هایپرکلرمی و هیپوکلرمی چیست، چگونه درمان می شوند؟

کلرید آنیون اصلی موجود در مایع و خون خارج از سلول است. آنیون قسمت بار منفی از مواد خاصی مانند نمک طعام (NaCl) است که در مایع حل می شود. غلظت یون های کلرید آب دریا تقریباً به اندازه مایعات انسان است.

تعادل یون کلرید (Cl - ) از نزدیک توسط بدن تنظیم می شوند. کاهش قابل توجه کلرید می تواند عواقب مضر و حتی کشنده داشته باشد. کلرید به طور معمول در ادرار، عرق و ترشحات معده از بین می رود. تعریق بیش از حد، استفراغ، و از دست دادن بیش از حد از غده فوق کلیوی و بیماری کلیوی ممکن است رخ دهد.

در مقاله «کم بودن کلر چیست»، «کلر بالا چیست»، «علل بالا و پایین بودن کلر خون چیست»، «درمان کم و زیاد کلر خون چگونه است» موضوعاتی مانند

کلر کم در خون چیست؟

هیپوکلرمییک عدم تعادل الکترولیت است که زمانی رخ می دهد که مقدار کمی کلرید در بدن وجود داشته باشد.

کلرید یک الکترولیت است. برای تنظیم میزان مایعات در بدن و تعادل pH در سیستم سدیم ve پتاسیم با الکترولیت های دیگر مانند کلرید بیشتر به عنوان نمک خوراکی (کلرید سدیم) مصرف می شود.

علائم کم بودن کلر چیست؟

علائم هیپوکلرمیمعمولا مورد توجه قرار نمی گیرد. در عوض، ممکن است علائم دیگر عدم تعادل الکترولیتی یا وضعیتی باشد که باعث هیپوکلرمی می شود.

علائم کم بودن کلر به شرح زیر است:

- از دست دادن مایعات

- کم آبی بدن

- ضعف یا خستگی

- مشکل در تنفس

- اسهال یا استفراغ ناشی از کم آبی بدن

هیپوکلرمیممکن است همراه با هیپوناترمی باشد که مقدار کمی سدیم در خون است.

علل کم بودن کلر

از آنجایی که سطح الکترولیت در خون توسط کلیه ها تنظیم می شود، هیپوکلرمی عدم تعادل الکترولیت، مانند مشکل در کلیه ها، می تواند ایجاد شود. 

هیپوکلرمی همچنین می تواند ناشی از هر یک از شرایط زیر باشد:

- نارسایی احتقانی قلب

- اسهال یا استفراغ طولانی مدت

- آمفیزم بیماری مزمن ریوی مانند

- آلکالوز متابولیک زمانی که PH خون بالاتر از حد طبیعی باشد

ملین, دیورتیک هاانواع خاصی از داروها مانند کورتیکواستروئیدها و بی کربنات ها نیز هستند هیپوکلرمیممکن است باعث شود.

هیپوکلرمی و شیمی درمانی

هیپوکلرمی، ممکن است ناشی از شیمی درمانی همراه با سایر عدم تعادل الکترولیتی باشد. عوارض شیمی درمانی به شرح زیر است:

- استفراغ یا اسهال طولانی مدت

- تراوش کردن

- آتش

این عوارض جانبی می تواند به از دست دادن مایعات کمک کند. از دست دادن مایعات از طریق استفراغ و اسهال عدم تعادل الکترولیتچه چیزی می تواند منجر شود

هیپوکلرمی چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک یک آزمایش خون برای بررسی سطح کلرید انجام می دهد هیپوکلرمیمی تواند تشخیص دهد. 

مقدار کلرید خون به صورت غلظت اندازه گیری می شود - مقدار کلرید بر حسب میلی اکی والان (mEq) (L) در لیتر.

در زیر محدوده مرجع طبیعی برای کلرید خون آمده است. مقادیر زیر محدوده مرجع مناسب هیپوکلرمیمی تواند نشان دهد:

بزرگسالان: 98-106 mEq/L

فرزندان: 90-110 mEq/L

نوزادان تازه متولد شده: 96-106 mEq/L

نوزادان نارس: 95-110 mEq/L

درمان هیپوکلرمی

پزشک برای درمان مشکل زمینه ای که باعث عدم تعادل الکترولیت می شود کار خواهد کرد.

هیپوکلرمی اگر علت آن یک دارو باشد، پزشک ممکن است دوز را تنظیم کند. هیپوکلرمی اگر به دلیل مشکلات کلیوی یا اختلال غدد درون ریز باشد، پزشک شما را به متخصص ارجاع می دهد.

ممکن است مایعات داخل وریدی (IV) مانند محلول نرمال سالین دریافت کنید تا الکترولیت ها را به سطح نرمال برسانید.

پزشک همچنین ممکن است آزمایش منظم سطح الکترولیت شما را برای اهداف نظارتی تجویز کند.

هیپوکلرمی اگر خفیف باشد، گاهی اوقات با تغییر رژیم غذایی قابل اصلاح است.

هایپرکلرمی چیست؟

هیپرکلرمییک عدم تعادل الکترولیت است که زمانی رخ می دهد که کلرید بیش از حد در خون وجود دارد.

کلر یک الکترولیت مهم است که مسئول حفظ تعادل اسید و باز (pH) در بدن، تنظیم مایعات و انتقال تکانه های عصبی است.

کلیه ها نقش مهمی در تنظیم کلر در بدن دارند، بنابراین عدم تعادل الکترولیت ها مشکلی در این اندام ها است.

همچنین، توانایی کلیه ها برای حفظ تعادل کلرید خود می تواند تحت تأثیر شرایط دیگری مانند دیابت یا کم آبی شدید قرار گیرد.

علائم کلر بالا چیست؟

هیپرکلرمیعلائمی که نشان دهنده زونا هستند معمولاً به دلیل علت اصلی سطح بالای کلرید است. اغلب این اسیدوز، اسیدیته بیش از حد خون است. علائم هیپرکلرمی ممکن است در بربگیرد:

-خستگی

- ضعف عضلانی

- تشنگی شدید

- غشاهای مخاطی خشک

- فشار خون

در برخی افراد علائم هیپرکلرمی مشهود نیست. این گاهی اوقات تا یک آزمایش خون معمولی شناسایی نمی شود.

دلایل کلر بالا در خون چیست؟

مانند سدیم، پتاسیم و سایر الکترولیت ها، غلظت کلر در بدن ما به دقت توسط کلیه ها تنظیم می شود.

کلیه ها دو اندام لوبیایی شکل هستند که درست در زیر قفسه سینه در دو طرف ستون فقرات قرار دارند. آنها مسئول فیلتر کردن خون و ثابت نگه داشتن ترکیبات آن هستند که عملکرد صحیح بدن را تضمین می کند.

هیپرکلرمیزمانی رخ می دهد که سطح کلر در خون بیش از حد بالا می رود. هیپرکلرمیراه های مختلفی وجود دارد که می تواند رخ دهد. این شامل:

– مصرف بیش از حد محلول نمک در بیمارستان، مانند حین جراحی

- اسهال شدید

- بیماری مزمن یا حاد کلیه

- مصرف آب نمک

- مصرف بسیار زیاد نمک در رژیم غذایی

- مسمومیت با بروماید ناشی از داروهای حاوی برمید

- اسیدوز کلیه یا متابولیک زمانی اتفاق می‌افتد که کلیه‌ها اسید را از بدن دفع نمی‌کنند یا بدن بیش از حد اسید دریافت می‌کند.

- آلکالوز تنفسی، وضعیتی که زمانی رخ می دهد که میزان دی اکسید کربن در خون بسیار کم باشد (به عنوان مثال، زمانی که یک فرد بیش از حد تهویه می کند)

استفاده طولانی مدت از داروهایی به نام مهارکننده های کربنیک انیدراز که برای درمان گلوکوم و سایر اختلالات استفاده می شود.

اسیدوز هیپرکلرمیک چیست؟

اسیدوز هیپرکلرمیک یا اسیدوز متابولیک هیپرکلرمیک زمانی اتفاق می افتد که از دست دادن بی کربنات (قلیایی) تعادل pH خون را بیش از حد اسیدی کند (اسیدوز متابولیک).

در پاسخ، بدن هیپرکلرمیبه کلر می چسبد و باعث می شود در اسیدوز هیپرکلرمیک، بدن یا مقدار زیادی باز از دست می دهد یا اسید زیادی را در خود نگه می دارد.

پایه ای به نام بی کربنات سدیم به نگه داشتن خون در pH خنثی کمک می کند. از دست دادن بی کربنات سدیم می تواند باعث شود:

- اسهال شدید

- استفاده مزمن از ملین ها

- اسیدوز توبولار کلیه پروگزیمال، به این معنی که کلیه ها قادر به بازجذب بی کربنات از ادرار نیستند.

- استفاده طولانی مدت از مهارکننده های کربنیک انیدراز در درمان گلوکوم مانند استازولامید

- آسیب کلیه

علل احتمالی انتقال اسید بیش از حد به خون عبارتند از:

- بلع تصادفی کلر آمونیوم، اسید کلریدریک یا سایر نمک های اسیدی (که گاهی در محلول های مورد استفاده برای تغذیه وریدی یافت می شود)

– برخی از انواع اسیدوز توبولار کلیه

– مصرف بیش از حد محلول نمک در بیمارستان

چگونه هیپرکلرمی تشخیص داده می شود؟

هیپرکلرمی معمولاً با آزمایشی به نام آزمایش خون کلرید تشخیص داده می شود. این آزمایش معمولاً بخشی از یک پانل متابولیک بزرگتر است که ممکن است پزشک دستور دهد.

یک پانل متابولیک سطوح الکترولیت های مختلف در خون را اندازه گیری می کند:

- دی اکسید کربن یا بی کربنات

- کلرید

- پتاسیم

- سدیم

سطح نرمال کلر برای بزرگسالان در محدوده 98-107 mEq/L است. اگر آزمایش شما سطح کلر را بالاتر از 107 میلی اکی والان در لیتر نشان داد، هیپرکلرمی یعنی وجود دارد

در این مورد، پزشک ممکن است ادرار را از نظر سطح کلر و قند خون نیز آزمایش کند تا ببیند آیا دیابت دارید یا خیر. یک آزمایش ساده ادرار می تواند به تشخیص مشکلات کلیه کمک کند.

درمان هایپرکلرمی

هیپرکلرمی درمان این امر به علت بیماری بستگی دارد:

– برای کم آبی، درمان شامل هیدراتاسیون خواهد بود.

- اگر بیش از حد نمک مصرف کرده اید، تا زمان بهبودی، عرضه سالین متوقف می شود.

- اگر داروهای شما باعث ایجاد مشکل می شود، پزشک ممکن است دارو را تغییر دهد یا قطع کند.

- برای یک مشکل کلیوی، نفرولوژیست احتمالا شما را به یک دکتر متخصص در سلامت کلیه ارجاع می دهد. اگر وضعیت شما شدید است، ممکن است به دیالیز برای فیلتر کردن خون به جای کلیه ها نیاز باشد.

- اسیدوز متابولیک هیپرکلرمیک را می توان با پایه ای به نام بی کربنات سدیم درمان کرد.

کسانی که هیپرکلرمی دارندباید بدن شما را هیدراته نگه دارد. از کافئین و الکل خودداری کنید، زیرا اینها می توانند کم آبی بدن را بدتر کنند.

عوارض هیپرکلرمی چیست؟

در بدن کلر اضافیبه دلیل ارتباط با اسید بالاتر از حد طبیعی در خون می تواند بسیار خطرناک باشد. اگر به موقع درمان نشود، می تواند منجر به موارد زیر شود:

- سنگ کلیه

- مهار توانایی التیام در صورت آسیب کلیه

- نارسایی کلیه

- مشکلات قلبی

- مشکلات عضلانی

- مشکلات استخوانی

- کما

- مرگ

چگونه از هایپرکلرمی جلوگیری کنیم؟

هیپرکلرمی، بخصوص بیماری آدیسون اگر ناشی از یک وضعیت پزشکی مانند هیپرکلرمی برخی از استراتژی هایی که ممکن است برای افراد در معرض خطر ابتلا به دیابت مفید باشد عبارتند از:

- هیپرکلرمیصحبت با پزشک در مورد داروهایی که می توانند باعث ایجاد آن شوند

- هیپرکلرمیاثرات داروهایی که می توانند باعث شوند به عنوان مثال، زمانی که فردی احساس کم آبی می کند، ممکن است آب بیشتری بنوشد.

– رژیم غذایی متعادل و پرهیز از محدودیت های غذایی بیش از حد.

– مصرف داروهای دیابت طبق دستور پزشک.

در افراد سالم هیپرکلرمی بسیار نادر است نوشیدن مایعات کافی و اجتناب از مصرف بیش از حد نمک می تواند از این عدم تعادل الکترولیت جلوگیری کند.