Wat is hyperparathyreoïdie? Oorzaken, symptomen en behandeling

Hyperparathyreoïdietreedt op wanneer de bijschildklieren te veel bijschildklierhormoon (PTH) aanmaken. 

De bijschildklieren zijn vier endocriene klieren ter grootte van een erwt in de nek, dicht bij of vastgemaakt aan de achterkant van de schildklier. 

Endocriene klieren scheiden hormonen af ​​die nodig zijn voor de normale werking van het lichaam.

Ondanks dat ze vergelijkbare namen hebben en grenzend aan de nek, zijn de bijschildklieren en de schildklier heel verschillende organen. De bijschildklieren helpen bij het reguleren van het calcium-, vitamine D- en fosforgehalte in botten en bloed.

Sommige mensen met een overmatige secretie van het bijschildklierhormoon ervaren geen symptomen en hebben geen behandeling nodig. Sommigen kunnen milde of ernstige symptomen ervaren die mogelijk een operatie vereisen.

Wat is hyperparathyreoïdie?

Hyperparathyreoïdieis een aandoening die wordt gekenmerkt door een teveel aan bijschildklierhormoon in de bloedbaan. 

De bijschildklieren bevinden zich rond de schildklier in de nek en scheiden een hormoon af dat bijschildklierhormoon wordt genoemd. 

De belangrijkste functie van de bijschildklieren in het lichaam calcium ve fosfor het regelen van hun niveau. Elke persoon heeft vier kleine bijschildklieren die normaal gesproken slechts zo groot zijn als een rijstkorrel.

Normaal gesproken, wanneer het calciumgehalte daalt, produceert het lichaam meer bijschildklierhormoon (PTH) om het niveau te herstellen. Wanneer de calciumspiegel stijgt, produceert het lichaam minder bijschildklierhormoon, waardoor de spiegels dalen. 

Hyperparathyreoïdie Mensen die te veel calcium hebben gehad en minder dan normale (of soms bijna normale) hoeveelheden fosfor in hun bloed hebben gehad.

Bijschildklierhormoon heeft belangrijke functies zoals:

- Het stimuleert de botten om calcium en fosfaat af te geven aan de bloedbaan.

- Het zorgt ervoor dat de nieren minder calcium in de urine uitscheiden.

- Het zorgt ervoor dat de nieren meer fosfaat in het bloed afgeven.

- Het stimuleert de spijsvertering om meer calcium op te nemen.

- Zorgt ervoor dat de nieren meer vitamine D activeren, waardoor er meer calcium kan worden opgenomen. 

Wat zijn de soorten hyperparathyreoïdie?

Er zijn drie soorten hyperparathyreoïdie: primaire hyperparathyreoïdie, secundaire hyperparathyreoïdie en tertiaire hyperparathyreoïdie.

Primaire hyperparathyreoïdie

Dit type treedt op als er een probleem is met ten minste een van de bijschildklieren. Veelvoorkomende oorzaken van bijschildklierproblemen zijn goedaardige knobbels in de klier en vergroting van ten minste twee klieren. 

In zeldzame gevallen veroorzaakt een kankergezwel deze aandoening. Primaire hyperparathyreoïdie Het risico om het te ontwikkelen is ook hoger bij mensen met:

Bepaalde erfelijke aandoeningen die verschillende klieren van het lichaam aantasten, zoals meerdere endocriene neoplasmata.

- Een lange geschiedenis van calcium- en vitamine D-tekorten.

- Blootstelling aan straling bij de behandeling van kanker.

- Bipolaire stoornis het nemen van een medicijn genaamd lithium dat u behandelt.

Secundaire hyperparathyreoïdie

Dit type treedt op wanneer een onderliggende aandoening optreedt waardoor de calciumspiegels abnormaal laag zijn.

Secundaire hyperparathyreoïdie De meeste gevallen zijn te wijten aan chronisch nierfalen, wat resulteert in lage vitamine D- en calciumspiegels.

Tertiaire hyperparathyreoïdie

Dit type treedt op wanneer de bijschildklieren te veel PTH blijven aanmaken nadat het calciumniveau weer normaal is. Dit type komt meestal voor bij mensen met nierproblemen.

Wat veroorzaakt hyperparathyreoïdie?

HyperparathyreoïdieBovendien worden een of meer van de bijschildklieren overactief en maken ze een teveel aan PTH aan. Dit kan te wijten zijn aan een tumor, vergroting van de klier of andere structurele problemen van de bijschildklieren.

Wanneer het calciumgehalte te laag is, reageren de bijschildklieren door de productie van PTH te verhogen. Hierdoor kunnen de nieren en darmen meer calcium opnemen.

Het verwijdert ook meer calcium uit botten. Wanneer het calciumniveau weer stijgt, keert de PTH-productie terug naar normaal.

Wat zijn de risicofactoren voor hyperparathyreoïdie?

- Vrouw zijn, omdat deze aandoening vaker voorkomt bij vrouwen (vooral bij postmenopauzale vrouwen) dan bij mannen.

- Een oudere volwassene zijn.

- Radiotherapie in de nek hebben gehad voor de behandeling van kanker.

Genetische overerving of familie hyperparathyreoïdie geschiedenis.

- Geschiedenis van multipele endocriene neoplasie, een zeldzame erfelijke ziekte.

Nierziekte of een voorgeschiedenis van nierfalen. Onze nieren zetten vitamine D om in een vorm die ons lichaam kan gebruiken, en vitamine D is nodig om het calciumgehalte in evenwicht te houden. Chronisch nierfalen, secundaire hyperparathyreoïdieis de meest voorkomende reden voor in.

Ernstig calciumtekort.

Ernstig vitamine D-tekort dat de calciumabsorptie beïnvloedt.

Het gebruik van lithium, het medicijn dat het meest wordt gebruikt om een ​​bipolaire stoornis te behandelen.

Wat zijn de symptomen van hyperparathyreoïdie?

De symptomen kunnen variëren van mild tot ernstig, afhankelijk van uw type hyperparathyreoïdie.

Primaire symptomen van hyperparathyreoïdie

Sommige patiënten hebben geen symptomen. Als er symptomen aanwezig zijn, kunnen deze variëren van mild tot ernstig. Milde symptomen zijn onder meer:

Vermoeidheid

- Zwakte en vermoeidheid

- depressie

- Pijn in het lichaam

Ernstigere symptomen zijn:

Verlies van eetlust

- constipatie

- braken

- misselijkheid

- Extreme dorst

- Meer plassen

- Mentale verwarring

- Geheugenproblemen

- Niersteen

Wat onderzoek, primaire hyperparathyreoïdieveel volwassenen bijschildklier suggereert dat volwassenen van niet-dezelfde leeftijd meer overgewicht hebben.

Primaire hyperparathyreoïdie het kan ook in verband worden gebracht met een verhoogde prevalentie van hypertensie, insulineresistentie, problemen met lipiden / vet / cholesterol en hart- en vaatziekten.

Secundaire symptomen van hyperparathyreoïdie

Bij dit type kunnen er skeletafwijkingen zijn, zoals breuken, gezwollen gewrichten en botafwijkingen. Andere symptomen zijn afhankelijk van de onderliggende oorzaak, zoals chronisch nierfalen of ernstig vitamine D-tekort.

Hoe wordt hyperparathyreoïdie gediagnosticeerd?

Hoge calciumspiegels in het bloed tijdens routinebloedonderzoek. hyperparathyreoïdiekan verdacht zijn. Om deze diagnose te bevestigen, moet de zorgverlener ook andere tests uitvoeren.

Bloedtesten

Aanvullende bloedonderzoeken zullen de arts helpen een nauwkeurigere diagnose te stellen. De zorgverlener zal een bloedtest bestellen om te controleren op hoge PTH-waarden, hoge alkalische fosfatasespiegels en lage fosforwaarden.

Urinetests

De urinetest helpt de arts om te bepalen hoe ernstig de aandoening is en of nierproblemen de oorzaak zijn. Het zal ook de urine controleren om te zien hoeveel calcium het bevat.

Niertesten

De arts kan een nierbeeldvormingstest uitvoeren.

Hoe wordt hyperparathyreoïdie behandeld?

Primaire hyperparathyreoïdie

Als de nieren goed werken, het calciumgehalte enigszins hoog is of de botdichtheid normaal is, is behandeling misschien niet nodig.

In dat geval kan uw arts de aandoening één keer per jaar controleren en tweemaal per jaar het calciumgehalte in het bloed controleren.

De arts zal u aanraden om uw calcium- en vitamine D-verbruik te controleren. Het is nodig om veel water te drinken om het risico op nierstenen te verkleinen. Regelmatige lichaamsbeweging is essentieel om botten te versterken.

Als behandeling vereist is, is een operatie de meest gebruikte behandeling. Bij chirurgische ingrepen worden vergrote bijschildklieren of tumoren in de klieren verwijderd.

Complicaties zijn zeldzaam en omvatten beschadigde stembandenzenuwen en langdurige, lage calciumspiegels.

Calcimimetica, die werken als calcium in het bloed, zijn een andere behandeling. Deze medicijnen dwingen de klieren om minder PTH aan te maken. De arts zal deze soms voorschrijven als een operatie mislukt of geen optie is.

Bisfonaten die botten beschermen tegen calciumverlies, kunnen het risico op osteoporose helpen verminderen.

Hormoonvervangende therapie helpt botten calcium vast te houden. Hoewel deze behandeling risico's met zich meebrengt die verband houden met langdurig gebruik, kan het postmenopauzale vrouwen met osteoporose behandelen. Deze verhogen het risico op hart- en vaatziekten en sommige vormen van kanker.

Secundaire hyperparathyreoïdie

De behandeling omvat het herstellen van de PTH-niveaus naar normaal door de onderliggende oorzaak te corrigeren. Behandelingsmodaliteiten omvatten het gebruik van vitamine D op recept voor ernstige tekortkomingen, calcium en vitamine D voor chronisch nierfalen. Als er sprake is van chronisch nierfalen, kunnen medicatie en dialyse nodig zijn.

Wat zijn de complicaties die verband houden met hyperparathyreoïdie?

Hyperparathyreoïdie overlevenden kunnen een aandoening hebben die osteoporose wordt genoemd, ook wel "dunner worden" van het bot genoemd.

Veel voorkomende symptomen zijn onder meer botbreuken en lengteverlies als gevolg van fracturen van het wervellichaam (wervelkolom).

Dit kan optreden wanneer een overmatige productie van PTH leidt tot een verlies van te veel calcium in de botten, waardoor ze zwak worden.

Osteoporose treedt meestal op als er te veel calcium in het bloed zit en er gedurende lange tijd geen calcium meer in de botten zit.

Osteoporose zorgt voor een hoger risico op botbreuken. De arts controleert op tekenen van osteoporose door botröntgenfoto's te maken of een botmineraaldichtheidstest uit te voeren. Deze test meet het calcium- en botmineraalgehalte met behulp van speciale röntgenapparatuur.

Natuurlijke remedies voor de behandeling van hyperparathyreoïdie

Eet een dieet met hyperparathyreoïdie

Symptomen van hyperparathyreoïdieHet is belangrijk om calciumrijk voedsel te eten om calciumtekort te voorkomen, wat de ziekte en de complicaties ervan kan verergeren.  

Volwassenen tussen de 10 en 50 jaar, vrouwen van 51 jaar en ouder, mannen van 71 jaar en ouder hebben ongeveer 1.000 milligram calcium per dag nodig, of 1.200 milligram per dag.

De beste bronnen van calcium zijn: zuivelproducten (rauwe melk, geitenmelk, kefir, yoghurt of oude kazen), groene bladgroenten, okra, snijbiet, sperziebonen, wortelen, rapen en waterkers, amandelen, marinebonen, cowpea, biologische edamame, sardientjes, oesters, zeewier, sesam, zonnebloempitten, pompoen, zoete aardappel, aardbei, vijg en sinaasappel.

Hyperparathyreoïdie Andere voedingsmiddelen die kunnen helpen bij het beheer zijn: alle soorten bladgroenten, gezonde vetten zoals cacao, avocado, banaan, olijfolie en kokosolie, grasgevoerd vlees, verse kruiden en specerijen magnesium voedingsmiddelen met een hoog gehalte.

Drink veel water om nierstenen te voorkomen. Het is het beste om elke dag minstens zes tot acht glazen water te drinken om uw nieren te beschermen.

Het is belangrijk om voedingsmiddelen te vermijden die ontstekingen veroorzaken. Ontstekingsvoedsel dat moet worden vermeden, is voedsel met toegevoegde suikers, bewerkte granen, geraffineerde plantaardige oliën en synthetische ingrediënten.

Minimaliseer bot- en gewrichtspijn

Probeer indien mogelijk actief te blijven en elke dag te strekken om flexibiliteit te behouden en stijfheid te verminderen. Regelmatige lichaamsbeweging, met name gewichtheffen en krachttraining, is belangrijk om botten sterk te houden. 

Bovendien kan lichaamsbeweging het risico op complicaties zoals hart- en vaatziekten helpen verminderen. Andere manieren om bot- en gewrichtspijn te helpen beheersen zijn:

Pepermuntolie aanbrengen op pijnlijke plekken

- Doe yoga

Een warm bad nemen met Epsom-zout

Massagetherapie of acupunctuur

Inname van ontstekingsremmende supplementen, waaronder kurkuma en omega 3-vetzuren

Genoeg slaap krijgen

Een ontstekingsremmend dieet volgen

Misselijkheid en verlies van eetlust bestrijden

Voor degenen die misselijkheid, braken of anorexia ervaren, zullen deze tips helpen:

Vermijd voedsel dat spijsverteringsproblemen kan verergeren, zoals vet voedsel, voedsel met een hoog natriumgehalte, sterk ruikende groenten, te veel dierlijke eiwitten, kruiden, vet of kaas. Eet gedurende de dag kleinere maaltijden of snacks in plaats van drie grote maaltijden.

- Zorg ervoor dat u gehydrateerd blijft door water of kruidenthee te drinken en vers fruit en groenten te eten.

Voeg wat citroen- en limoensap toe aan ijswater en drink het de hele dag door.

Drink gemberthee of probeer meerdere keren per dag gembercapsules in te nemen. Het één tot drie keer per dag innemen van vitamine B6 kan ook misselijkheid verminderen.

- Maak een wandeling buiten en haal frisse lucht. Probeer zo lang mogelijk licht te oefenen, omdat dit de eetlust kan helpen reguleren.

Zorg voor voldoende slaap, want vermoeidheid kan ervoor zorgen dat u zich onwel voelt.

Beheer depressie en vermoeidheid

Manieren om met stress en depressie om te gaan en de geestelijke gezondheid te ondersteunen zijn onder meer: ​​lichaamsbeweging, voldoende slaap, sociale steun, tijd buiten doorbrengen, meditatie, acupunctuur, een dagboek bijhouden en lezen.

Voorkom vitamine D-tekort

Vitamine D Het helpt bij het handhaven van de juiste calciumspiegels in het bloed en zorgt ervoor dat het spijsverteringssysteem calcium uit voedsel kan opnemen. 

De standaardaanbeveling voor vitamine D-inname is 1 internationale eenheden (IE) per dag voor mensen van 70-600 jaar en 71 IE per dag voor volwassenen van 800 jaar en ouder.

De beste manier om vitamine D-tekort te voorkomen, is door directe blootstelling aan de zon. Wanneer de huid wordt blootgesteld aan zonlicht, maakt het lichaam vitamine D aan. In mindere mate kunnen we wat vitamine D halen uit het voedsel dat we eten. 

Bespreek met de arts of vitamine D- en calciumsupplementen nodig zijn, aangezien het vaak nodig is om een ​​normaal niveau op peil te houden.

Vermijd roken en bepaalde medicijnen

Roken kan leiden tot verschillende gezondheidsproblemen, zoals verzwakking van botten en mogelijk bijdragen aan cardiovasculaire problemen. 

Praat met uw arts over de beste manier om te stoppen met roken, zoals lid worden van een groep die stopt met roken, een nicotinepleister gebruiken of hypnose, meditatie of andere benaderingen proberen.

U moet ook vermijden om grote hoeveelheden alcohol te drinken of calciumbevorderende geneesmiddelen te gebruiken, waaronder sommige diuretica en lithium.

HyperparathyreoïdieHet heeft veel invloed op het lichaam. Heeft iemand hyperparathyreoïdie? U kunt opmerkingen schrijven.