အိပ်မပျော်ခြင်းက ကိုယ်အလေးချိန်တက်စေသလား အိပ်ချိန်မမှန်ခြင်းက ကိုယ်အလေးချိန်ကို ဖြစ်စေသလား

ကိုယ်အလေးချိန်လျှော့ချဖို့ ကြိုးစားနေသူတွေအတွက် အိပ်ချိန်ပမာဏနဲ့ အိပ်စက်မှုအရည်အသွေးက အစားအသောက်နဲ့ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ခြင်းကဲ့သို့ အရေးကြီးပါသည်။ ကံမကောင်းစွာပဲ၊ လူတော်တော်များများဟာ အိပ်ချိန်လုံလောက်စွာမရတာကြောင့် ဒီအကျိုးကျေးဇူးတွေကို လုံလောက်စွာမရကြပါဘူး။

လေ့လာမှုတွေအရ အရွယ်ရောက်ပြီးသူ 30% လောက်က တစ်ညကို ခြောက်နာရီအောက် အိပ်ပါတယ်။ ဒီလေ့လာမှုတွေရဲ့ရလဒ်အရ အိပ်ရေးမဝတဲ့သူတွေဟာ ကိုယ်အလေးချိန်ကျဖို့ ခက်ခဲကြောင်း တွေ့ရှိရပါတယ်။

လုံလောက်စွာအိပ်စက်ခြင်းက ကိုယ်အလေးချိန်ကျဖို့ အထောက်အကူပြုပါတယ်။ တောင်းဆိုချက်ကို "အိပ်ရေးပျက်ခြင်းက ကိုယ်အလေးချိန်တက်စေသလား" "အိပ်မပျော်တာက ဘာကြောင့် ကိုယ်အလေးချိန်တက်လာတာလဲ" သင့်မေးခွန်းများအတွက် အဖြေများ...

အိပ်မပျော်ခြင်းသည် ကိုယ်အလေးချိန်တိုးခြင်းနှင့် အဝလွန်ခြင်းအတွက် အဓိကအန္တရာယ်တစ်ခုဖြစ်သည်။

အိပ်မပျော်ခန္ဓာကိုယ်ထုထည်ညွှန်းကိန်း (BMI) နှင့် ကိုယ်အလေးချိန်တိုးခြင်းနှင့် ဆက်စပ်နေသည်။

လူတိုင်း၏အိပ်ချိန်လိုအပ်မှု ကွဲပြားသော်လည်း ယေဘူယျအားဖြင့် တစ်ညလျှင် ခုနစ်နာရီအောက်အိပ်သူများအပေါ် လေ့လာမှုများတွင် ကိုယ်အလေးချိန်ပြောင်းလဲမှုကို တွေ့ရှိရသည်။

တိုတောင်းသောပြန်လည်သုံးသပ်လေ့လာမှုတစ်ခုအရ အိပ်ချိန်တိုခြင်းသည် ကလေးများတွင် အဝလွန်ခြင်းဖြစ်နိုင်ချေ 89% နှင့် လူကြီးများတွင် 55% တိုးလာကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့သည်။

အခြားလေ့လာမှုတစ်ခုက ထိုခြောက်နှစ်အတွင်း အဝလွန်ခြင်းမရှိသော သူနာပြု ခြောက်သောင်းနီးပါးကို လေ့လာခဲ့သည်။ လေ့လာမှုအပြီးမှာတော့ တစ်ညကို ငါးနာရီအိပ်တဲ့ သူနာပြုတွေက တစ်ညကို အနည်းဆုံး ခုနစ်နာရီအိပ်တဲ့ သူတွေထက် အဝလွန်နိုင်ခြေ ၁၅ ရာခိုင်နှုန်း ပိုများပါတယ်။

ဤလေ့လာမှုအားလုံးသည် စူးစမ်းလေ့လာနေသော်လည်း၊ စမ်းသပ်အိပ်မပျော်သောလေ့လာမှုများတွင်လည်း ကိုယ်အလေးချိန်တိုးခြင်းကို တွေ့ရှိရပါသည်။

လေ့လာမှုတစ်ခုတွင် အရွယ်ရောက်ပြီးသူ တစ်ဆယ့်ခြောက်ဦးသည် ငါးညတာထက် ငါးနာရီသာ အိပ်စက်ခဲ့ကြသည်။ ဤလေ့လာမှု၏အဆုံးတွင်ပါဝင်သူများသည်ပျမ်းမျှ 0,82 ကီလိုဂရမ်ရရှိခဲ့သည်။ ထို့အပြင်၊ အိပ်ရေးပျက်ခြင်း၊ အိပ်မပျော်ခြင်းကဲ့သို့သော ပြဿနာများ ၊ ကိုယ်အလေးချိန်တိုးလာခြင်းနှင့် ပိုဆိုးလာပါသည်။

အိပ်မပျော်ခြင်းသည် ဝေးဝေးရှောင်ရန် ခက်ခဲနိုင်သည့် ဆိုးရွားသောသံသရာတစ်ခုဖြစ်သည်။ အိပ်မပျော်ခြင်းသည် ကိုယ်အလေးချိန်တက်စေပြီး ကိုယ်အလေးချိန်တိုးစေကာ အိပ်စက်ခြင်းအရည်အသွေးကို ပိုမိုကျဆင်းစေသည်။

အိပ်မပျော်ခြင်းသည် အစာစားချင်စိတ်ကို တိုးစေသည်။

လုံလောက်တဲ့ အိပ်မပျော်တဲ့သူတွေဟာ အစာစားချင်စိတ် တိုးလာတယ်လို့ လေ့လာမှုများစွာက ဆိုပါတယ်။ အိပ်စက်ခြင်းသည် အရေးကြီးသော ဆာလောင်မှု ဟော်မုန်း နှစ်မျိုးထဲမှ တစ်ခု ဖြစ်သောကြောင့် ဖြစ်နိုင်သည်။ ghrelin ve leptin ၎င်းအပေါ်သက်ရောက်မှု။

Ghrelin သည် အစာအိမ်အတွင်းရှိ ဟော်မုန်းတစ်မျိုးဖြစ်ပြီး ဦးနှောက်အတွင်း ဆာလောင်မှုကို အချက်ပြပေးသည်။ အစာမစားမီ အဆင့်များသည် မြင့်မားသည်။ ဗိုက်ဗိုက်နှင့် အစာစားပြီးသောအခါ နိမ့်သည်။

Leptin သည် အဆီဆဲလ်များမှ ထုတ်လွှတ်သော ဟော်မုန်းတစ်မျိုးဖြစ်သည်။ ဆာလောင်မှုကို လျှော့ချပေးပြီး ကျေနပ်မှုကို ဦးနှောက်သို့ အချက်ပြသည်။

အိပ်ချိန်လုံလောက်စွာမရသောအခါ၊ ခန္ဓာကိုယ်က ghrelin နှင့် leptin လျော့နည်းစေပြီး ဗိုက်ဆာစေပြီး အစာစားချင်စိတ်ကို တိုးပွားစေသည်။

လူပေါင်း 1000 ကျော်ကို လေ့လာမှုတစ်ခုအရ အချိန်တိုအိပ်စက်သူများသည် ghrelin ပမာဏ 14.9% မြင့်မားပြီး လုံလောက်စွာအိပ်စက်သူများထက် လက်တင်အဆင့် 15.5% လျော့နည်းကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့သည်။ အိပ်ချိန်နည်းသူတွေဟာ ခန္ဓာကိုယ်ထုထည်အညွှန်းကိန်း မြင့်မားပါတယ်။

ထို့အပြင် အိပ်ချိန်လုံလောက်စွာမရသောအခါတွင် ကော်တီဆောဟော်မုန်း မြင့်တက်လာသည်။ Cortisol သည် အစာစားချင်စိတ်ကို တိုးစေသော စိတ်ဖိစီးမှုဟော်မုန်းတစ်မျိုးဖြစ်သည်။

အိပ်စက်ခြင်းသည် ကျန်းမာသော ရွေးချယ်မှုများကို ပြုလုပ်ရန် ကူညီပေးသည်။

အိပ်မပျော်ခြင်းသည် ဦးနှောက်၏ အလုပ်လုပ်ပုံကို ပြောင်းလဲစေသည်။ ၎င်းသည် ကျန်းမာသောရွေးချယ်မှုပြုလုပ်ရန် ပိုမိုခက်ခဲစေပြီး ကျန်းမာရေးနှင့်မညီညွတ်သော အစားအစာများကို တွန်းလှန်ရန် ပိုမိုခက်ခဲစေသည်။

အိပ်မပျော်ခြင်းသည် ဦးနှောက်၏ ရှေ့ဘက်ခြမ်းရှိ လှုပ်ရှားမှုကို နှောင့်နှေးစေသည်။ Frontal lobe သည် ဆုံးဖြတ်ချက်ချခြင်းနှင့် ချုပ်တည်းခြင်းတို့ကို ထိန်းချုပ်သည့် အပိုင်းဖြစ်သည်။

ထို့အပြင် အိပ်ချိန်နည်းခြင်းသည် ဦးနှောက်၏ ဆုလာဘ်ဗဟိုများကို အစားအစာဖြင့် ပိုမိုလှုံ့ဆော်ပေးမည် ဖြစ်သည်။

ထို့ကြောင့် အိပ်ရေးပျက်ပြီးနောက်၊ ရေခဲမုန့်တစ်ပန်းကန်က ပိုကျေနပ်လာကာ သင့်ကိုယ်သင် ထိန်းချုပ်ရခက်လာပါသည်။

ထို့အပြင် အိပ်ရေးပျက်ခြင်းသည် ကယ်လိုရီများ၊ ကာဗိုဟိုက်ဒရိတ်နှင့် အဆီများသော အစားအစာများကို တွန်းလှန်နိုင်သည်ဟု သုတေသနပြုချက်များအရ တွေ့ရှိခဲ့သည်။

အမျိုးသား ၁၂ ဦးကို လေ့လာမှုတစ်ခုက အစားအသောက် စားသုံးမှုအပေါ် အိပ်မပျော်ခြင်းရဲ့ အကျိုးသက်ရောက်မှုကို တွေ့ရှိခဲ့ပါတယ်။ ပါဝင်သူများသည် လေးနာရီမျှသာ အိပ်ကြပြီး ကယ်လိုရီစားသုံးမှု ၂၂ ရာခိုင်နှုန်း တိုးလာပြီး ရှစ်နာရီအတွင်း အဆီစားသုံးမှု နှစ်ဆတိုးလာသည်။

အိပ်မပျော်ခြင်းသည် သင့်ကယ်လိုရီစားသုံးမှုကို တိုးစေသည်။

အိပ်ချိန်နည်းသူတွေဟာ ကယ်လိုရီပိုစားသုံးလေ့ရှိပါတယ်။ အမျိုးသား ၁၂ ဦးကို လေ့လာမှုတစ်ခုတွင် ပါဝင်သူများသည် လေးနာရီသာ အိပ်သောအခါတွင် တစ်နေ့လျှင် ရှစ်နာရီ အိပ်ချိန်ထက် ပျမ်းမျှ ၅၅၉ ကယ်လိုရီ ပိုမိုစားသုံးကြသည်။

ကယ်လိုရီစားသုံးမှု တိုးလာခြင်းသည် အစာစားချင်စိတ်နှင့် အစားအစာရွေးချယ်မှုများ တိုးလာခြင်းကြောင့် ဖြစ်နိုင်သည်။

ထို့အပြင် အိပ်မပျော်ခြင်းဆိုင်ရာ လေ့လာမှုအချို့အရ ပိုလျှံသောကယ်လိုရီအများစုကို ညစာစားပြီးနောက် သရေစာအဖြစ် စားသုံးကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့သည်။

အိပ်မပျော်ခြင်းသည် အစိတ်အပိုင်းအရွယ်အစားများကို ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်းကို ထိခိုက်စေပြီး ကယ်လိုရီစားသုံးမှုကို တိုးလာစေပါသည်။ ဤသည်မှာ အမျိုးသား ၁၆ ဦးကို လေ့လာမှုတစ်ခုတွင် တွေ့ရှိခဲ့သည်။

ပါဝင်သူများကို ရှစ်နာရီကြာ အိပ်ခွင့် သို့မဟုတ် တစ်ညလုံး နိုးကြားစေခဲ့သည်။ မနက်ခင်းမှာ သူတို့ဟာ ကွန်ပျူတာအခြေခံတဲ့ အလုပ်တစ်ခုကို ပြီးမြောက်ခဲ့ပြီး အစားအသောက် အရွယ်အစားအမျိုးမျိုးကို ရွေးချယ်ခဲ့ရပါတယ်။

တစ်ညလုံး အိပ်နေသူများသည် ပိုကြီးသော အရွယ်အစားကို ရွေးချယ်ကြပြီး ဆာလောင်မှု တိုးလာကာ ဆာလောင်မှု ဟော်မုန်း ghrelin ပမာဏ မြင့်မားလာကြသည်။

အိပ်မပျော်ခြင်းသည် ဇီဝဖြစ်စဉ်နှုန်းကို နှေးကွေးစေသည်။

အနားယူနေစဉ် ဇီဝဖြစ်စဉ်နှုန်း (RMR) သည် အနားယူချိန်တွင် ခန္ဓာကိုယ်မှ လောင်ကျွမ်းစေသော ကယ်လိုရီ အရေအတွက်ဖြစ်သည်။ အသက်၊ ကိုယ်အလေးချိန်၊ အရပ်၊ ကျား၊ မ နှင့် ကြွက်သားထုထည်အပေါ် သက်ရောက်မှုရှိသည်။

လေ့လာမှုများအရ အိပ်ရေးပျက်ခြင်းသည် သင်၏အနားယူခြင်းဆိုင်ရာ ဇီဝဖြစ်စဉ်နှုန်းကို ကျဆင်းစေသည် ။ လေ့လာမှုတစ်ခုတွင် အမျိုးသားဆယ့်ငါးဦးသည် နှစ်ဆယ့်လေးနာရီကြာ နိုးနေခဲ့သည်။

ယင်းနောက်၊ RMR သည် ပုံမှန်ညအိပ်စက်သူများထက် 5% လျော့နည်းခဲ့ပြီး ၎င်းတို့၏ အစာစားပြီးနောက် ဇီဝဖြစ်စဉ်နှုန်းသည် 20% လျော့နည်းခဲ့သည်။

အိပ်မပျော်ခြင်းသည်လည်း ကြွက်သားဆုံးရှုံးမှု ဖြစ်စေသည်ဟု ယူဆပါသည်။ ကြွက်သားများသည် အဆီထက် အနားယူချိန်တွင် ကယ်လိုရီများကို ပိုမိုလောင်ကျွမ်းစေသောကြောင့် အနားယူချိန်တွင် ကြွက်သားများ ဆုံးရှုံးသွားသောအခါတွင် ဇီဝြဖစ်ပျက်မှုနှုန်း လျော့ကျသွားသည်။ ကြွက်သားထုထည် 10 ကီလိုဂရမ် ဆုံးရှုံးခြင်းသည် အနားယူသည့် ဇီဝဖြစ်စဉ်နှုန်းကို တစ်နေ့လျှင် ကယ်လိုရီတစ်ရာခန့် လျှော့ချနိုင်သည်။

အိပ်စက်ခြင်းသည် ကိုယ်လက်လှုပ်ရှားမှုကို တိုးစေသည်။

အိပ်မပျော်ခြင်းသည် နေ့ဘက်တွင် ပင်ပန်းနွမ်းနယ်မှုကို ဖြစ်စေပြီး လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ချင်စိတ်ကို လျော့နည်းစေသည်။ ဒါ့အပြင် ကိုယ်လက်လှုပ်ရှားမှုလုပ်တဲ့အခါ ပိုပင်ပန်းသလို ခံစားရပါတယ်။

အမျိုးသား ၁၅ ဦးကို လေ့လာမှုတစ်ခုအရ ပါဝင်သူများသည် အိပ်ရေးမဝသောအခါတွင် ကိုယ်လက်လှုပ်ရှားမှု ပမာဏနှင့် ပြင်းထန်မှု လျော့နည်းသွားကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့သည်။ အရည်အသွေးနှင့် လုံလောက်သောအိပ်စက်ခြင်းက အားကစားစွမ်းဆောင်ရည်ကို မြှင့်တင်ပေးပါသည်။

လေ့လာမှုတစ်ခုတွင် ကောလိပ်ဘတ်စကက်ဘောကစားသမားများကို ငါးပတ်မှ ခုနစ်ပတ်အထိ တစ်ညလျှင် ဆယ်နာရီအိပ်ခိုင်းသည်။ သူတို့ရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေကို အရှိန်မြှင့်လိုက်၊ သူတို့ရဲ့ တုံ့ပြန်မှု အချိန်နဲ့ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်မှု အဆင့်တွေ လျော့ကျသွားတယ်။

အိပ်စက်ခြင်းက အင်ဆူလင်ခုခံမှုကို တားဆီးပေးပါတယ်။

အိပ်မပျော်ခြင်းသည် သင့်ဆဲလ်များကို အင်ဆူလင်ကို ခံနိုင်ရည်ရှိလာစေသည်။ အင်ဆူလင်သည် စွမ်းအင်အဖြစ် အသုံးပြုရန်အတွက် သွေးလမ်းကြောင်းမှ သကြားဓာတ်ကို ခန္ဓာကိုယ်ဆဲလ်များထံ လွှဲပြောင်းပေးသည့် ဟော်မုန်းဖြစ်သည်။

ဆဲလ်များသည် အင်ဆူလင်ကို ခံနိုင်ရည်ရှိလာသောအခါ၊ သကြားဓာတ်ပိုများလာပြီး သွေးကြောထဲတွင် ကျန်ရှိနေကာ ခန္ဓာကိုယ်က လျော်ကြေးပေးရန် အင်ဆူလင်ကို ပိုထုတ်သည်။

အင်ဆူလင်ပိုလျှံတာက သင့်ကို အစာငတ်စေပြီး ခန္ဓာကိုယ်က အဆီအဖြစ် ကယ်လိုရီတွေကို ပိုသိုလှောင်စေတယ်။ အင်ဆူလင်ခုခံမှု ၎င်းသည် အမျိုးအစား ၂ ဆီးချိုရောဂါနှင့် ကိုယ်အလေးချိန်တိုးခြင်း၏ ရှေ့ပြေးနိမိတ်ဖြစ်သည်။

လေ့လာမှုတစ်ခုတွင် လူ ၁၁ ဦးသည် ခြောက်ညထက် လေးနာရီသာ အိပ်ရန် အမိန့်ပေးခဲ့သည်။ အဲဒီနောက်မှာတော့ သူတို့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တွင်း သကြားဓာတ်ကို ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်း 40% လျော့ကျသွားပါတယ်။

အိပ်မပျော်ခြင်းကို ဘယ်လိုကာကွယ်မလဲ။

- အိပ်ရာမဝင်မီ အနည်းဆုံး လေးနာရီအလိုတွင် ကဖိန်းဓာတ် မသောက်ပါနှင့်။ ကဖိန်းဓာတ်သည် အချို့လူများတွင် အိပ်မပျော်ခြင်းကို ဖြစ်စေသော အကြီးမားဆုံး အကြောင်းရင်းဖြစ်သည်။

- ဆဲလ်ဖုန်း၊ ကွန်ပျူတာ၊ ရုပ်မြင်သံကြား သို့မဟုတ် အခြားသော အလင်းရောင်ထုတ်လွှတ်သည့် ကိရိယာများကို ပိတ်ထားခြင်းဖြင့် စိတ်ကို လှုံ့ဆော်ပေးပြီး အိပ်ပျော်ရန် အခွင့်မပေးပေ။

– ဆေးလိပ်ဖြတ်ပါ။ ကဖိန်းဓာတ်ကဲ့သို့ပင်၊ နီကိုတင်းသည် သဘာဝအတိုင်း နိုးကြားတက်ကြွစေသည်။

- အရက်အလွန်အကျွံသောက်ခြင်းသည် အိပ်စက်ခြင်းကို အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေနိုင်သည်။

- တစ်နေ့တာလုံး ကျန်းမာရေးနဲ့ ညီညွတ်တဲ့ အစားအစာတွေကို စားပါ။

- ညဘက်နှင့် ညဘက်တွင် ပေါ့ပါးသော အစားအစာများကို စားပါ။ အစားအသောက် များများစားတာက အိပ်ပျော်ဖို့ ခက်ခဲစေပါတယ်။

- အထူးသဖြင့် ညနေခင်းတွေမှာ သကြားနဲ့ သကြားပါတဲ့ အချိုရည်တွေကို ရှောင်ပါ။

- တရားထိုင်ခြင်း သို့မဟုတ် ယောဂကျင့်ပါ။

- အိပ်ရေးဝဝ အိပ်စက်ခြင်းကို ချမှတ်ပြီး ၎င်းကို လိုက်နာပါ။

ရလဒ်အဖြစ်

မှန်ကန်စွာ စားသောက်ခြင်းနှင့် လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ခြင်းတို့နှင့်အတူ ကောင်းမွန်သောအိပ်စက်ခြင်းသည် ကိုယ်အလေးချိန်ထိန်းခြင်းနှင့် ကိုယ်အလေးချိန်လျှော့ချခြင်း၏ သော့ချက်ဖြစ်သည်။ အိပ်မပျော်ခြင်းဟာ ခန္ဓာကိုယ်က အစားအစာတွေကို တုံ့ပြန်ပုံ သိသိသာသာ ပြောင်းလဲသွားပါတယ်။

အခြေအနေ ပိုဆိုးလာကာ ဆိုးရွားသော စက်ဝန်းတစ်ခု ဖြစ်လာနိုင်သည်။ အိပ်ချိန်နည်းလေလေ ကိုယ်အလေးချိန်များလေလေ ကိုယ်အလေးချိန်များလေလေ အိပ်ရခက်လေလေဖြစ်သည်။

ကျန်းမာသောအိပ်စက်ခြင်းအလေ့အကျင့်ရှိခြင်းသည် ခန္ဓာကိုယ်ကို ကျန်းမာသောနည်းလမ်းဖြင့် ကိုယ်အလေးချိန်ကျစေရန် ကူညီပေးသည်။