Τι είναι ο υπερπαραθυρεοειδισμός; Αιτίες, συμπτώματα και θεραπεία

υπερπαραθυρεοειδισμόςΕμφανίζεται όταν οι παραθυρεοειδείς αδένες παράγουν υπερβολική ποσότητα παραθυρεοειδούς ορμόνης (PTH). 

Οι παραθυρεοειδείς αδένες είναι τέσσερις ενδοκρινείς αδένες σε μέγεθος μπιζελιού που βρίσκονται στο λαιμό, κοντά ή προσαρτημένοι στο πίσω μέρος του θυρεοειδούς. 

Οι ενδοκρινείς αδένες εκκρίνουν ορμόνες απαραίτητες για τη φυσιολογική λειτουργία του σώματος.

Παρά το γεγονός ότι έχουν παρόμοια ονόματα και γειτνιάζουν με το λαιμό, οι παραθυρεοειδείς αδένες και ο θυρεοειδής είναι πολύ διαφορετικά όργανα. Οι παραθυρεοειδείς αδένες βοηθούν στη ρύθμιση των επιπέδων ασβεστίου, βιταμίνης D και φωσφόρου στα οστά και στο αίμα.

Μερικοί άνθρωποι με περίσσεια παραθυρεοειδούς ορμόνης δεν εμφανίζουν συμπτώματα και δεν χρειάζονται θεραπεία. Μερικοί μπορεί να εμφανίσουν ήπια ή σοβαρά συμπτώματα που μπορεί να απαιτούν χειρουργική επέμβαση.

Τι είναι ο υπερπαραθυρεοειδισμός;

υπερπαραθυρεοειδισμόςείναι μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από περίσσεια παραθυρεοειδούς ορμόνης στην κυκλοφορία του αίματος. 

Οι παραθυρεοειδείς αδένες βρίσκονται γύρω από τον θυρεοειδή αδένα στο λαιμό και εκκρίνουν μια ορμόνη που ονομάζεται παραθυρεοειδική ορμόνη. 

Η κύρια λειτουργία των παραθυρεοειδών αδένων στο σώμα ασβέστιο ve φώσφορος ρυθμίζοντας επίπεδα. Κάθε άτομο έχει τέσσερις μικρούς παραθυρεοειδείς αδένες που έχουν συνήθως μέγεθος μόνο ενός κόκκου ρυζιού.

Κανονικά, όταν τα επίπεδα ασβεστίου πέφτουν, το σώμα παράγει περισσότερη παραθυρεοειδική ορμόνη (PTH) για να αποκαταστήσει τα επίπεδα. Όταν τα επίπεδα ασβεστίου αυξάνονται, το σώμα παράγει λιγότερη παραθυρεοειδική ορμόνη και έτσι τα επίπεδα πέφτουν. 

υπερπαραθυρεοειδισμός Τα άτομα με διαβήτη έχουν πάρα πολύ ασβέστιο και κάτω από τις κανονικές (ή μερικές φορές σχεδόν φυσιολογικές) ποσότητες φωσφόρου στο αίμα τους.

Η παραθυρεοειδική ορμόνη έχει σημαντικές λειτουργίες όπως:

– Διεγείρει τα οστά να απελευθερώσουν ασβέστιο και φωσφορικά άλατα στην κυκλοφορία του αίματος.

Αναγκάζει τα νεφρά να αποβάλλουν λιγότερο ασβέστιο στα ούρα.

Αναγκάζει τα νεφρά να απελευθερώνουν περισσότερο φωσφορικό άλας στο αίμα.

– Διεγείρει το πεπτικό σύστημα να απορροφήσει περισσότερο ασβέστιο.

– Αναγκάζει τα νεφρά να ενεργοποιούν περισσότερη βιταμίνη D, επιτρέποντας περισσότερη απορρόφηση ασβεστίου. 

Ποιοι είναι οι τύποι του υπερπαραθυρεοειδισμού;

Υπάρχουν τρεις τύποι υπερπαραθυρεοειδισμού: πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός, δευτεροπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός και τριτογενής υπερπαραθυρεοειδισμός.

Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός

Αυτός ο τύπος εμφανίζεται όταν υπάρχει πρόβλημα με τουλάχιστον έναν από τους παραθυρεοειδείς αδένες. Οι συνήθεις αιτίες προβλημάτων παραθυρεοειδούς περιλαμβάνουν καλοήθεις όγκους στον αδένα και διεύρυνση τουλάχιστον δύο αδένων. 

Σε σπάνιες περιπτώσεις, ένας καρκινικός όγκος προκαλεί αυτήν την κατάσταση. Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός Ο κίνδυνος ανάπτυξης είναι επίσης υψηλότερος σε άτομα που:

– Ορισμένες κληρονομικές διαταραχές που επηρεάζουν διάφορους αδένες του σώματος, όπως η πολλαπλή ενδοκρινική νεοπλασία.

- Μακρύ ιστορικό ανεπάρκειας ασβεστίου και βιταμίνης D.

- Έκθεση ακτινοβολίας στη θεραπεία του καρκίνου.

- διπολική διαταραχή λήψη ενός φαρμάκου που ονομάζεται λίθιο που θεραπεύει

Δευτεροπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός

Αυτός ο τύπος εμφανίζεται όταν εμφανίζεται μια υποκείμενη πάθηση που κάνει τα επίπεδα ασβεστίου να είναι ασυνήθιστα χαμηλά.

Δευτεροπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός Οι περισσότερες περιπτώσεις οφείλονται σε χρόνια νεφρική ανεπάρκεια με αποτέλεσμα χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D και ασβεστίου.

Τριτογενής Υπερπαραθυρεοειδισμός

Αυτός ο τύπος εμφανίζεται όταν οι παραθυρεοειδείς αδένες συνεχίζουν να παράγουν πάρα πολύ PTH αφού το επίπεδο ασβεστίου επανέλθει στο φυσιολογικό. Αυτός ο τύπος εμφανίζεται συνήθως σε άτομα με νεφρικά προβλήματα.

Τι προκαλεί τον υπερπαραθυρεοειδισμό;

υπερπαραθυρεοειδισμόςΕπιπλέον, ένας ή περισσότεροι από τους παραθυρεοειδείς αδένες υπερλειτουργούν και παράγουν υπερβολική PTH. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε όγκο, μεγέθυνση αδένα ή άλλα δομικά προβλήματα των παραθυρεοειδών αδένων.

Όταν τα επίπεδα ασβεστίου είναι πολύ χαμηλά, οι παραθυρεοειδείς αδένες ανταποκρίνονται αυξάνοντας την παραγωγή PTH. Αυτό επιτρέπει στα νεφρά και τα έντερα να απορροφούν περισσότερο ασβέστιο.

Αφαιρεί επίσης περισσότερο ασβέστιο από τα οστά. Η παραγωγή PTH επιστρέφει στο φυσιολογικό όταν τα επίπεδα ασβεστίου αυξηθούν ξανά.

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για υπερπαραθυρεοειδισμό;

– Το να είσαι γυναίκα γιατί αυτή η πάθηση είναι πιο συχνή στις γυναίκες (ιδιαίτερα στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες) από τους άνδρες.

– Το να είσαι μεγαλύτερος ενήλικας.

- Να έχει λάβει ακτινοθεραπεία στον αυχένα για την αντιμετώπιση του καρκίνου.

– Γενετική κληρονομικότητα ή οικογένεια υπερπαραθυρεοειδισμός ιστορία.

– Έχοντας ιστορικό πολλαπλής ενδοκρινικής νεοπλασίας, μια σπάνια κληρονομική νόσο.

– Ιστορικό νεφρικής νόσου ή νεφρικής ανεπάρκειας. Τα νεφρά μας μετατρέπουν τη βιταμίνη D σε μια μορφή που μπορεί να χρησιμοποιήσει το σώμα μας και η βιταμίνη D είναι απαραίτητη για την εξισορρόπηση των επιπέδων ασβεστίου. Χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, δευτεροπαθής υπερπαραθυρεοειδισμόςείναι η πιο κοινή αιτία

– Σοβαρή ανεπάρκεια ασβεστίου.

– Σοβαρή ανεπάρκεια βιταμίνης D που επηρεάζει την απορρόφηση του ασβεστίου.

– Λήψη λιθίου, του πιο συχνά χρησιμοποιούμενου φαρμάκου για τη θεραπεία της διπολικής διαταραχής.

Ποια είναι τα συμπτώματα του υπερπαραθυρεοειδισμού;

Τα συμπτώματα μπορεί να κυμαίνονται από ήπια έως σοβαρά, ανάλογα με τον τύπο του υπερπαραθυρεοειδισμού σας.

Πρωτοπαθή συμπτώματα υπερπαραθυρεοειδισμού

Μερικοί ασθενείς δεν έχουν κανένα σύμπτωμα. Εάν υπάρχουν συμπτώματα, μπορεί να κυμαίνονται από ήπια έως σοβαρά. Τα πιο ήπια συμπτώματα περιλαμβάνουν:

- Κούραση

- Αδυναμία και κόπωση

- κατάθλιψη

- πόνοι σώματος

Τα πιο σοβαρά συμπτώματα περιλαμβάνουν:

– απώλεια όρεξης

- δυσκοιλιότητα

- εμετό

- Ναυτία.

- υπερβολική δίψα

- αυξημένη ούρηση

- ψυχική σύγχυση

- προβλήματα μνήμης

- Νεφρική πέτρα

Μερικές έρευνες πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμόςπολλοί ενήλικες με παραθυρεοειδισμός δείχνουν ότι είναι πιο υπέρβαροι από τους ενήλικες της ίδιας ηλικίας που δεν είναι.

Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός Μπορεί επίσης να σχετίζεται με αυξημένο επιπολασμό υπέρτασης, αντίστασης στην ινσουλίνη, προβλήματα λιπιδίων/λιπών/χοληστερόλης και καρδιαγγειακών παθήσεων.

Συμπτώματα δευτεροπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού

Αυτός ο τύπος μπορεί να έχει σκελετικές ανωμαλίες όπως κατάγματα, πρησμένες αρθρώσεις και οστικές παραμορφώσεις. Άλλα συμπτώματα εξαρτώνται από την υποκείμενη αιτία, όπως η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια ή η σοβαρή ανεπάρκεια βιταμίνης D.

Πώς γίνεται η διάγνωση του υπερπαραθυρεοειδισμού;

Όταν οι συνήθεις εξετάσεις αίματος έχουν υψηλά επίπεδα ασβεστίου στο αίμα, ο γιατρός υπερπαραθυρεοειδισμόςμπορεί να υποψιαστεί. Για να επιβεβαιωθεί αυτή η διάγνωση, ο επαγγελματίας υγείας θα χρειαστεί επίσης να πραγματοποιήσει άλλες εξετάσεις.

ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ

Πρόσθετες εξετάσεις αίματος θα βοηθήσουν τον γιατρό να κάνει μια πιο ακριβή διάγνωση. Ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης θα διατάξει μια εξέταση αίματος για να ελέγξει για υψηλά επίπεδα PTH, υψηλά επίπεδα αλκαλικής φωσφατάσης και χαμηλά επίπεδα φωσφόρου.

Εξετάσεις ούρων

Μια εξέταση ούρων βοηθά τον γιατρό να προσδιορίσει πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση και εάν τα νεφρικά προβλήματα είναι η αιτία. Θα ελέγξει επίσης τα ούρα για να δει πόσο ασβέστιο περιέχουν.

Δοκιμές νεφρών

Ο γιατρός μπορεί να κάνει μια απεικονιστική εξέταση νεφρών.

Πώς αντιμετωπίζεται ο υπερπαραθυρεοειδισμός;

Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός

Εάν τα νεφρά λειτουργούν καλά, το επίπεδο ασβεστίου είναι ελαφρώς υψηλό ή η οστική πυκνότητα είναι φυσιολογική, μπορεί να μην χρειάζεται θεραπεία.

Σε αυτή την περίπτωση, ο γιατρός σας μπορεί να παρακολουθεί την κατάσταση μία φορά το χρόνο και να ελέγχει τα επίπεδα ασβεστίου στο αίμα δύο φορές το χρόνο.

Ο γιατρός σας συμβουλεύει να παρακολουθείτε την κατανάλωση ασβεστίου και βιταμίνης D. Θα χρειαστεί να πίνετε άφθονο νερό για να μειώσετε τον κίνδυνο εμφάνισης λίθων στα νεφρά. Η τακτική άσκηση είναι απαραίτητη για την ενίσχυση των οστών.

Εάν απαιτείται θεραπεία, η χειρουργική επέμβαση είναι η συνήθως χρησιμοποιούμενη θεραπεία. Οι χειρουργικές επεμβάσεις περιλαμβάνουν την αφαίρεση διευρυμένων παραθυρεοειδών αδένων ή όγκων στους αδένες.

Οι επιπλοκές είναι σπάνιες και περιλαμβάνουν κατεστραμμένα νεύρα φωνητικών χορδών και παρατεταμένα, χαμηλά επίπεδα ασβεστίου.

Τα ασβεστιομιμητικά, τα οποία δρουν όπως το ασβέστιο στο αίμα, είναι μια άλλη θεραπεία. Αυτά τα φάρμακα αναγκάζουν τους αδένες να παράγουν λιγότερη PTH. Ο γιατρός μερικές φορές τα συνταγογραφεί όταν η χειρουργική επέμβαση είναι ανεπιτυχής ή δεν αποτελεί επιλογή.

Προστατεύοντας τα οστά από την απώλεια ασβεστίου, τα διφονικά μπορεί να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου οστεοπόρωσης.

Η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης βοηθά τα οστά να συγκρατούν το ασβέστιο. Αν και αυτή η θεραπεία έχει κινδύνους που σχετίζονται με τη μακροχρόνια χρήση, μπορεί να θεραπεύσει μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με οστεοπόρωση. Αυτά αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων και ορισμένων μορφών καρκίνου.

Δευτεροπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός

Η θεραπεία συνίσταται στη διόρθωση της υποκείμενης αιτίας και στην επαναφορά του επιπέδου της PTH στο φυσιολογικό. Οι μέθοδοι θεραπείας περιλαμβάνουν τη χρήση συνταγογραφούμενης βιταμίνης D για σοβαρές ανεπάρκειες, ασβεστίου και βιταμίνης D για χρόνια νεφρική ανεπάρκεια. Εάν υπάρχει χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, μπορεί επίσης να χρειαστεί φαρμακευτική αγωγή και αιμοκάθαρση.

Ποιες είναι οι επιπλοκές που σχετίζονται με τον υπερπαραθυρεοειδισμό;

υπερπαραθυρεοειδισμός Όσοι ζουν μπορεί να έχουν μια πάθηση που ονομάζεται οστεοπόρωση, η οποία ονομάζεται επίσης «λέπτυνση» των οστών.

Τα κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν κατάγματα οστών και απώλεια ύψους λόγω καταγμάτων του σπονδυλικού σώματος (σπονδυλικής στήλης).

Αυτό μπορεί να αναπτυχθεί όταν η υπερβολική παραγωγή PTH οδηγεί σε υπερβολική απώλεια ασβεστίου στα οστά, γεγονός που τα εξασθενεί.

Η οστεοπόρωση εμφανίζεται συνήθως όταν υπάρχει πάρα πολύ ασβέστιο στο αίμα και το ασβέστιο δεν παραμένει στα οστά για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Η οστεοπόρωση ενέχει μεγαλύτερο κίνδυνο για κατάγματα των οστών. Ο γιατρός ελέγχει για σημεία οστεοπόρωσης λαμβάνοντας ακτινογραφίες οστών ή πραγματοποιώντας μια δοκιμή οστικής πυκνότητας. Αυτό το τεστ μετρά τα επίπεδα ασβεστίου και ορυκτών οστών χρησιμοποιώντας ειδικές συσκευές ακτίνων Χ.

Φυσικές θεραπείες για τη θεραπεία του υπερπαραθυρεοειδισμού

Ακολουθήστε μια δίαιτα υπερπαραθυρεοειδισμού

Συμπτώματα υπερπαραθυρεοειδισμούΕίναι σημαντικό να τρώτε τροφές πλούσιες σε ασβέστιο για να αποτρέψετε την ανεπάρκεια ασβεστίου, η οποία μπορεί να επιδεινώσει τη νόσο και τις επιπλοκές της.  

Οι ενήλικες ηλικίας 10-50 ετών, οι γυναίκες ηλικίας 51 ετών και άνω και οι άνδρες ηλικίας 71 ετών και άνω χρειάζονται περίπου 1.000 χιλιοστόγραμμα ασβεστίου την ημέρα ή 1.200 χιλιοστόγραμμα την ημέρα.

Οι καλύτερες πηγές ασβεστίου είναι: τα γαλακτοκομικά προϊόντα (νωπό γάλα, κατσικίσιο γάλα, κεφίρ, γιαούρτι ή παλαιωμένα τυριά), πράσινα φυλλώδη λαχανικά, μπάμια, σέσκουλο, φασόλια, καρότα, γογγύλια και κάρδαμο, αμύγδαλα, φασόλια, μαυρομάτικα, βιολογικό edamame, σαρδέλες, στρείδια, φύκια, σουσάμι, ηλιόσποροι, κολοκύθα, γλυκοπατάτες, φράουλες, σύκα και πορτοκάλια.

υπερπαραθυρεοειδισμός Άλλα τρόφιμα που μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση περιλαμβάνουν: όλα τα είδη φυλλωδών λαχανικών, κακάο, αβοκάντο, μπανάνες, υγιή λίπη όπως ελαιόλαδο και λάδι καρύδας, κρέατα που τρέφονται με χόρτο, φρέσκα βότανα και μπαχαρικά μαγνήσιο τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα.

Πίνετε άφθονο νερό για να αποτρέψετε τις πέτρες στα νεφρά. Είναι καλύτερο να πίνετε τουλάχιστον έξι έως οκτώ ποτήρια νερό κάθε μέρα για να προστατεύσετε τα νεφρά σας.

Είναι σημαντικό να αποφεύγετε τροφές που προκαλούν φλεγμονή. Τα φλεγμονώδη τρόφιμα που πρέπει να αποφεύγονται είναι η προσθήκη ζάχαρης, τα επεξεργασμένα δημητριακά, τα εξευγενισμένα φυτικά έλαια και τα τρόφιμα με συνθετικά συστατικά.

Ελαχιστοποιήστε τον πόνο των οστών και των αρθρώσεων

Προσπαθήστε να παραμείνετε δραστήριοι και να τεντώνεστε κάθε μέρα, αν είναι δυνατόν, για να διατηρήσετε την ευλυγισία και να μειώσετε τη δυσκαμψία. Η τακτική άσκηση, ειδικά η άρση βαρών και η προπόνηση ενδυνάμωσης, είναι σημαντική για τη διατήρηση γερών οστών. 

Επιπλέον, η άσκηση μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου επιπλοκών όπως καρδιαγγειακές παθήσεις. Άλλοι τρόποι για να βοηθήσετε στη διαχείριση του πόνου των οστών και των αρθρώσεων περιλαμβάνουν:

– Εφαρμογή ελαίου μέντας σε επώδυνες περιοχές

- Κάνω γιόγκα

– Κάντε ένα ζεστό μπάνιο με αλάτι Epsom

– Θεραπεία μασάζ ή βελονισμός

– Λήψη αντιφλεγμονωδών συμπληρωμάτων, συμπεριλαμβανομένου του κουρκουμά και των ωμέγα 3 λιπαρών οξέων

- Κοιμήσου αρκετά

– Τρώγοντας ένα αντιφλεγμονώδες

Καταπολέμηση της ναυτίας και της απώλειας της όρεξης

Για όσους αντιμετωπίζουν ναυτία, έμετο ή απώλεια όρεξης, αυτές οι συμβουλές θα βοηθήσουν:

– Αποφύγετε τροφές που μπορούν να επιδεινώσουν τα πεπτικά προβλήματα, όπως λιπαρές τροφές, τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε νάτριο, λαχανικά με έντονη οσμή, υπερβολική ζωική πρωτεΐνη, μπαχαρικά, λάδι ή τυρί. Τρώτε μικρότερα γεύματα ή σνακ όλη την ημέρα αντί για τρία μεγάλα γεύματα.

– Διατηρήστε το σώμα ενυδατωμένο πίνοντας νερό ή τσάι από βότανα και τρώγοντας φρέσκα φρούτα και λαχανικά.

– Προσθέστε λίγο χυμό λεμονιού και λάιμ σε παγωμένο νερό και πιείτε το όλη την ημέρα.

– Δοκιμάστε να πίνετε τσάι τζίντζερ ή να παίρνετε κάψουλες τζίντζερ αρκετές φορές την ημέρα. Η λήψη βιταμίνης Β6 μία έως τρεις φορές την ημέρα μπορεί επίσης να μειώσει τη ναυτία.

– Κάντε μια βόλτα έξω και πάρτε λίγο καθαρό αέρα. Προσπαθήστε να κάνετε ελαφριά άσκηση για όσο το δυνατόν περισσότερο, καθώς αυτό μπορεί να βοηθήσει στη ρύθμιση της όρεξης.

– Κοιμηθείτε αρκετά γιατί η κούραση μπορεί να σας κάνει να αισθανθείτε άσχημα.

Διαχειριστείτε την κατάθλιψη και την κόπωση

Οι τρόποι διαχείρισης του στρες και της κατάθλιψης και η υποστήριξη της ψυχικής υγείας περιλαμβάνουν: άσκηση, επαρκή ύπνο, κοινωνική υποστήριξη, χρόνο έξω, διαλογισμό, βελονισμό, ημερολόγιο και διάβασμα.

Πρόληψη ανεπάρκειας βιταμίνης D

Βιταμίνη D Βοηθά στη διατήρηση των σωστών επιπέδων ασβεστίου στο αίμα και επιτρέπει στο πεπτικό σύστημα να απορροφά το ασβέστιο από τα τρόφιμα. 

Η τυπική σύσταση για την πρόσληψη βιταμίνης D είναι 1 διεθνείς μονάδες (IU) την ημέρα για άτομα ηλικίας 70-600 ετών και 71 IU την ημέρα για ενήλικες 800 ετών και άνω.

Ο καλύτερος τρόπος για την πρόληψη της ανεπάρκειας βιταμίνης D είναι η άμεση έκθεση στον ήλιο. Το σώμα παράγει βιταμίνη D όταν το δέρμα εκτίθεται στο ηλιακό φως. Σε μικρότερο βαθμό, μπορούμε να πάρουμε κάποια βιταμίνη D από τα τρόφιμα που τρώμε. 

Μιλήστε με το γιατρό σχετικά με την ανάγκη λήψης συμπληρώματος βιταμίνης D και ασβεστίου, καθώς είναι συχνά απαραίτητο να διατηρηθούν τα φυσιολογικά επίπεδα.

Αποφύγετε το κάπνισμα και ορισμένα φάρμακα

Το κάπνισμα μπορεί να οδηγήσει σε μια ποικιλία προβλημάτων υγείας, συμπεριλαμβανομένης της αποδυνάμωσης των οστών και ενδεχομένως να συμβάλλει σε καρδιαγγειακά προβλήματα. 

Μιλήστε με το γιατρό σχετικά με τον καλύτερο τρόπο διακοπής του καπνίσματος, όπως συμμετοχή σε μια ομάδα διακοπής καπνίσματος, χρήση επιθέματος νικοτίνης ή δοκιμή ύπνωσης, διαλογισμού ή άλλων προσεγγίσεων.

Θα πρέπει επίσης να αποφεύγετε την κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων αλκοόλ ή τη λήψη φαρμάκων που ενισχύουν το ασβέστιο, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων διουρητικών και λιθίου.

υπερπαραθυρεοειδισμόςΕπηρεάζει πολύ τον οργανισμό. Έχει κανείς υπερπαραθυρεοειδισμό; Μπορείτε να γράψετε σχόλια.