Een eiwitarm dieet wordt aanbevolen voor bepaalde gezondheidsproblemen. Verminderde leverfunctie, nierziekte of aandoeningen die interfereren met het eiwitmetabolisme, eiwitarm dieetHet is een van de meest voorkomende situaties waarin dit nodig kan zijn.
Wat is een eiwitarm dieet?
Een eiwitarm dieet vereist een beperking van de hoeveelheid geconsumeerde eiwitten, waarbij eiwitten over het algemeen goed zijn voor 4-8% van de dagelijkse calorieën. Daarom is het noodzakelijk om 20-50 gram eiwit per dag te consumeren.
Ter vergelijking: het wordt aanbevolen dat de gemiddelde persoon ten minste 10-15% van zijn dagelijkse calorieën uit eiwitten haalt. Dit bedrag neemt toe voor atleten, oudere volwassenen en mensen met bepaalde gezondheidsproblemen.
Eiwitten zijn essentieel voor de gezondheid, maar het verminderen van de eiwitinname is essentieel voor mensen met bepaalde aandoeningen. Het komt met name ten goede aan mensen met nier- of leverfunctieproblemen.
Ook homocystinurie enfenylketonurie Het is ook nodig voor aandoeningen die het eiwitmetabolisme beïnvloeden.
Wat zijn de voordelen van een eiwitarm dieet?
De voordelen van een eiwitarm dieet zijn eerder van toepassing op mensen met bepaalde gezondheidsproblemen of ziekten dan op mensen die gezond zijn.
Wanneer eiwit wordt gegeten, wordt het afgebroken door de lever en wordt er een afvalproduct geproduceerd, ureum genaamd, dat wordt uitgescheiden door de nieren.
Het verminderen van de eiwitinname is gunstig voor mensen met een leveraandoening of nierstoornissen, omdat het de belasting van de lever en de nieren verlicht en de vorming van ureum in de bloedbaan voorkomt.
De aanwezigheid van een hoog ureumgehalte in het bloed veroorzaakt vermoeidheid, verlies van eetlust, gewichtsverlies en veranderingen in de mentale toestand. Het wordt ook in verband gebracht met een verhoogd risico op diabetes type 2 en overlijden bij mensen met hartfalen.
Het verminderen van de eiwitinname is ook nodig voor genetische aandoeningen die het eiwitmetabolisme beïnvloeden, zoals homocystinurie en fenylketonurie. Deze aandoeningen verstoren de afbraak van specifieke aminozuren, dus het verminderen van de eiwitinname helpt de symptomen te minimaliseren.
Eiwit is een zeer belangrijke voedingsstof voor groei en ontwikkeling. Het lichaam gebruikt het om de basis te vormen van spieren, huid en botten, om belangrijke enzymen en hormonen te produceren en om weefsels op te bouwen en te repareren.
Studies,gebrek aan proteïneHet kan schadelijke effecten hebben op de gezondheid, waaronder een verminderde immuunfunctie, spierverspilling en groeiachterstand bij kinderen.
Afgezien van de mogelijke gezondheidsrisico's, is het erg moeilijk om de eiwitinname te verminderen. Een eiwitarm dieet vereist een zorgvuldige planning om aan andere voedingsbehoeften te voldoen.
Vanwege de mogelijke gevaren en gezondheidsrisico's mag u geen eiwitarm dieet volgen, tenzij u een onderliggende gezondheidstoestand heeft en onder direct medisch toezicht staat.
Wat te eten bij een eiwitarm dieet?
Bij een eiwitarm dieet is het noodzakelijk om eiwitrijk voedsel te vermijden en voedsel met een laag eiwitgehalte te eten.
Hier is een lijst met voedingsmiddelen die u wel en niet moet eten bij een eiwitarm dieet.
fruit: Appel, banaan, peer, perzik, aardbei, grapefruit etc.
groenten: Tomaten, asperges, paprika's, broccoli, bladgroenten, etc.
Granen: Rijst, haver, brood, pasta, gerst, etc.
Gezonde oliën: Avocado, olijfolie en kokosolie.
Wat mag niet gegeten worden bij een eiwitarm dieet?
Zelfs als je een eiwitarm dieet volgt, is eiwit nog steeds een noodzakelijk onderdeel van het dieet. U dient echter met mate eiwitrijke voedingsmiddelen te consumeren, zoals dierlijke producten en plantaardige eiwitten.
Een eiwitarm dieet moet worden gevolgd onder strikte begeleiding van een diëtist die gespecialiseerd is in lever- en nieraandoeningen.
Het dieet moet worden ontworpen om aan de voedingsbehoeften van de persoon die een dieet volgt te voldoen en de belasting van de nieren te verminderen.
Wie moet een eiwitarm dieet volgen?
Mensen met bepaalde stofwisselingsstoornissen, zoals fenylketonurie (PKU), homocystinurie, leveraandoeningen, nierproblemen, hoge niveaus van urinezuur of proteïnegevoeligheid, moeten onder gepast toezicht een eiwitarm dieet volgen.
Een dergelijk dieet is echter niet nodig voor gezonde personen. Ook vereist een eiwitarm dieet een zorgvuldige planning om mogelijke gezondheidsrisico's en voedingstekorten te minimaliseren.
Het mag alleen onder medisch toezicht gebeuren en voor aanvang moet een arts of diëtist worden geraadpleegd.
