سندرم پای بی قرار یا RLS یک اختلال عصبی است. RLS با نام بیماری Willis-Ekbom یا RLS/WED نیز شناخته می شود.
سندرم پای بی قرار، باعث ایجاد احساسات ناخوشایند در پاها و میل شدید به حرکت دادن آنها می شود. برای اکثر افراد، این میل شدیدتر زمانی است که در حال استراحت یا تلاش برای خواب هستند.
جدی ترین نگرانی برای افراد مبتلا به RLS این است که با خواب تداخل می کند و باعث بی خوابی و خستگی در طول روز می شود.
سندرم پای بی قرار و بی خوابی، زمانی که درمان نشود افسردگی خطر سایر مشکلات سلامتی از جمله
این می تواند در هر سنی رخ دهد، اگرچه معمولا در میانسالی یا بعد از آن شدیدتر است. در زنان سندرم پاهای بی قرار احتمال ابتلا به این بیماری دو برابر مردان است.
سندرم پای بی قرار حداقل 80 درصد از افراد مبتلا به بیماری روانی دارای وضعیتی به نام حرکات دوره ای اندام (PLMS) هستند. PLMS باعث انقباض یا حرکت ناگهانی پاها در هنگام خواب می شود.
ممکن است هر 15 تا 40 ثانیه یکبار اتفاق بیفتد و می تواند تمام شب ادامه داشته باشد. PLMS همچنین می تواند منجر به بی خوابی شود.
سندرم پای بی قرار این یک بیماری مادام العمر است بدون اینکه بهتر شود، اما داروهایی که برای درمان این بیماری استفاده می شوند می توانند به کنترل علائم کمک کنند.
سندرم پای بی قرار چیست؟
سندرم پای بی قراربه عنوان یک اختلال حسی-حرکتی عصبی رایج تعریف می شود که با تمایل فرد به حرکت دادن پاها در طول دوره های استراحت یا عدم فعالیت مشخص می شود. او معتقد است که چهار ویژگی بالینی اجباری برای تشخیص این بیماری وجود دارد:
- تمایل به حرکت دادن پاها، اغلب به دلیل ناراحتی و احساسات ناخوشایند در پاها.
- علائمی که در طول دوره های استراحت یا عدم تحرک (هنگام خواب، دراز کشیدن یا نشستن و غیره) شروع یا بدتر می شوند.
علائمی که با حرکت تا حدی یا به طور کامل از بین می روند
- علائمی که در عصر یا شب بدتر می شوند
در مجله پزشکی خواب بالینی بر اساس یک گزارش منتشر شده، اعتقاد بر این است که RLS به شدت تشخیص داده نمی شود، و برخی مطالعات نشان می دهد که می تواند تا 25 درصد از تمام افراد مسن در برخی از جمعیت ها را تحت تاثیر قرار دهد.
علل سندرم پای بیقرار
علت ناراحتی ناشناخته است. یک استعداد ژنتیکی و یک محرک محیطی ممکن است علت باشد.
سندرم پای بی قرار بیش از 40 درصد افراد مبتلا به دیابت سابقه خانوادگی دارند. در واقع، پنج نوع ژن مرتبط با RLS وجود دارد. برای کسانی که سابقه خانوادگی RLS دارند، علائم معمولا قبل از 40 سالگی شروع می شود.
حتی اگر آزمایش خون نشان دهد که سطح آهن طبیعی است، سندرم پاهای بی قرار ممکن است ارتباطی بین سطوح پایین آهن در مغز و
سندرم پای بی قرارممکن است با اختلال در مسیرهای دوپامین در مغز مرتبط باشد.
بیماری پارکینسون نیز با دوپامین مرتبط است. این ممکن است توضیح دهد که چرا اکثر افراد مبتلا به پارکینسون RLS دارند. برای درمان هر دو بیماری از داروهای مشابهی استفاده می شود. تحقیقات در مورد این نظریه ها و سایر نظریه ها ادامه دارد.
كافئين ممکن است برخی از مواد مانند الکل یا الکل باعث تحریک یا تشدید علائم شوند.
RLS اولیه به یک بیماری زمینه ای مربوط نمی شود. اما RLS ممکن است در واقع شاخه ای از یک مشکل سلامتی دیگر مانند نوروپاتی، دیابت یا نارسایی کلیه باشد. در این مورد، درمان وضعیت اصلی ممکن است مشکلات RLS را حل کند.
علائم سندرم پای بی قرار چیست؟
سندرم پاهای بی قرار بارزترین علامت آن میل شدید به حرکت دادن پاها است، به خصوص در هنگام نشستن یا دراز کشیدن در رختخواب.
همچنین ممکن است متوجه احساسات غیرمعمول در پاها شوید، مانند احساس سوزن سوزن شدن، خزیدن یا کشیدن. حرکت این احساسات را تسکین می دهد.
در RLS خفیف، علائم ممکن است هر شب رخ ندهد. این حرکات را می توان به بی قراری، تحریک پذیری یا استرس نسبت داد.
نادیده گرفتن یک مورد جدی تر از RLS دشوار است. این می تواند حتی ساده ترین فعالیت ها مانند رفتن به سینما را پیچیده کند. سفر طولانی با هواپیما نیز می تواند دشوار باشد.
سندرم پای بی قرارکسانی که آنها در به خواب رفتن یا خواب ماندن مشکل دارند زیرا علائم در شب بدتر می شوند.
در طول روز، بی خوابی و خستگی ناشی از آن می تواند به سلامت جسمی و روحی آسیب برساند.
علائم معمولاً هر دو طرف بدن را تحت تأثیر قرار می دهند، اما برخی افراد فقط یک طرف بدن را دارند.
در موارد خفیف، علائم ممکن است ظاهر شوند و از بین بروند. سندرم پای بی قرارهمچنین می تواند سایر قسمت های بدن از جمله بازوها و سر را نیز تحت تاثیر قرار دهد. سندرم پای بی قرار برای اکثر افراد مبتلا به زونا، علائم با افزایش سن بدتر می شوند.
عوامل خطر برای سندرم پای بیقرار
سندرم پای بی قرار شرایطی وجود دارد که شما را در رده خطر بالاتری قرار می دهد با این حال، مشخص نیست که آیا هر یک از این عوامل باعث ایجاد RLS می شود یا خیر. این عوامل عبارتند از:
جنسیت
احتمال ابتلای زنان به RLS دو برابر بیشتر از مردان است.
سن
اگرچه RLS می تواند در هر سنی ایجاد شود، اما در میانسالی های گذشته شایع تر است.
سابقه خانوادگی
در خانواده اش سندرم پاهای بی قرار کسانی که آن را دارند بیشتر احتمال دارد به این عارضه مبتلا شوند.
بارداری
برخی از زنان در دوران بارداری، به خصوص در سه ماهه آخر، دچار RLS می شوند. این مشکل معمولاً در عرض چند هفته پس از زایمان برطرف می شود.
بیماری های مزمن
شرایطی مانند نوروپاتی محیطی، دیابت و نارسایی کلیه می تواند منجر به RLS شود. معمولاً درمان بیماری علائم RLS را تسکین می دهد.
داروها
داروهای ضد تهوع، ضد روان پریشی، ضد افسردگی و آنتی هیستامین می توانند علائم RLS را تحریک یا تشدید کنند.
قومیت
هر کس سندرم پاهای بی قرار اما در افراد اروپایی تبار بیشتر شایع است.
سندرم پای بی قرارمی تواند بر سلامت عمومی و کیفیت زندگی تأثیر منفی بگذارد. اگر بی خوابی مزمن همراه با RLS دارید، ممکن است خطر بیشتری برای شرایط زیر وجود داشته باشد:
- بیماری قلبی
- سکته
- دیابت
- بیماری کلیوی
- افسردگی
- مرگ زودرس
سندرم پای بیقرار چگونه تشخیص داده می شود؟
سندرم پای بی قرارهیچ آزمایشی وجود ندارد که بتواند آن را تأیید یا از آن جلوگیری کند. بسیاری از تشخیص ها بر اساس شناخت علائم است.
برای تشخیص RLS، تمام موارد زیر باید وجود داشته باشد:
- میل شدید به عمل که اغلب با احساسات عجیب و غریب همراه است.
- علائم در شب بدتر می شود و در اوایل روز کاهش می یابد یا ناپدید می شود.
موقعیت هایی را که نیاز به نشستن طولانی مدت دارند، مانند رانندگی یا پرواز، زودتر و نه دیرتر انجام دهید.
سندرم پای بی قراراین گزینه ها می توانند مفید باشند حتی اگر برای کنترل زونا دارو مصرف می کنید.
سندرم پای بیقرار در کودکان
کودکان ممکن است مانند بزرگسالان مبتلا به RLS احساس سوزن سوزن شدن را در پاهای خود تجربه کنند. اما ممکن است توصیف آن دشوار باشد.
سندرم پای بی قرار کودکان مبتلا به فشار خون بالا نیز میل شدیدی به حرکت دادن پاهای خود دارند. آنها مانند بزرگسالان علائم را در طول روز تجربه می کنند.
سندرم پای بی قراراز آنجایی که می تواند بر هر جنبه ای از زندگی تأثیر بگذارد، می تواند در خواب نیز اختلال ایجاد کند.
کودک مبتلا به RLS ممکن است بی توجه و تحریک پذیر به نظر برسد. می توان آن را فعال یا بیش فعال توصیف کرد. تشخیص و درمان RLS می تواند به رفع این مسائل و بهبود عملکرد مدرسه کمک کند.
سندرم پاهای بی قرار برای تشخیص در کودکان تا 12 سال، معیارهای بزرگسالان باید رعایت شود:
- میل به عمل که اغلب با احساسات عجیب و غریب همراه است.
- علائم در شب بدتر می شود.
- هنگامی که شما سعی می کنید آرام شوید یا بخوابید، علائم ایجاد می شود.
- علائم هنگام حرکت تسکین می یابد.
هر گونه کمبود مواد مغذی نیز باید برطرف شود. کودکان مبتلا به RLS باید از کافئین پرهیز کنند و عادات قبل از خواب را ایجاد کنند.
در صورت لزوم، داروهایی که بر دوپامین، بنزودیازپین ها و داروهای ضد تشنج تأثیر می گذارند می توانند توسط پزشک تجویز شوند.
توصیه های تغذیه ای سندرم پای بی قرار
سندرم پای بی قرار هیچ دستورالعمل غذایی خاصی برای افراد مبتلا وجود ندارد اما توجه به تغذیه برای دریافت ویتامین ها و مواد مغذی کافی ضروری است. از غذاهای فرآوری شده با کالری بالا و غذاهای بدون ارزش غذایی خودداری کنید.
سندرم پای بی قرار برخی از افراد با علائم کمبود ویتامین ها و مواد معدنی خاصی دارند. در این صورت می توان تغییراتی در رژیم غذایی ایجاد کرد و یا از مکمل های غذایی استفاده کرد. همه چیز به آنچه نتایج آزمایش نشان می دهد بستگی دارد.
کمبود آهندر صورت داشتن موارد زیر از غذاهای غنی از آهن استفاده کنید:
– سبزیجات با برگ سبز تیره
- نخود
- میوه ی خشک
- لوبیا
- گوشت قرمز
- مرغ و غذاهای دریایی
- مقداری غلات
ویتامین C به جذب آهن در بدن کمک می کند، بنابراین غذاهای غنی از آهن را با منابع ویتامین C ترکیب کنید:
الکل می تواند RLS را بدتر کرده و خواب را مختل کند.
سندرم پای بی قرار و بارداری
سندرم پای بی قرارعلائم این می تواند برای اولین بار در دوران بارداری، معمولا در سه ماهه آخر رخ دهد. داده ها نشان می دهد که زنان باردار ممکن است دو یا سه برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به RLS باشند.
دلایل این امر به طور کامل درک نشده است. برخی از احتمالات عبارتند از کمبود ویتامین یا مواد معدنی، تغییرات هورمونی، یا فشار عصبی.
بارداری همچنین می تواند باعث گرفتگی عضلات پا و بی خوابی شود. این علائم سندرم پای بی قرارتشخیص از
اگر باردار هستید و علائم RLS را دارید، با پزشک خود صحبت کنید. آزمایش برای آهن یا سایر کمبودها ممکن است مورد نیاز باشد.
درمان سندرم پای بیقراربرخی از داروهای مورد استفاده در بارداری در دوران بارداری بی خطر نیستند.
در بارداری سندرم پای بی قرار معمولاً در عرض چند هفته پس از تولد خود به خود از بین می رود.
سایر نواحی آسیب دیده بدن همراه با پاها
نام بیماری سندرم پاهای بی قرار اما می تواند بازوها، تنه یا سر را نیز تحت تاثیر قرار دهد. معمولاً اندام‌های دو طرف بدن را درگیر می‌کند، اما در برخی افراد فقط در یک طرف رخ می‌دهد.
نوروپاتی محیطی، دیابت و نارسایی کلیه باعث علائمی مانند RLS می شوند. درمان بیماری زمینه ای اغلب کمک می کند.
بسیاری از افراد مبتلا به بیماری پارکینسون به RLS نیز مبتلا هستند. با این حال سندرم پاهای بی قرار اکثر افرادی که آن را دارند به پارکینسون مبتلا نمی شوند. داروهای مشابه می توانند علائم هر دو بیماری را بهبود بخشند.
غیر معمول نیست که بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) اختلالات خواب را تجربه کنند، از جمله پاها، بازوها و بدن بی قرار.
آنها همچنین دچار اسپاسم و گرفتگی عضلات می شوند. داروهایی که برای مبارزه با خستگی مرتبط با بیماری های مزمن استفاده می شوند نیز می توانند باعث آن شوند.
زنان باردار در معرض خطر بالای RLS هستند. معمولاً پس از تولد نوزاد خود به خود برطرف می شود.
