးတက်စေရန်အတွက် အကြံပြုချက်အချို့ရှိပါသည်။

• သကြားနဲ့ဝေးဝေးနေပါ။ မြင့်မားသော fructose ပြောင်းဖူးရည် အထူးသဖြင့် အစာစားပြီးနောက် သကြားလုံးများသည် ghrelin တုံ့ပြန်မှုကို နှောင့်ယှက်နိုင်သည်။
• အစာစားတိုင်း ပရိုတင်းဓာတ်ကို သေချာစားပါ။ ပရိုတင်းဓာတ်ကြွယ်ဝတဲ့ အစားအစာက မနက်စာပါ။ မနက်စာအတွက် ပရိုတင်းဓာတ်ကို စားသုံးခြင်းက တစ်နေ့တာလုံး ပိုပြည့်ဝတယ်လို့ ခံစားရပါလိမ့်မယ်။

ကော်တီဆော

Cortisol သည် adrenal glands မှထုတ်လုပ်သောဟော်မုန်းဖြစ်သည်။ ၎င်းကို "စိတ်ဖိစီးမှုဟော်မုန်း" ဟုခေါ်ပြီး စိတ်ဖိစီးမှုကို ခံစားရသည့်အခါ ထုတ်ပေးသည်။

အခြားဟော်မုန်းများကဲ့သို့ပင်၊ ၎င်းသည် အသက်ရှင်သန်ရန်အတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်ပြီး ကော်တီဆောကို မြင့်မားစွာထုတ်လွှတ်သောအခါ ကိုယ်အလေးချိန်တိုးလာစေသည်။

အမျိုးသမီးများတွင် ပိုမိုစိတ်ဖိစီးသောဖွဲ့စည်းပုံများရှိသည်ဟု ယူဆပါက ဤဟော်မုန်းသည် အမျိုးသမီးများတွင် အများအားဖြင့် မြင့်မားနေခြင်းမှာ အံ့သြစရာမဟုတ်ပါ။

စိတ်ဖိစီးမှုများ ပြေပျောက်ပြီးသည်နှင့် ကော်တီဆောသည် အစာခြေခြင်းကို ပြန်လည်စတင်ရန် ခန္ဓာကိုယ်အား အမိန့်ပေးသည်။ Cortisol သည် သွေးတွင်းသကြားဓာတ်အပေါ် ကြီးမားသောအကျိုးသက်ရောက်မှုရှိပြီး အထူးသဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်မှ လောင်စာဆီအသုံးပြုပုံ။

Cortisol သည် ၎င်းရင်ဆိုင်နေရသောစိန်ခေါ်မှုအမျိုးအစားပေါ် မူတည်၍ အဆီ၊ ပရိုတင်း သို့မဟုတ် ကာဗိုဟိုက်ဒရိတ်ကို လောင်ကျွမ်းစေခြင်း ရှိမရှိနှင့် မည်သည့်အချိန်တွင် ခန္ဓာကိုယ်ကို ပြောပြသည်။

Cortisol သည် ကြွက်သားများမှ အဆီများကို ဖယ်ထုတ်သည်၊ သို့မဟုတ် ကြွက်သားများကို ဖြိုခွဲပြီး စွမ်းအင်ပိုမိုရရှိရန် ၎င်းတို့အား glycogen အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲပေးသည်။

ကျိုးသွားတဲ့ ကြွက်သားတွေတင်မကဘူး။ ပိုလျှံသောကော်တီဆောသည် အရိုးများနှင့် အရေပြားတို့ကိုလည်း ပျက်စီးစေသည်။ အရိုးပွရောဂါသည် အရေပြားတွင် ဒဏ်ရာနှင့် အက်ကွဲလွယ်ခြင်းကို ဖြစ်စေသည်။

တင်းကျပ်ပြီး ကယ်လိုရီနည်းသော အစားအစာများ - ၎င်းကို စမ်းစားဖူးသူများသည် ခန္ဓာကိုယ်အတွင်း စိတ်ဖိစီးမှုကို ဖန်တီးပေးသည်။ လေ့လာမှုတစ်ခုတွင် ကယ်လိုရီနည်းသော အစားအစာ စားသုံးသူများသည် ပုံမှန်စားသော အစားအစာများထက် ကော်တီဆော ပမာဏ ပိုများသည်။

စိတ်ဖိစီးမှုများသောအချိန်များတွင် သင့်ခန္ဓာကိုယ်အား မျှတသောအာဟာရဗျူဟာများဖြင့် ပံ့ပိုးပေးနိုင်သောကြောင့် သင်၏ cortisol ပမာဏသည် လမ်းလွဲမသွားဘဲ ပုံမှန်အဆင့်တွင်ရှိနေစေပါသည်။ ဤတွင် အကြံဥာဏ်များ-

• ကောင်းကောင်းစားပါ။ ကိုယ်အလေးချိန်ကျဖို့ ကြိုးစားနေရင်တောင် ကယ်လိုရီနည်းလွန်းတဲ့ အစားအစာတွေကို မစားပါနဲ့။ အစားအစာတစ်ခုစီကို ပမာဏအနည်းငယ်စားကြည့်ပါ။
• လုံလောက်အောင် အိပ်ပါ။ လေ့လာမှုများအရ အိပ်စက်ခြင်းပုံစံမရှိသောသူများသည် ကော်တီဆောအဆင့် မြင့်မားကြောင်း ပြသခဲ့သည်။
• ကဖိန်းဓာတ်ကို တစ်နေ့လျှင် ၂၀၀ မီလီဂရမ်အထိ ကန့်သတ်ပါ။
• ပြုပြင်ထားသော အစားအစာများနှင့် သန့်စင်ထားသော အစေ့အဆန်များကို ရှောင်ပါ။
• သီချင်းနားထောင်သည်။ ဂီတသည် စိတ်ဝိညာဉ်အတွက် အစားအစာဖြစ်သည်ဟု သူတို့ပြောနေခြင်းသည် ဘာမျှအတွက်မဟုတ်ပါ။ သီချင်းနားထောင်ခြင်းက စိတ်ဖိစီးမှုကို လျော့ကျစေပြီး ကော်တီဆောအဆင့်ကို ဟန်ချက်ညီစေပါတယ်။

ကြီးထွားဟော်မုန်း

၎င်းကို ဦးနှောက်အတွင်းရှိ hypothalamus အောက်ရှိ pituitary gland တွင် ထုတ်လုပ်သည်။ ကိုယ်ခံစွမ်းအားကို မြှင့်တင်ပေးနေစဉ် အရိုးများနှင့် အခြားခန္ဓာကိုယ်တစ်သျှူးများ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးတွင် ကြီးမားသောအခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်ပါသည်။

ကြီးထွားဟော်မုန်း, အဆီစတိုးဆိုင်များ၏အားသာချက်ကိုယူရန်ကူညီပေးသည်။ ၎င်းသည် အဆီဆဲလ်များကို ခွဲထုတ်ပြီး triglycerides များကို လောင်ကျွမ်းစေပါသည်။ ၎င်းသည် သွေးကြောအတွင်း လည်ပတ်နေသော အဆီများကို စုပ်ယူခြင်းနှင့် တွယ်ကပ်ခြင်းမှ အဆီဆဲလ်များကို တားဆီးပေးသည်။

ကြီးထွားဟော်မုန်းချို့တဲ့ခြင်းသည် အထူးသဖြင့် ကလေးဘဝတွင် အန္တရာယ်ဖြစ်စေနိုင်သော ပြင်းထန်သောအခြေအနေတစ်ခုဖြစ်သည်။ ကြီးထွားဟော်မုန်း အလုံအလောက်မရှိသော ကလေးများသည် တိုတောင်းပြီး ၎င်းတို့၏ လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဖွံ့ဖြိုးမှုကို နှောင့်နှေးစေသည်။ ကြီးထွားဟော်မုန်းအဆင့်မြှင့်တင်ရန် လုပ်ဆောင်ရမည့်အရာများ

• အရည်အသွေးနိမ့် ကာဗိုဟိုက်ဒရိတ် များများစားခြင်းက အင်ဆူလင်အဆင့်ကို မြင့်တက်စေပြီး ကြီးထွားဟော်မုန်းအဆင့်ကို လျှော့ချပေးသည်။ ပရိုတင်းဓာတ်ကျွေးခြင်းဖြင့် ကြီးထွားဟော်မုန်းထုတ်ပေးမှုကို ကူညီပေးနိုင်သည်။
• လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ခြင်းသည် အဆီလောင်ကျွမ်းမည့်အစား ဂလူးကို့စ်ကို ရှောင်ရှားရန် ကြီးထွားဟော်မုန်းကို ခွင့်ပြုပေးသည်။
• ကောင်းမွန်စွာ အိပ်စက်အနားယူခြင်းသည် ကြီးထွားဟော်မုန်းအဆင့်ကို တိုးမြင့်စေသော အခြားနည်းလမ်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် အိပ်နေစဉ်အတွင်း ကြီးထွားဟော်မုန်း ထုတ်ပေးသောကြောင့် ဖြစ်သည်။

သိုင်းရွိုက်

လိပ်ပြာပုံသဏ္ဍာန် သိုင်းရွိုက်ဂလင်းလေပြွန်ဘေးတွင် လည်ပင်းတွင် အမြှေးတစ်ခုရှိသည်။ သိုင်းရွိုက်ဟော်မုန်းများသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ခန္ဓာကိုယ်တွင် ထောင်ပေါင်းများစွာသော လုပ်ငန်းဆောင်တာများကို လုပ်ဆောင်သည်။

သိုင်းရွိုက်ဟော်မုန်းများ မြင့်မားလွန်းခြင်း သို့မဟုတ် နိမ့်လွန်းခြင်းကြောင့် ဟန်ချက်မညီဘဲ ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ ဓာတုတုံ့ပြန်မှုများ ရပ်တန့်သွားပါသည်။

မလှုပ်ရှားနိုင်သော သိုင်းရွိုက်သည် သင့်စွမ်းအင်ကို ကျဆင်းစေပြီး ကိုယ်အလေးချိန်တက်စေသည်။ hypothyroidism ဟုခေါ်သော ဤအခြေအနေတွင် သင်သည် နှေးကွေးသည်ဟု ခံစားရပြီး သင့်အစားအသောက်နှင့် မချိတ်ဆက်နိုင်ဘဲ ကိုယ်အလေးချိန်တက်လာပါသည်။

hypothyroidism ၏အဖြစ်အများဆုံးအကြောင်းရင်း; ၎င်းသည် သိုင်းရွိုက်၏ ခုခံအားစနစ်ကို ဖောက်ပြန်ခြင်းဖြစ်ပြီး အမျိုးသမီးများတွင် အမျိုးသားများထက် ၇ ဆပိုများသော ရောဂါဖြစ်သည်။

hypothyroidism ကိုကြည့်ခြင်းဖြင့်၊ hyperthyroidism ၏ဆန့်ကျင်ဘက်သည် ကိုယ်အလေးချိန်အတွက် ကောင်းမွန်သည်ဟု သင်ထင်ကောင်းထင်နိုင်သည်။ ဤရောဂါတွင် သိုင်းရွိုက်ဂလင်းများ လျင်မြန်စွာ အလုပ်လုပ်ခြင်း၊ နှလုံးခုန်မြန်ခြင်း၊ အပူဒဏ်ကို သည်းမခံနိုင်ဘဲ လျင်မြန်စွာ မောပန်းနိုင်ခြင်းကြောင့် ကိုယ်အလေးချိန် လျော့ကျခြင်းကဲ့သို့သော ဘေးထွက်ဆိုးကျိုး ဖြစ်သည့် ဤရောဂါတွင်၊

သိုင်းရွိုက်ဟန်ချက်ထိန်းရန် အကောင်းဆုံးကြိုးစားပါ။ ယင်းအတွက်၊ သင်သည် endocrinologist နှင့် ဆွေးနွေးပြီး သင့်တွင် သိုင်းရွိုက်ရှိ/မရှိကို ရှာဖွေသင့်သည်။

သိုင်းရွိုက်လုပ်ဆောင်ချက်ကို ကောင်းမွန်စေရန် သင်ဘာလုပ်နိုင်သနည်း။

• Omega 3 ဖက်တီးအက်ဆစ်သည် သိုင်းရွိုက်လုပ်ဆောင်ချက်များကို ထိန်းညှိပေးသည့် အင်္ဂါရပ်များရှိသည်။ ငါးကဲ့သို့သော အိုမီဂါ ၃ အရင်းအမြစ်များကို ရှာဖွေပါ။
• အသီးအရွက် ပရိုတင်းဓာတ် အရင်းအမြစ်ဖြစ်တဲ့ ပဲပင်နဲ့ အစေ့အဆန်တွေကို စားပါ။
• ဗီတာမင် E၊ ဇင့်နှင့် ဆီလီနီယမ် ကြွယ်ဝသော အစားအစာများကို စားသုံးပါ။
• နေကြာစေ့များ၊ ဗာဒံစေ့များ၊ ဟင်းနုနွယ်ရွက်၊ chard၊ ဂေါ်ဖီထုပ်၊ ငရုတ်ကောင်းမှုန့်၊ ကညွှတ်၊ မုန်လာဥဆီ၊ safflower ဆီ၊ ကြက်သွန်ဖြူ၊ မြေပဲတို့သည် ဗီတာမင်အီး အများဆုံး အရင်းအမြစ်များဖြစ်သည်။
• ဇင့်သည် ဟင်းနုနွယ်ရွက်၊ မှို၊ သိုးသငယ်၊ အမဲသား၊ နှမ်းစေ့၊ ရွှေဖရုံစေ့နှင့် ဒိန်ချဉ်ကဲ့သို့သော အစားအစာများတွင် ပေါများပါသည်။
• ဆယ်လီနီယမ်ပါဝင်သော အစားအစာများမှာ ငါး၊ ကြက်ဆင်သား၊ ရင်သားကြက်သား၊ အနီရောင်အသား၊ ဥ၊ oats၊ ကောက်နှံစာများ။

အီစရိုဂျင်

အမျိုးသမီးမျိုးပွားမှုစနစ်တွင် ပါ၀င်သော အီစရိုဂျင်ကို သားဥအိမ်နှင့် adrenal ဂလင်းများမှ ထုတ်လုပ်သည်။ ကလေးဘဝမှ အရွယ်ရောက်ပြီးသူအထိ အမျိုးသမီးတစ်ဦး၏ ဖွံ့ဖြိုးမှုတစ်ခုလုံးကို စီမံခန့်ခွဲခြင်းအပြင် အီစထရိုဂျင်သည် သွေးတွင်းဆီလွှာများ၊ အစာခြေအင်ဇိုင်းများ၊ ရေဆားဟန်ချက်ညီမှု၊ အရိုးသိပ်သည်းဆ၊ နှလုံးလုပ်ဆောင်ချက်၊ မှတ်ဉာဏ်နှင့် အခြားလုပ်ဆောင်ချက်များအပေါ် သက်ရောက်မှုရှိသည်။

အလွန်မြင့်မားပြီး အလွန်နိမ့်သော တန်ဖိုးများတွင် အီစထရိုဂျင် ထုတ်လုပ်မှုသည် ကိုယ်အလေးချိန် တက်လာစေသည်။ Estrogen တန်ဖိုးများသည် အသက်အရွယ်၊ အခြားဟော်မုန်းများ၏ လုပ်ဆောင်မှုနှင့် အထွေထွေကျန်းမာရေးတို့အပေါ် မူတည်ပါသည်။

ကြီးကောင်ဝင်စအရွယ်မှ မျိုးပွားချိန်အတွင်း မျိုးပွားမှုကို ထိန်းသိမ်းရန်အတွက် အီစထရိုဂျင်တန်ဖိုးများ မြင့်မားနေပြီး ခန္ဓာကိုယ်မှ အဆီများကို စုဆောင်းလေ့ရှိသည်။ ကိုယ်ဝန်ဆောင်ချိန်မှာလည်း ဒီလမ်းကြောင်းကို တွေ့ရတယ်။

လေ့လာမှုများအရ အဝလွန်သော အမျိုးသမီးများသည် ပုံမှန်ကိုယ်အလေးချိန်ရှိသော အမျိုးသမီးများထက် အီစထရိုဂျင်ပမာဏ ပိုများကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့သည်။ ပတ်ဝန်းကျင်ဆိုင်ရာအချက်များသည် အီစထရိုဂျင်အဆင့်ကိုလည်း သက်ရောက်မှုရှိသည်။

သွေးဆုံးချိန်မှာ အီစရိုဂျင် ထုတ်လုပ်မှု လျော့နည်းလာပြီး ဝမ်းဗိုက်၊ တင်ပါးနဲ့ ပေါင်တွေမှာ အဆီသိုလှောင်မှု စတင်လာပါတယ်။ ၎င်းသည် အင်ဆူလင်ခံနိုင်ရည်ကို တိုးစေပြီး ရောဂါဖြစ်နိုင်ခြေကို အားကောင်းစေသည်။

လူနေမှုပုံစံနှင့် အစားအသောက်အလေ့အထများသည် အီစထရိုဂျင်အဆင့်ကို ဟန်ချက်ညီအောင် ကူညီပေးသည်။

• အီစထရိုဂျင်အဆင့်ကို ထိန်းညှိရန်အတွက် အမျှင်ဓာတ်ကြွယ်ဝသော အစားအစာများကို စားသင့်သည်။
• ဟင်းသီးဟင်းရွက်များနှင့် cruciferous ဟင်းသီးဟင်းရွက်များသည် အီစထရိုဂျင်ကို အကျိုးပြုသည်။
• အမျိုးသမီးတွေကို လေ့လာမှုတွေအရ ပဲဆီစေ့က အီစထရိုဂျင်အဆင့်ကို ဟန်ချက်ညီအောင် ထိန်းပေးကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့ပါတယ်။
• ကိုယ်လက်လှုပ်ရှားမှုသည် အမျိုးသမီးများတွင် အီစထရိုဂျင်အဆင့်ကို ပုံမှန်အတိုင်း ထိန်းထားပေးသည်။

Neuropeptide Y(NPY)

Neuropeptide Y သည် ဦးနှောက်နှင့် အာရုံကြောစနစ်မှ ထုတ်ပေးသည့် ဟော်မုန်းတစ်မျိုးဖြစ်သည်။ အလွန်ဖော်ရွေသော ဟော်မုန်းတစ်ခုဟု မပြောနိုင်ပါ၊ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ၎င်းအား ghrelin၊ ဆာလောင်မှုဟော်မုန်းက လှုံ့ဆော်ပေးသောကြောင့် မက်မောမှုကို ဖြစ်စေပြီး အဆီသိုလှောင်မှုကို အားပေးသည်။

အထူးသဖြင့် ဆာလောင်မွတ်သိပ်မှု သို့မဟုတ် အစာအာဟာရချို့တဲ့သောအခါတွင် ကာဘိုဟိုက်ဒရိတ်စားသုံးမှု တိုးလာချိန်တွင် အစာစားချင်စိတ်ကို လှုံ့ဆော်ပေးသည်။

စိတ်ဖိစီးမှုများသောကာလများတွင် Neuropeptide Y ပမာဏ မြင့်တက်လာပြီး အစာအလွန်အကျွံစားခြင်းနှင့် အဆီသိုလှောင်ခြင်းကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်။ NP သည် ဦးနှောက်နှင့် ဝမ်းဗိုက်ရှိ အဆီဆဲလ်များတွင် ဖွဲ့စည်းထားပြီး အဆီဆဲလ်အသစ်များကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်။

NPY အဆင့်များကို လျှော့ချရန် သင်ဘာလုပ်နိုင်သနည်း။

• ပရိုတင်းဓာတ် လုံလောက်စွာစားပါ။ ပရိုတင်းဓာတ် လျှော့စားခြင်းက ဆာလောင်မှုကို ဖြစ်စေပြီး NPY ထုတ်လွှတ်မှုကို တိုးစေပြီး အစားအစာ စားသုံးမှုနှင့် ကိုယ်အလေးချိန် တိုးစေပါသည်။
• အကြာကြီးဗိုက်ဆာမနေပါနဲ့။ ကြာရှည်အစာရှောင်ခြင်းသည် NPY အဆင့်ကိုတိုးစေသည်။
• ပရိုဘိုင်အိုတစ် အစားအစာများစားခြင်းသည် အစာအိမ်အတွင်းရှိ အကျိုးပြုဘက်တီးရီးယားများကို လှုံ့ဆော်ပေးပြီး NPY အဆင့်ကို လျှော့ချပေးသည်။

Glucagon နှင့်တူသော peptide 1 (GLP-1)

GLP-1 သည် အစာများ အူထဲသို့ ဝင်လာသောအခါတွင် အူအတွင်း ထုတ်ပေးသော ဟော်မုန်းတစ်မျိုး ဖြစ်သည်။ အထူးသဖြင့် ကာဗိုဟိုက်ဒရိတ်နဲ့ အဆီတွေကို စားတဲ့အခါ ပန်ကရိယက glucagon ထုတ်တာကို ရပ်ပြီး အင်ဆူလင်ထုတ်တာကို အားပေးပါတယ်။

GLP-1 သည် အစာစားချင်စိတ်ကို နည်းပါးစေပြီး အစာချေဖျက်မှုကိုလည်း နှေးကွေးစေသည်။ GLP-1 သည် သွေးတွင်းသကြားဓာတ်ပမာဏကို တည်ငြိမ်စေရန်အတွက် အရေးကြီးသော အခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်ပါသည်။

၎င်းသည် ဦးနှောက်အတွင်းရှိ အစာစားချင်စိတ်ဗဟိုချက်တွင် ထိရောက်မှုရှိပြီး အစာအိမ်ထုတ်ခြင်းကို နှေးကွေးစေခြင်းဖြင့် ပြည့်ဝသောခံစားချက်ကို တိုးစေသည်။ GLP-1 အဆင့်ကို မြှင့်တင်ရန် အကြံပြုချက်များ

• ငါး၊ နို့နှင့် ဒိန်ချဉ်ကဲ့သို့သော ပရိုတင်းဓာတ်များသော အစားအစာများသည် အင်ဆူလင်၏ အာရုံခံနိုင်စွမ်းကို တိုးမြှင့်ခြင်းဖြင့် GLP-1 အဆင့်ကို ထိခိုက်စေပါသည်။
• ဟင်းနုနွယ်ရွက်နှင့် ဂေါ်ဖီထုပ်ကဲ့သို့သော အစိမ်းရောင်ရှိသော ဟင်းသီးဟင်းရွက်များကို စားသုံးသော အမျိုးသမီးများသည် ၎င်းတို့၏ GLP-1 အဆင့်ကို ထိန်းချုပ်နိုင်ပြီး ကိုယ်အလေးချိန် ပိုကျစေသည်ကို သတိပြုမိပါသည်။
• လေ့လာမှုများအရ ပရိုဘိုင်အိုတစ် အစားအစာများ စားသုံးခြင်းသည် အစားအစာစားသုံးမှုကို လျော့နည်းစေပြီး GLP-1 အဆင့်ကို တိုးစေကြောင်း လေ့လာမှုများက ဖော်ပြသည်။

Cholecystokinin (CCK)

GLP-1 ကဲ့သို့ Cholecystokinin သည် အူဆဲလ်များတွင် ထုတ်ပေးသော စိတ်ကျေနပ်မှုဟော်မုန်းတစ်မျိုးဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် သဘာဝ အစာစားချင်စိတ်ကို သက်သာစေသော ဆေးဖြစ်သည်။ အထူးသဖြင့် အမျှင်ဓာတ်နဲ့ ပရိုတင်းတွေကို စားတဲ့အခါ အူသိမ်ထိပ်နားက ဖန်တီးပြီး ဆာလောင်မှုမရှိတော့ကြောင်း ဦးနှောက်ကို အချက်ပြပါတယ်။

CCK ဟော်မုန်းကို မြှင့်တင်ရန် အကြံပြုချက်များ

• အစာစားတိုင်း ပရိုတင်းဓာတ်ကို သေချာစားပါ။
• ကျန်းမာရေးနဲ့ ညီညွတ်တဲ့ အဆီတွေက CCK ကို ထုတ်ပေးပါတယ်။
• အမျှင်ဓာတ်များသော အစားအစာများစားခြင်းသည် CCK အဆင့်ကို တိုးစေသည်။

Peptide YY(PYY)

PYY သည် အစာစားချင်စိတ်ကို ထိန်းချုပ်ပေးသော အစာအိမ်ဟော်မုန်းဖြစ်သည်။ အစာစားပြီးနောက် ဝမ်းဗိုက်ကို ကျယ်လာသောအခါ ၎င်းသည် လျှို့ဝှက်ပြီး NPY ၏ လုပ်ဆောင်ချက်ကို တားဆီးကာ အစာစားချင်စိတ်ကို လျော့ကျစေသည်။

အူမကြီးဆဲလ်များမှ ထုတ်လွှတ်သည်။ PYY သည် အစားအသောက် စားသုံးမှုနှင့် အဝလွန်ခြင်းကို လျှော့ချရာတွင် အရေးပါသော အခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်သည့် ဟော်မုန်းဖြစ်သည်။ ကြာရှည်အစာရှောင်ခြင်း နှင့် အစာရှောင်ခြင်းများသည် PPY အဆင့်များကို လျော့ကျစေသည်။ PPY သည် အခြားသော အူလမ်းကြောင်း ဟော်မုန်းများထက် ပိုကြာပါသည်။

အစာစားပြီး မိနစ် 30 ခန့် တက်လာပြီး နှစ်နာရီအထိ မြင့်တတ်ပါသည်။ PYY အဆင့်များ တိုးတက်စေရန် အကြံပြုချက်များ-

• သွေးတွင်းသကြားဓာတ်ကို မျှတစေရန်အတွက် ပြုပြင်ထားသော အစားအစာများနှင့် ကာဗိုဟိုက်ဒရိတ်များကို ရှောင်ကြဉ်သင့်သည်။ သွေးတွင်းသကြားဓာတ်မြင့်မားခြင်းသည် PYY ၏အကျိုးသက်ရောက်မှုကို ထိခိုက်စေနိုင်သည်။
• တိရိစ္ဆာန် သို့မဟုတ် အပင်မှထွက်ရှိသော ပရိုတင်းကိုစားပါ။
• အမျှင်ဓာတ်ပါတဲ့ အစားအစာတွေကို များများစားပေးပါ။

testosteron ဟော်မုန်း

Testosterone သည် အမျိုးသားဟော်မုန်းဖြစ်သည်။ အမျိုးသမီးများသည်လည်း တက်စတိုစတီရုန်းအဆင့် (15-70 ng/dL) နည်းပါးသည်။ Testosterone သည် အဆီလောင်ကျွမ်းစေပြီး အရိုးများနှင့် ကြွက်သားများကို သန်မာစေပြီး libido ကို တိုးတက်စေသည်။

အမျိုးသမီးများတွင် Testosterone သည် သားဥအိမ်အတွင်းမှ ထုတ်လုပ်သည်။ အသက်အရွယ်နှင့် စိတ်ဖိစီးမှုများသည် အမျိုးသမီးများတွင် Testosterone အဆင့်ကို သိသိသာသာ လျှော့ချပေးနိုင်သည်။

တက်စတိုစတီရုန်း ပမာဏနည်းခြင်းသည် အရိုးသိပ်သည်းဆ ဆုံးရှုံးခြင်း၊ ကြွက်သားထုထည် ဆုံးရှုံးခြင်း၊ အဝလွန်ခြင်းနှင့် စိတ်ဓာတ်ကျခြင်းတို့ ဖြစ်စေသည်။ ဒါက စိတ်ဖိစီးမှုနဲ့ ရောင်ရမ်းမှုကို တိုးစေပြီး အဆီပိုတွေစုပုံလာစေပါတယ်။ Testosterone အဆင့်ကို ထိန်းချုပ်ရန်၊

• Flaxseed, prunes, ရွှေဖရုံစေ့, အစေ့အဆန်, etc. အမျှင်ဓာတ်ကြွယ်ဝတဲ့ အစားအစာတွေဖြစ်တဲ့ အစာစားပါ။
• Testosterone အဆင့်မြှင့်တင်ရန်နှင့် ဇီဝြဖစ်ပျက်မှုကို မြှင့်တင်ရန် လေ့ကျင့်ခန်းပုံမှန်လုပ်ပါ။
• ဝမ်းချုပ်ခြင်းကို ကာကွယ်ရန် ဗီတာမင်စီ၊ ပရိုဘိုင်အိုတစ်နှင့် မဂ္ဂနီဆီယမ် ဖြည့်စွက်စာများ သောက်သုံးပါ။
• အသည်းနှင့် ကျောက်ကပ်များကို ပျက်စီးစေနိုင်သောကြောင့် အရက်သောက်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ပါ။
• Testosterone အဆင့်မြှင့်တင်ရန် ဇင့်နှင့် ပရိုတင်း ဖြည့်စွက်စာများ သောက်ပါ။

ပရိုဂျက်စတီရုန်း

ပရိုဂျက်စတီရုန်း နှင့် အီစထရိုဂျင် ဟော်မုန်းများသည် ခန္ဓာကိုယ်၏ ကောင်းမွန်စွာ လုပ်ဆောင်နိုင်စေရန်အတွက် ဟန်ချက်ညီနေရပါမည်။

သွေးဆုံးခြင်း၊ စိတ်ဖိစီးမှု၊ ပဋိဇီဝဆေးများအသုံးပြုခြင်း သို့မဟုတ် ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းရှိ အီစထရိုဂျင်အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသော ပဋိဇီဝဆေးများနှင့် ဟော်မုန်းများပါဝင်သော အစားအစာများ စားသုံးခြင်းကြောင့် ပရိုဂျက်စတီရုန်းအဆင့် ကျဆင်းသွားနိုင်သည်။ နောက်ဆုံးတွင် ကိုယ်အလေးချိန်တိုးခြင်းနှင့် စိတ်ဓာတ်ကျခြင်းတို့ကို ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သည်။

• ဘယ်သန္ဓေတားဆေးက သင့်အတွက် အကောင်းဆုံးရွေးချယ်မှုဖြစ်မလဲဆိုတာ အထူးကုဆရာဝန်နဲ့ တိုင်ပင်ပါ။
• ပြုပြင်ထားသော အသားများကို စားသုံးခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်ပါ။
• လေ့ကျင့်ခန်း မှန်မှန်လုပ်ပါ။
• အသက်ပြင်းပြင်းရှူလေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ပါ။
• စိတ်ဖိစီးမှုတွေနဲ့ ဝေးဝေးနေပါ။

melatonin

melatonin၎င်းသည် circadian ရစ်သမ်ကို ထိန်းသိမ်းရန် ကူညီသည့် pineal gland မှ လျှို့ဝှက်ထားသော ဟော်မုန်းဖြစ်သည်။ Melatonin ပမာဏသည် ညနေပိုင်းမှ ညနှောင်းပိုင်းနှင့် နံနက်စောစောပိုင်းအထိ မြင့်တက်လာတတ်သည်။ အမှောင်ခန်းထဲမှာ အိပ်တဲ့အခါ melatonin ပမာဏ တက်လာပြီး ခန္ဓာကိုယ်အပူချိန် ကျဆင်းသွားပါတယ်။ 

ဒီလိုဖြစ်လာတဲ့အခါ ခန္ဓာကိုယ်ကို ကျန်းမာစေတယ်၊ ​​ခန္ဓာကိုယ်ဖွဲ့စည်းမှုကို မြှင့်တင်ပေးတယ်၊ ပိန်တဲ့ကြွက်သားတည်ဆောက်ဖို့ ကူညီပေးတယ်၊ အရိုးသိပ်သည်းဆကို တိုးမြင့်လာစေတဲ့ ကြီးထွားဟော်မုန်းတွေ ထွက်လာတယ်။

သို့သော် circadian စည်းချက်ပြတ်တောက်သွားပါက၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် လုံလောက်သောအိပ်စက်ခြင်း သို့မဟုတ် ကျွန်ုပ်တို့၏ခန္ဓာကိုယ်ကို ကုသရန် လိုအပ်သောအမှောင်ထုကို ရရှိနိုင်မည်မဟုတ်ပါ။ ဒါက စိတ်ဖိစီးမှုကို တိုးစေပြီး ရောင်ရမ်းမှုဖြစ်စေတဲ့ ကိုယ်အလေးချိန် တက်လာစေပါတယ်။ melatonin ၏အဆင့်ကိုထိန်းညှိရန်;

• အမှောင်ခန်းထဲမှာ အိပ်ပါ။
• 7-8 နာရီအိပ်ပါ။
• ညဉ့်နက်မှ မစားပါနဲ့။
• အိပ်ရာမဝင်မီ ဆဲလ်ဖုန်းနှင့် ကွန်ပျူတာများကဲ့သို့သော အီလက်ထရွန်နစ်ပစ္စည်းများအားလုံးကို ပိတ်ထားပါ။
• နို့နှင့် နို့ထွက်ပစ္စည်းများကဲ့သို့သော ပရိုတင်းဓာတ်များ၊ tryptophan ၎င်းတွင်ပါဝင်သော melatonin ကိုလှုံ့ဆော်ပေးသည်။
• ငှက်ပျောသီးမှာလည်း အမိုင်နိုအက်ဆစ် tryptophan ပါ၀င်ပြီး melatonin ထုတ်လုပ်မှုကို တိုးစေပါတယ်။

Glucocorticoids

ရောင်ရမ်းခြင်းသည် အနာကျက်ခြင်းလုပ်ငန်းစဉ်၏ ပထမအဆင့်ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း နာတာရှည်ရောင်ရမ်းခြင်းသည် မလိုလားအပ်သော အကျိုးဆက်များကို ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သည်။ ကိုယ်အလေးချိန်တိုးခြင်းသည် ၎င်းတို့ထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည်။ Glucocorticoids သည် ရောင်ရမ်းမှုကို သက်သာစေသည်။ Glucocorticoids သည် ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းရှိ သကြား၊ အဆီနှင့် ပရိုတင်းအသုံးပြုမှုကိုလည်း ထိန်းညှိပေးသည်။ 

Glucocorticoids သည် အဆီနှင့် ပရိုတင်းများ ပြိုကွဲမှုကို တိုးမြင့်စေကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့သော်လည်း စွမ်းအင်အရင်းအမြစ်အဖြစ် ဂလူးကို့စ် သို့မဟုတ် သကြားအသုံးပြုမှုကို လျှော့ချပါ။

ထို့ကြောင့် သွေးတွင်းသကြားဓာတ်ပမာဏသည် ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းရှိ အင်ဆူလင်ကို ခုခံနိုင်စေသည်။ အင်ဆူလင်ကို ခံနိုင်ရည်ရှိခြင်းသည် မကုသဘဲထားလျှင် အဝလွန်ခြင်းနှင့် ဆီးချိုရောဂါတို့ကိုပင် ဖြစ်စေသည်။

• ခန္ဓာကိုယ်တွင်း ရောင်ရမ်းမှုကို လျှော့ချရန် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာနှင့် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဖိစီးမှုများကို လျှော့ချပါ။
• ရောင်ရမ်းမှုကို လျှော့ချရန် လတ်ဆတ်သော အရွက်များ၊ သစ်သီးများ၊ အဆီဓာတ်နှင့် အခွံမာသီးများ၊ အစေ့များ၊ သံလွင်ဆီ၊ ငါးဆီ စသည်တို့ကို အသုံးပြုပါ။ ကျန်းမာသောအဆီစားပါ။
• 7-8 နာရီအိပ်ပါ။
• နေ့စဉ် ရေ 3-4 လီတာ သောက်ပါ။
• စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာရော ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာပါ ကြံ့ခိုင်နေဖို့ လေ့ကျင့်ခန်း ပုံမှန်လုပ်ပါ။
• ကိုယ်ချစ်ရသူတွေနဲ့ အချိန်ဖြုန်းပါ။
• စိတ်ဓာတ်ကျခြင်း၊ ပူပင်သောက စသည်တို့ ပြဿနာများရှိပါက ပြုပြင်ရန် ဆရာဝန်ထံသွားပါ။
• ခန္ဓာကိုယ်တွင်း ရောင်ရမ်းမှု တိုးလာတတ်တာကြောင့် ပျက်ဆီးနေတဲ့ အစားအသောက်တွေကို ရှောင်ပါ။

ဟော်မုန်းများသည် အစာစားချင်စိတ်ကို တိုးရန် သို့မဟုတ် လျှော့ချရန် အတူတကွ လုပ်ဆောင်ကြပြီး အဆီများကို သိုလှောင်ကာ လောင်ကျွမ်းစေပါသည်။ ဘဝတွင် သင်ရွေးချယ်မှုတိုင်းသည် ဤအလွန်ရှုပ်ထွေးသော ဓာတုဗေဒကို အကျိုးသက်ရောက်စေသည်။ ဘယ်မှာနေလဲ ၊ ဘယ်လောက်အိပ်လဲ ၊ ကလေးရှိလား ၊ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်သည်ဖြစ်စေ...

အကယ်၍ ကျွန်ုပ်တို့၏ ဟော်မုန်းစနစ် ကောင်းစွာ အလုပ်မလုပ်ပါက၊ သင်သည် ကျွန်ုပ်တို့၏ ကိုယ်အလေးချိန်ကို ထိခိုက်စေနိုင်သည်။ အထက်ဖော်ပြပါ အစားအသောက်နှင့် လူနေမှုပုံစံ အကြံပြုချက်များသည် ဟော်မုန်းများပေါ်တွင် အပြုသဘောဆောင်သော အကျိုးသက်ရောက်မှုများ ရှိပြီး ၎င်းကို ပြောင်းလဲရန် လုံးဝမူတည်ပါသည်။