شربت گلوکز چیست، چه مضراتی دارد، چگونه از آن اجتناب کنیم؟

در لیست مواد غذایی بسته بندی شده شربت گلوکزتو دیده ای. "شربت گلوکز از چه گیاهی به دست می آید؟, از چه ساخته شده، سالم است؟؟" ممکن است در مورد پاسخ سوالات خود متعجب باشید. 

Aşağıda شربت گلوکز در اینجا چیزی است که شما باید در مورد آن بدانید.  

شربت گلوکز چیست؟

شربت گلوکزاین ماده ای است که عمدتاً به عنوان یک شیرین کننده، غلیظ کننده و مرطوب کننده در تولید مواد غذایی تجاری استفاده می شود. از آنجایی که کریستال نمی شود، اغلب برای تهیه آب نبات، آبجو، فوندانت و برخی از انواع کنسرو و پخته های آماده استفاده می شود.

این شربت با گلوکز که یک کربوهیدرات ساده است که منبع انرژی ترجیحی بدن و مغز است متفاوت است.

شربت گلوکزاین ماده با تجزیه مولکول های گلوکز در غذاهای نشاسته ای از طریق هیدرولیز ساخته می شود. این واکنش شیمیایی یک محصول غلیظ و شیرین با محتوای گلوکز بالا تولید می کند.

اکثر ذرت شیرینبا وجود ساخته شدن از سیب زمینی, جو، کاساوا و گندم نیز می تواند استفاده شود. به صورت مایع غلیظ یا به صورت دانه های جامد تولید می شود.

معادل دکستروز (DE) این شربت ها سطوح هیدرولیز را نشان می دهد. آنهایی که سطح DE بالاتری دارند حاوی قند بیشتری هستند و بنابراین شیرین تر هستند. 

انواع شربت گلوکز چیست؟

دو ماده اولیه که از نظر مشخصات کربوهیدراتی و طعم متفاوت هستند شربت گلوکز انواع وجود دارد: 

گلوکز شیرینی پزی

این نوع شربت که با هیدرولیز اسید و تبدیل مداوم فرآوری می شود، معمولاً از 19٪ گلوکز، 14٪ مالتوز، 11٪ مالتوتریوز و 56٪ سایر کربوهیدرات ها تشکیل شده است. 

شربت گلوکز مالتوز بالا

این نوع که با آنزیمی به نام آمیلاز ساخته شده است، حاوی 50 تا 70 درصد مالتوز است. به شیرینی شکر سفره نیست و در خشک نگه داشتن غذا موثر است. 

شربت گلوکز و شربت ذرت

زیاد شربت گلوکز مانند شربت ذرت از تجزیه نشاسته ذرت به دست می آید. شربت ذرت درسته شربت گلوکز ممکن است نامیده شود، اما همه شربت های گلوکز این شربت ذرت نیست - زیرا می توان آن را از منابع گیاهی دیگر تهیه کرد.

از نظر تغذیه، این دو مشابه هستند و تقریباً هیچ مزیتی ندارند. هیچ کدام حاوی مقادیر قابل توجهی ویتامین یا مواد معدنی نیستند. می توان آن را به جای هم در بسیاری از دستور العمل ها از جمله محصولات پخته شده، آب نبات، دسرهای یخ زده و ژله استفاده کرد.

شربت گلوکز چه مضراتی دارد؟

به حفظ و افزایش شیرینی غذاهای تجاری کمک می کند تولید شربت گلوکز این خیلی ارزونه. 

با این حال، هیچ مزیتی برای سلامتی ندارد. این شربت حاوی چربی یا پروتئین نیست، اما در عوض منبع غلیظی از قند و کالری است. یک قاشق غذاخوری (15 میلی‌لیتر) 62 کالری و 17 گرم کربوهیدرات - تقریباً 4 برابر بیشتر از مقدار موجود در شکر می‌باشد.

برای استفاده منظم از این شربت؛ چاقی خطر ابتلا به قند خون بالا، سلامت ضعیف دندان ها، فشار خون بالا و بیماری های قلبی را افزایش می دهد.  

نحوه اجتناب از شربت گلوکز 

تا حد امکان باید از مصرف منظم این شربت خودداری کرد، زیرا می تواند به سلامتی آسیب برساند. نکات زیر را برای این کار بررسی کنید:

از غذاها و نوشیدنی های فرآوری شده خودداری کنید

شربت گلوکز معمولا نوشیدنی های گازدار, در آب میوه ها و نوشیدنی های ورزشی و همچنین آب نبات ها، میوه های کنسرو شده، نان و غذاهای میان وعده بسته بندی شده یافت می شود. به جای آن خوردن غذاهای طبیعی سالم تر است. 

لیست مواد تشکیل دهنده روی محصولات بسته بندی شده را بررسی کنید

شربت گلوکزممکن است در محتویات محصولات بسته بندی شده با گلوکز یا نام های دیگر ذکر شود. هنگام خواندن برچسب، شربت ذرت با فروکتوز بالا مراقب سایر شیرین کننده های ناسالم مانند

غذاهایی با شیرین کننده های سالم بخرید

برخی از غذاهای بسته بندی شده شربت گلوکز به جای ملاس، استویا، زایلیتول، شربت یاکون یا اریتریتول. این شیرین کننده ها در مقادیر متوسط ​​مضر نیستند. 

تفاوت بین ساکارز، گلوکز و فروکتوز چیست؟

ساکارز، گلوکز و فروکتوز سه نوع قند هستند که در هر گرم کالری یکسانی دارند.

همه به طور طبیعی در میوه ها، سبزیجات، محصولات لبنی و غلات وجود دارند، اما به بسیاری از غذاهای فرآوری شده نیز اضافه می شوند.

با این حال، آنها از نظر ترکیب شیمیایی، نحوه هضم و متابولیسم بدن آنها و اثرات آنها بر سلامتی متفاوت هستند.

از ساکارز، گلوکز و فروکتوز تشکیل شده است

ساکارز نام علمی شکر سفره است. قندها به دو دسته مونوساکارید یا دی ساکارید طبقه بندی می شوند. دی ساکاریدها از دو مونوساکارید تشکیل شده اند که به هم متصل شده اند و در طول هضم به دومی تجزیه می شوند.

ساکارز یک دی ساکارید است که از یک مولکول گلوکز و یک مولکول فروکتوز یا 50٪ گلوکز و 50٪ فروکتوز تشکیل شده است.

این یک کربوهیدرات طبیعی است که در بسیاری از میوه ها، سبزیجات و غلات یافت می شود، اما به بسیاری از غذاهای فرآوری شده مانند آب نبات، بستنی، غلات صبحانه، غذاهای کنسرو شده، نوشابه و سایر نوشیدنی های شیرین نیز اضافه می شود.

شکر و ساکارز موجود در غذاهای فرآوری شده معمولا از نیشکر یا چغندر قند به دست می آیند.

ساکارز شیرین تر از فروکتوز است اما شیرین تر از گلوکز است.

گلوکز

گلوکز یک قند ساده یا مونوساکارید است. این منبع ارجح بدن برای انرژی مبتنی بر کربوهیدرات است.

مونوساکاریدها از یک واحد قند تشکیل شده اند و بنابراین نمی توانند به ترکیبات ساده تری تجزیه شوند. آنها بلوک های سازنده کربوهیدرات ها هستند.

در غذاها، گلوکز معمولاً به قند ساده دیگری متصل می شود و نشاسته پلی ساکارید یا دی ساکارید مانند ساکارز و لاکتوز را تشکیل می دهد.

اغلب به شکل دکستروز از نشاسته ذرت به غذاهای فرآوری شده اضافه می شود. شیرینی کمتری نسبت به گلوکز، فروکتوز و ساکارز دارد.

فروکتوز

فروکتوز یا "شکر میوه" یک مونوساکارید مانند گلوکز است.

به طور طبیعی میوه، عسل، آگاو و بیشتر سبزیجات ریشه دار همچنین معمولاً به شکل شربت ذرت با فروکتوز بالا به غذاهای فرآوری شده اضافه می شود.

فروکتوز از نیشکر، چغندرقند و ذرت به دست می آید. شربت ذرت با فروکتوز بالا از نشاسته ذرت تهیه می شود و در مقایسه با شربت ذرت معمولی حاوی فروکتوز بیشتری نسبت به گلوکز است.

از بین این سه قند، فروکتوز شیرین ترین طعم را دارد اما کمترین تأثیر را بر قند خون دارد.

آنها به طور متفاوتی هضم و جذب می شوند

بدن مونوساکاریدها و دی ساکاریدها را هضم و جذب می کند.

از آنجایی که مونوساکاریدها در حال حاضر در ساده ترین شکل خود هستند، لازم نیست قبل از استفاده بدن از آنها تجزیه شوند. آنها مستقیماً در جریان خون، عمدتاً در روده کوچک، جذب می شوند.

از طرف دیگر، دی ساکاریدهایی مانند ساکارز باید قبل از جذب به قندهای ساده تجزیه شوند. وقتی قندها در ساده ترین شکل خود باشند، متابولیزه می شوند.

جذب و مصرف گلوکز

گلوکز به طور مستقیم از طریق پوشش روده کوچک به جریان خون جذب می شود و سپس آن را به سلول ها می رساند.

قند خون را سریعتر از سایر قندها افزایش می دهد که باعث تحریک ترشح انسولین می شود. انسولین برای ورود گلوکز به سلول ها لازم است.

هنگامی که گلوکز در سلول ها قرار می گیرد، یا بلافاصله برای ایجاد انرژی استفاده می شود یا به گلیکوژن تبدیل می شود تا در ماهیچه ها یا کبد ذخیره شود تا بعداً استفاده شود.

بدن به شدت سطح قند خون را کنترل می کند. هنگامی که آنها خیلی کم هستند، گلیکوژن به گلوکز تجزیه می شود و در خون آزاد می شود تا برای انرژی استفاده شود.

اگر گلوکز وجود نداشته باشد، کبد شما می تواند این نوع قند را از سایر منابع سوخت تولید کند.

جذب و استفاده فروکتوز

فروکتوز مانند گلوکز از روده کوچک مستقیماً وارد جریان خون می شود. سطح قند خون را کندتر از گلوکز افزایش می دهد و بلافاصله بر سطح انسولین تأثیر نمی گذارد.

با این حال، اگرچه فروکتوز بلافاصله قند خون را افزایش نمی دهد، اما می تواند اثرات نامطلوب طولانی مدتی داشته باشد. کبد باید فروکتوز را به گلوکز تبدیل کند تا بدن بتواند از آن برای انرژی استفاده کند.

خوردن مقادیر زیادی فروکتوز در یک رژیم غذایی پر کالری می تواند سطح تری گلیسیرید خون را افزایش دهد. مصرف بیش از حد فروکتوز همچنین ممکن است خطر ابتلا به سندرم متابولیک و بیماری کبد چرب غیر الکلی را افزایش دهد.

جذب و استفاده ساکارز

از آنجایی که ساکارز یک دی ساکارید است، قبل از اینکه بدن بتواند از آن استفاده کند باید تجزیه شود.

آنزیم های موجود در دهان ما تا حدی ساکارز را به گلوکز و فروکتوز تجزیه می کنند. با این حال، بیشتر هضم قند در روده کوچک انجام می شود.

آنزیم ساکاراز که توسط پوشش روده کوچک ساخته می شود، ساکارز را به گلوکز و فروکتوز تقسیم می کند. سپس در جریان خون جذب می شود.

وجود گلوکز باعث افزایش میزان فروکتوز جذب شده و همچنین تحریک ترشح انسولین می شود. این بدان معناست که در مقایسه با زمانی که این نوع قند به تنهایی مصرف می شود، از فروکتوز بیشتری برای ایجاد چربی استفاده می شود.

بنابراین، خوردن فروکتوز و گلوکز با هم ممکن است برای سلامتی مضرتر از خوردن جداگانه آنها باشد. این توضیح می دهد که چرا قندهای اضافه شده مانند شربت ذرت با فروکتوز بالا با انواع مشکلات سلامتی مرتبط است.

فروکتوز بدترین برای سلامتی است

بدن ما فروکتوز را در کبد به گلوکز تبدیل می کند تا از آن برای انرژی استفاده کند. فروکتوز اضافی بر کبد فشار وارد می کند که می تواند منجر به مشکلات متابولیکی شود.

بسیاری از مطالعات نشان داده اند که مصرف زیاد فروکتوز اثرات مضری دارد. برای اینها مقاومت به انسولین, دیابت نوع 2، چاقی، بیماری کبد چرب و سندرم متابولیک.

در یک مطالعه 10 هفته ای، افرادی که نوشیدنی های شیرین شده با فروکتوز مصرف می کردند، 8,6 درصد افزایش چربی شکم داشتند در مقایسه با 4,8 درصد برای افرادی که نوشیدنی های شیرین شده با گلوکز مصرف می کردند.

مطالعه دیگری نشان داد که تمام قندهای اضافه شده می توانند خطر ابتلا به دیابت نوع 2 و چاقی را افزایش دهند، اما فروکتوز ممکن است مضرترین آنها باشد.

علاوه بر این، نشان داده شده است که فروکتوز باعث افزایش هورمون گرسنگی گرلین می شود و باعث می شود بعد از خوردن غذا کمتر احساس سیری کنید.

از آنجا که فروکتوز مانند الکل در کبد متابولیزه می شود، برخی شواهد نشان می دهد که می تواند به طور مشابه اعتیادآور باشد. یک مطالعه نشان داد که مسیر پاداش در مغز را فعال می کند که می تواند منجر به افزایش هوس قند شود.

در نتیجه؛

شربت گلوکزاین یک شیرین کننده مایع است که اغلب در غذاهای تجاری برای افزایش طعم و ماندگاری استفاده می شود.

با این حال، خوردن منظم این شربت ناسالم است زیرا بسیار فرآوری شده، حاوی کالری و قند زیادی است. در عوض، غذاهایی با شیرین کننده های سالم تر انتخاب کنید.